Ήταν μία από εκείνες τις- πολλές είναι η αλήθεια- επικές στιγμές που είχε χαρίσει ο Βασίλης Σεβαστής στο ρεπορτάζ του στίβου.

«Τέρμα τα κουμπαριλίκια και τα γαμπριλίκια» είχε πει χτυπώντας το χέρι του στο τραπέζι κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου. Ο τότε πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ μιλούσε για τους προπονητές που έκαναν τότε ότι ήθελαν την ομοσπονδία και οι προσλήψεις τους- που βέβαια ο ίδιος τις ενέκρινε- είχαν θολά κριτήρια.

Όντως, τα κουμπαριλίκια και τα γαμπριλίκια περιορίστηκαν για διάφορους λόγους (κυρίως βοήθησαν οι περιστάσεις σε αυτό). Η ασυλία όμως για κάποιους που πατάνε στην αξία του αθλητή τους για να φέρονται με ασυδοσία δεν έχει σταματήσει δυστυχώς.

Ακόμη και στην τελευταία αποστολή της Εθνικής ομάδας, αυτή στο Γκέτσιχντ, παρατηρήθηκε τέτοιο κρούσμα. Σύμφωνα με μαρτυρίες μελών της αποστολής, τεχνικός επιτέθηκε φραστικά στον αρχιπροπονητή την ώρα που ο τελευταίος βρισκόταν στο εστιατόριο, με συμπεριφορά που το λιγότερο που μπορεί να χαρακτηριστεί είναι απρεπής και άκομψη. Αιτία του ξεσπάσματός του; Είχε ένσταση για τον άνθρωπο με τον οποίο τον είχαν βάλει στο δωμάτιο του ξενοδοχείου.

Σε οποιαδήποτε άλλη αποστολή ομάδας, όχι μόνο εθνικής αλλά και συλλόγου, οποιουδήποτε αθλήματος που λειτουργεί με στοιχειώδεις κανονισμούς, ο συγκεκριμένος προπονητής θα είχε κληθεί σε απολογία.

Τι έγινε όμως στο Γκέιτσιχντ; Ο αρχηγός της αποστολής έσπευσε να ικανοποιήσει το αίτημα του τεχνικού προκειμένου να ησυχάσουν από την γκρίνια του. Το μήνυμα; Όποιος έχει αθλητή επιπέδου μπορεί να φέρεται όπως θέλει, χωρίς να ανησυχεί για τις συνέπειες. Μπορεί να απαιτεί με κάθε τρόπο για όποιο ζήτημα του… καπνίσει, δίχως να είναι υπόλογος σε κανέναν.

Όταν ο ΣΕΓΑΣ είναι μία ομοσπονδία που ποτέ δεν λειτούργησε ουσιαστικά με βάση τον εσωτερικό κανονισμό που κατά καιρούς ανανεώνει για χάριν εντυπώσεων και δίχως να τον εφαρμόζει ποτέ, τέτοια και χειρότερα περιστατικά θα συμβαίνουν πάντα.

Όταν η ομοσπονδία ανέχεται προπονητές με συμπεριφορά τραμπούκου που κάνουν χειρονομίες σε συναδέλφους τους σε πανελλήνια μετάδοση, μπροστά σε κάμερες, τίποτα δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη.

Οι προπονητές, ή ακόμη και οι αθλητές, θα θεωρούν δικαίωμά τους να κάνουν ότι θέλουν. Γιατί βρίσκουν και τα κάνουν.

Προηγούμενο άρθροΗ Κύπρος στους Μεσογειακούς
Επόμενο άρθροΟι 8 της Ουτρέχτης

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ