Στίβος / Κλασ.Αθλητισμός

Αθλητής: αυτός που ασχολείται συστηματικά με κάποιο άθλημα και συνήθως συμμετέχει σε αθλητικούς αγώνες.

Οι λέξεις άθλος και άθλο είναι ομηρικές. “Άθλος” ήταν “ο αγώνας (για νίκη και βραβείο)” και “άθλο” το “βραβείο του αγώνα” / έπαθλο. Ο “άθλος” προέρχεται από τη λέξη “άεθλος”, η αρχική σημασία της οποίας είναι αθλητικός αγώνας αλλά συναντάται να εννοεί και το κατόρθωμα. Το ρήμα αεθλεύω σημαίνει παίρνω μέρος σε αθλητικούς αγώνες και το ρήμα αθλεύω σημαίνει “βασανίζομαι, υποφέρω, κοπιάζω, μοχθώ”
Ο αγώνας, από το “αγών”, προέρχεται από το “άγω” που εξελίχθηκε σε “συγκέντρωση για άμιλλα, για αγωνισμό”.

Ο δρόμος – Στάδιο ήταν το πρώτο αγώνισμα και βραβείο (άεθλον) – και αντιστοιχεί σήμερα στο αγώνισμα των 200μ.
Το “στάδιο” ήταν μονάδα μέτρησης μήκους την οποία χρησιμοποιούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες, ίση με το μήκος ενός αθλητικού σταδίου (600 πόδια – που είχε ορισθεί για αγώνα των δρομέων της αρχαίας Ολυμπίας) και που αντιστοιχούσε σε μήκος σχεδόν 185 μέτρων. Το μήκος του σταδίου διέφερε από τόπο σε τόπο (Πόλη-Κράτος) και ανάλογα με την έκταση του Γυμναστηρίου (πχ Ολυμπία 192,27μ., Επίδαυρος 181μ., Δελφοί 178μ.).
Στις αρχές στην Ελλάδα από το 1909 ως το 1920 γινόταν το αγώνισμα του Σταδίου – 192μ. (και μετά μετατράπηκε σε 200μ) ενώ πριν ήταν και μέρος του Αθλητικού Πεντάθλου.

Στάδιο (ως χώρος): μεγάλος χώρος, συνήθως ανοιχτός, ειδικά διαμορφωμένος με εγκαταστάσεις και με θέσεις για μεγάλο αριθμό θεατών, που χρησιμοποιείται για την πραγματοποίηση αθλητικών αγώνων, κυρίως κλασικού αθλητισμού που μπορεί ωστόσο να διατεθεί και για άλλες εκδηλώσεις, καλλιτεχνικού, πολιτιστικού, πολιτικού κτλ. χαρακτήρα

Αθλητισμός: το σύνολο των ατομικών και ομαδικών δραστηριοτήτων (αθλημάτων που αποσκοπούν στη γύμναση του σώματος και περιλαμβάνουν συχνά τον ανταγωνισμό για την επίτευξη καλύτερων επιδόσεων) καθώς και οι οργανωτικές δομές (σύλλογοι, ομοσπονδίες κλπ) που ασχολούνται με αυτές τις δραστηριότητες.

Στον ορισμό της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας:

• “Αθλητής” σημαίνει, εκτός και αν καθορίζεται με διαφορετικό τρόπο, κάθε πρόσωπο που έχει δηλώσει συμμετοχή ή συμμετέχει σε ένα αγώνισμα Κλασικού Αθλητισμού ή σε μια διοργάνωση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας, των Μελών της ή των Ομοσπονδιών Ηπείρων δυνάμει της συμφωνίας του, της ιδιότητάς του ως μέλους, της υπαγωγής του, της εξουσιοδότησής του, της διαπίστευσής του, της δήλωσης συμμετοχής του ή της συμμετοχής του.
• “Κλασικός Αθλητισμός” σημαίνει το άθλημα του Κλασικού Αθλητισμού όπως ορίζεται στους Κανονισμούς και στις Διατάξεις, και το οποίο περιλαμβάνει αγωνίσματα στίβου και κονίστρας, αγώνες δρόμου σε δημόσια οδό, αγώνες βάδην, αγώνες δρόμου σε ανώμαλο έδαφος, αγώνες ορεινού δρόμου και δρόμου περιπέτειας (trail).

Τα αγωνίσματα του στίβου και το άθλημα συνολικά έχουν την περιγραφή “Στίβος” ή πιο επίσημα “Κλασικός Αθλητισμός” καθώς τα περισσότερα έχουν ρίζες σε ανάλογα αγωνίσματα/αθλήματα που διοργανώνονταν στην κλασική αρχαιότητα και ήταν αυτά που κυριαρχούσαν.

Η Μ.Βρετανία και οι περισσότερες χώρες της Κοινοπολιτείας χρησιμοποιούν τη λέξη “Athletics” για το άθλημα, ενώ οι ΗΠΑ το “Track & field” ορίζοντας το μέρος για τα αγωνίσματα στίβου και κονίστρας, δηλαδή αντίστοιχα το οβάλ τμήμα (διαδρόμους με ελαστικό τάπητα) του Σταδίου όπου γίνονται οι δρόμοι και τον εσωτερικό του χώρο για τα άλματα και ρίψεις.

Όπως ορίζεται από την Παγκόσμια Ομοσπονδία – “World Athletics”, ο Κλασικός Αθλητισμός περιλαμβάνει αγωνίσματα στίβου (δρόμοι) και κονίστρας (άλματα και ρίψεις), αγώνες δρόμου σε δημόσια οδό, αγώνες βάδην, αγώνες δρόμου σε ανώμαλο έδαφος, αγώνες ορεινού δρόμου και δρόμου περιπέτειας /trail.

Το υλικό του στίβου / των διαδρόμων είναι ελαστικός τάπητας (συνήθως αναφέρεται ως ταρτάν, που ήταν η πρώτη και ιδιαίτερα διαδεδομένη μάρκα) και οι αθλητές για καλύτερη επαφή κι επιδόσεις τρέχουν με ειδικά παπούτσια με μικρά καρφιά (spikes). Για τις βαλβίδες ρίψεων επίσης υπάρχουν ειδικά παπούτσια για την ολισθηρότητα.

Ένα τυπικό Στάδιο στίβου έχει 8 διαδρόμους και περίμετρο 400μ. στον εσωτερικό διάδρομο όπου σε αυτόν φυσικά συμπίπτει η εκκίνηση με την κοινή γραμμή τερματισμού.
Έτσι είναι γύρω στα 100μ. αμφότερες οι μεγάλες ευθείες και οι καμπύλες στροφές.
Όλα τα αγωνίσματα ταχύτητας (έως και 400μ.) ξεκινούν από βατήρα εκκίνησης και ο κάθε αθλητής τρέχει εξολοκλήρου στο διάδρομό του.
Στις μεγαλύτερες αποστάσεις οι αθλητές ξεκινούν από όρθια θέση και τρέχουν μαζί (σε ορισμένες περιπτώσεις αφού καλύψουν τα πρώτα μέτρα ξεχωριστά) ενώ χτυπάει καμπανάκι 1 γύρο πριν το τερματισμό.
Γίνονται και αγωνίσματα με εμπόδια και στα στηπλ υπάρχει και ένα εμπόδιο με λίμνη που βρίσκεται (συνήθως) λίγο εσωτερικά στη μία στροφή.

Ο ελληνικής ιστορικής προέλευσης Μαραθώνιος δρόμος που έχει καθιερωθεί στα 42.195μ. και τα αγωνίσματα του βάδην (όπου ο βασικότερος κανονισμός είναι να υπάρχει συνεχώς επαφή ποδιού με το έδαφος) γίνονται εκτός Σταδίου, σε δημόσιο δρόμο.
Σκυταλοδρομίες γίνονται 4χ100μ. και 4χ400μ. – όπου αρχίζει να καθιερώνεται και μεικτή, από 2 άνδρες και γυναίκες.

Παράλληλα προς τους διαδρόμους εντός -ή εκτός- σε κάποια ευθεία υπάρχουν τα σκάμματα των οριζοντίων αλμάτων, ενώ τα στρώματα για τα κάθετα άλματα είναι συνήθως εσωτερικά στα πέταλα.
Στο γρασίδι του Σταδίου καταλήγουν οι ρίψεις, με τον ακοντισμό να γίνεται κεντρικά ενώ οι υπόλοιπες από βαλβίδα, συνήθως σε γωνία εσωτερικά και με κλωβό για δισκοβολία-σφυροβολία. (Συχνά η σφυροβολία και για λόγους ασφαλείας γίνεται νωρίτερα ή σε βοηθητικό Στάδιο.)

Ο κλειστός στίβος έχει σε ένα τυπικό στάδιο 6 διαδρόμους και εσωτερική περίμετρο 200μ. Το στάδιο στις στροφές έχει κλίση, σαν ποδηλατοδρόμιο, ώστε να μπορούν οι αθλητές να κρατηθούν εντός διαδρόμου σε υψηλές ταχύτητες. Λόγω της σχετικής δυσκολίας που παρέμενε στο αγώνισμα σπριντ των 200μ. αυτό έχει βγει από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 από το επίσημο πρόγραμμα των κορυφαίων διοργανώσεων. 
Αντί για 100μ. γίνονται 60μ και δεν υπάρχουν μεγαλύτερες αποστάσεις εμποδίων, ενώ σε επίσημο πρόγραμμα γίνονται μέχρι 3000μ. Από ρίψεις γίνεται μόνο η σφαιροβολία, ενώ είναι λιγότερα τα αγωνίσματα στα σύνθετα.

Τα επίσημα αγωνίσματα του στίβου είναι αυτά που περιλαμβάνονται παραδοσιακά στο Ολυμπιακό πρόγραμμα – και παγκόσμια πρωταθλήματα ανοικτού στίβου.
Αφορούν δρόμους (ταχύτητες και αποστάσεις) άλματα, ρίψεις και τα σύνθετα αγωνίσματα – και είναι τα ακόλουθα:

100μ., 200μ., 400μ.,
800μ., 1500μ., 5000μ., 10000μ.
Μαραθώνιος
20χλμ βάδην, 50χλμ βάδην Α (από το 2022: 35χλμ βάδην)
110μ./100μ. εμπόδια, 400μ. εμπόδια, 3000μ. φ.εμπόδια
Μήκος, Τριπλούν
Ύψος, Επι κοντώ
Σφαιροβολία, Δισκοβολία, Σφυροβολία, Ακοντισμός
10αθλο/7αθλο
4χ100μ., 4χ400μ. (από το 2019 και μεικτή)

Οι γυναίκες μπήκαν σε αγωνίσματα στίβου μόλις το 1928 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Άμστερνταμ και σταδιακά ιδίως τη δεκαετία του 1990 έφτασαν να είναι σε όλα, με τελευταίο και τα 50χλμ βάδην και μόνη ουσιαστική διαφορά ακόμα στα σύνθετα, όπου έχουν 3 λιγότερα αγωνίσματα.

-> Κατηγορίες, τεχνικά στοιχεία, αγωνίσματα

Ο στίβος είναι η βάση όλων των αθλημάτων και χαρακτηρίζεται ως ο βασιλιάς των Ολυμπιακών Αγώνων που είναι η κορυφαία αθλητική και όχι μόνο διοργάνωση.

Το “Citius, Altius, Fortius” – πιο γρήγορα, πιο μακριά/ψηλά, πιο δυνατά (που καθιερώθηκε το 1924 στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι) και είναι το σύνθημα που αντιπροσωπεύει και ταυτίζεται όχι μόνο με τη διοργάνωση, αλλά τον Αθλητισμό γενικότερα και το Στίβο ιδιαίτερα.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αναβίωσαν το 1896, με έναρξη την 25η Μαρτίου, στην Αθήνα στο Παναθηναϊκό Στάδιο και επέστρεψαν στη γενέτειρά τους το 2004 (και αφού για τα 100 χρόνια δεν της είχαν ανατεθεί του 1996) ξεκινώντας στις 13/8 με μια εντυπωσιακή τελετή έναρξης στο ΟΑΚΑ. Το αγώνισμα της σφαιροβολίας έγινε στην Αρχαία Ολυμπία.

Σε οργανωμένη και επίσημη μορφή, αγωνίσματα γίνονταν από τους Αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες, με τους 1ους να γίνονται το 776 π.Χ. (είχαν προηγηθεί βέβαια και αρκετές ακόμα διοργανώσεις)

Πριν τους 1ους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες προηγήθηκαν τα 4 “Ολυμπια”, οι Ζάππειες Ολυμπιαδες με χρηματοδότηση του Ευ.Ζάππα και 1η το 1859 στην πλ.Λουδοβίκου (Ομονοίας)

Σε Γαλλία και Μ.Βρετανία ξεκίνησαν οι οργανωμένες μορφές και διοργανώσεις αγώνων στίβου – ιδίως στο Λονδίνο τη δεκαετία του 1860.
Η Ομοσπονδία ερασιτεχνικού Αθλητισμού (Amateur Athletic Association /AAA) στη Μ.Βρετανία ήταν η πρώτη που ιδρύθηκε, το 1880. Oι ΗΠΑ έκαναν την πρώτη μορφή εθνικού πρωταθλήματος το 1876 με διοργανωτή τον αθλητικό σύλλογο της Ν.Υόρκης (που είχε δημιουργηθεί στα πρότυπα του αντίστοιχου του Λονδίνου) διευρύνοντας μια καθιερωμένη αθλητική φθινοπωρινή τους συνάντηση.

Το 1894 ο Pierre de Coubertin στο Παρίσι ιδρύοντας την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή σε ένα συμβούλιο με αντιπροσώπους ομοσπονδιών 11 χωρών αποφάσισε την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων και ανατέθηκαν για το 1896 στην Αθήνα (και το 1900 στο Παρίσι)

Το 1896 στο Παναθηναϊκό Στάδιο διεξήχθησαν οι Α΄ Πανελλήνιοι Δοκιμαστικοί Αγώνες που απετέλεσαν το κριτήριο για την επιλογή των Ελλήνων αθλητών που θα μετείχαν στην Α΄ σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896. Το πρωτάθλημα αυτό διοργανώθηκε από την “Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων” και θεωρείται το “Α΄ Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου”, παρά το ότι ο ΣΕΓΑΣ (που ιδρύθηκε το 1897) ξεκίνησε να διοργανώνει πανελλήνιο πρωτάθλημα το 1901.

Τη Δευτέρα του Πάσχα το 1896 (25/3 με το τότε ημερολόγιο) ο Βασιλιάς Γεώργιος κήρυξε την έναρξη των Αγώνων σε ένα κατάμεστο απο 80 χιλιάδες κόσμο Παναθηναϊκό Στάδιο και 9 μπάντες έψαλλαν τον Ολυμπιακό ύμνο “Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο…”
Έγιναν 43 αγωνίσματα σε 9 αθλήματα, με το στίβο με 12 αγωνίσματα μεταξύ αυτών. Πρώτο αγώνισμα ήταν οι προκριματικοί των 100μ. και πρώτο που ολοκληρώθηκε το τριπλούν με νικητή τον Αμερικανό Connolly, ενώ η -έστω και αμφισβητούμενη- νίκη του Σπύρου Λούη στον Μαραθώνιο είναι μάλλον η πιο ξακουστή και ο αθλητής από τους πιο εμβληματικούς διαχρονικά.

Η αναβίωση, η ανάθεση και η επιτυχημένη τέλεση στην Αθήνα των Α’ Ολυμπιακών Αγώνων είχαν σαν αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι να θέλουν να γυμνάζονται, να γίνονται όλο και περισσότεροι τοπικοί αγώνες σε διάφορα μέρη της χώρας, με αποτέλεσμα να ιδρυθούν νέοι σύλλογοι (37 εκείνη την εποχή) για να καλύψουν τις ανάγκες.

Μια πρώτη κίνηση για ίδρυση Ομοσπονδίας αθλητικών σωματείων είχε γίνει από τον Παναχαΐκό Γ.Σ. στην Πάτρα το 1895 κι εκεί πάλι με την ευκαιρία των “Παναχαϊκών” αγώνων, μετά τους Ολυμπιακούς, τέθηκε εκ νέου το θέμα.
Ο “Πανελλήνιος ΓΣ” τον Οκτώβριο του 1896 έστειλε σε όλους τους συλλόγους της εποχής (52) εγκύκλιο που τους καλούσε σε συνέδριο τον Ιανουάριο 1897 με θέμα την ίδρυση Συνδέσμου, τη ψήφιση καταστατικού και εκλογές και στην πρώτη συγκέντρωση στο γυμναστήριο του “Πανελληνίου Γ.Σ.” ήταν παρόντες και διαπιστεύτηκαν 28 σύλλογοι.

Από την Κυριακή 12 και μέχρι στις 15 Ιανουαρίου 1897 συνήλθε επίσημα το συνέδριο και αποφασίστηκε η ίδρυση του Συνδέσμου Ελληνικών Αθλητικών και Γυμναστικών Σωματείων και το καταστατικό του που ψηφίστηκε στις 16 Ιανουαρίου. Το βασιλικό διάταγμα για την έγκριση του ΣΕΑΓΣ έχει ημερομηνία 7/2/1897 και η απόφαση δημοσιεύθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1897 στην εφημερίδα της Κυβέρνησης.

Αρχικά η Ομοσπονδία είχε την ονομασία ΣΕΑΓΣ και μετονομάστηκε το 1928, με απλό αναγραμματισμό και χάριν ευφωνίας, σε ΣΕΓΑΣ : Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων.

Το B΄ Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου του 1901 ήταν στην ουσία το 1ο επίσημο πρωτάθλημα στίβου, με 12 συλλόγους να παρελαύνουν στο Παναθηναικό Στάδιο. Πολυνίκεις σύλλογοι αναδείχθηκαν ο Πανελλήνιος Γ.Σ. και ο Εθνικός Γ.Σ. με 7 πρώτες νίκες ο καθένας και έλαβαν από ένα τρόπαιο πρωταθλητή, ένα αντίγραφο της “Νίκης του Παιωνίου” που είναι και το έμβλημα του ΣΕΓΑΣ.
Απο το 1931 γινόταν πανελλήνιο πρωτάθλημα γυναικών.

Το 1983 ιδρύθηκε η ΚΟΕΑΣ [Κυπριακή Ομοσπονδία Ερασιτεχνικού Αθλητισμού Στίβου] και έχει σταθερά 6 συλλόγους.

Από το 1983 διεξάγεται η μεγαλύτερη εγχώρια διοργάνωση, που τροφοδοτεί οικονομικά σε μεγάλο βαθμό την Ομοσπονδία, ο Κλασσικός Μαραθώνιος Αθηνών (“Αυθεντικός” από το 2014)

Η παγκόσμια Ομοσπονδία κλασικού αθλητισμού ιδρύθηκε το 1912 κατόπιν της πρώτης συνεδρίασης στη Στοκχόλμη στις 17 Ιουλίου, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες εκεί, παρουσία εκπροσώπων 17 χωρών, με την Ελλάδα ανάμεσά τους. Είχε την επωνυμία “IAAF” – International Amateur Athletic Federation, με την έννοια του ερασιτεχνικού αθλητισμού όμως να μην κυριαρχεί κι έγινε, από το 2001, International Association of Athletics Federations. Από το 2019 ονομάζεται “World Athetics“.

Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία (“EAA” – European Athletic Association) δημιουργήθηκε το 1932 ενώ στην τωρινή δομή είναι από το 1969.
Τα Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ξεκίνησαν το 1934 στο Τορίνο – με 2 διοργανώσεις να γίνονται στην Αθήνα, του 1969 στο Στάδιο Καραισκάκη (που είχε ανακατασκευαστεί το 1964 και σύντομα απέκτησε και ταρτάν) και του 1982 στο νεόκτιστο ΟΑΚΑ. Το 1985 έγινε το Ευρωπαϊκό κλειστού στο επίσης νεόδμητο ΣΕΦ.
Τα Παγκόσμια πρωταθλήματα ξεκίνησαν το 1983 στο Ελσίνκι, ενώ το 1997 έγιναν στην Αθήνα – ΟΑΚΑ, με την τελετή έναρξης στο Παναθηναϊκό Στάδιο.
Το 1986 είχε γίνει το πρώτο παγκόσμιο Εφήβων/Νεανίδων στο ΟΑΚΑ.

Δείτε πολλά ακόμα ενδιαφέροντα στοιχεία στο -> Ιστορικά & διοργανώσεις

Μπορεί να αναφέρει κανείς πάρα πολλά ονόματα που ξεχώρισαν και έγραψαν μεγάλη ιστορία στο στίβο.
Για την Ελλάδα σίγουρα ο Σπύρος Λούης με τον Χαρίλαο Βασιλάκο στον Μαραθώνιο και ο Κωνσταντίνος Τσικλητήρας στα άλματα είναι από τα πλέον φημισμένα των παλαιών χρόνων.
Οι Γιώργος Ρουμπάνης και Χρήστος Παπανικολάου στο επί κοντώ και το δίδυμο της Άννας Βερούλη με τη Σοφία Σακοράφα στον ακοντισμό ήταν διάσημα ονόματα – μάλιστα Παπανικολάου και Σακοράφα είχαν πετύχει και παγκόσμιο ρεκόρ στα αγωνίσματά τους.
Η Βούλα Πατουλίδου με τη φοβερή νίκη-έκπληξη στα 100μ. εμπόδια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 έδωσε μεγάλη ώθηση στον ελληνικό στίβο.
Σημείο αναφοράς και οι 3 διαδοχικές νίκες στις κορυφαίες διοργανώσεις (Ολυμπιακοί-Παγκόσμιο-Πανευρωπαϊκό) που πέτυχε ο Κώστας Κεντέρης στα 200μ. τα έτη 2000-2001-2002.
Ακόμη, οι συνεχείς επιτυχίες σε όλες τις διοργανώσεις από την Κατερίνα Στεφανίδη στο επί κοντώ και από τον Μίλτο Τεντόγλου στο μήκος, κερδίζοντας και τους Ολυμπιακούς το 2016 και 2021 αντίστοιχα, είναι από τις πλέον ξεχωριστές.

Παγκοσμίως οι πρώτες αναφορές γίνονται συνήθως για το πλέον δημοφιλές αγώνισμα του στίβου, τα 100μ.
To 1936 o έγχρωμος Αμερικανός Jesse Owens στο Βερολίνο ενώπιον του Hitler κέρδισε 4 χρυσά (100μ., 200μ., μήκος και 4χ100μ.) και ήταν το πρόσωπο των Αγώνων και δεκαετιών.

Ο Carl Lewis είναι από τα ταυτόσημα ονόματα με επιτυχίες στα ίδια 4 αγωνίσματα, ενώ το σκάνδαλο ντόπινγκ του βασικού στα 100μ. αντιπάλου του, Ben Johnson, το 1988 είναι σημείο αναφοράς – αντίστοιχη ιστορία έχει μεταγενέστερα και η Marion Jones.
Καταπληκτικές είναι οι επιδόσεις της Florence Griffith Joyner αλλά και η διαχρονική παρουσία της Allyson Felix και της Merlene Ottey. Ονόματα που άφησαν εποχή ήταν η Fanny Blankers-Koen, η Betty Cuthbert, η Irena Szewinska.

Για μια δεκαετία, ο Usain Bolt από το 2008 κυριάρχησε για μια δεκαετία στα σπριντ κάνοντας και εντυπωσιακά παγκόσμια ρεκόρ και πήγε τον στίβο σε άλλο επίπεδο.
Ιδιαίτερη είναι η περίπτωση του Justin Gatlin που ήταν κορυφαίος, είχε τιμωρία αρκετών χρόνων αλλά επανήλθε μετά. Επίσης των Asafa Powell και Kim Collins με μεγάλη διάρκεια σε επιδόσεις κάτω από τα 10″ στα 100μ.

Ο Michael Johnson, η Marita Koch και η Allyson Felix σε 200μ-400μ., η Heike Drechsler σε σπριντ και μήκος, o Alberto Juantorena και η Jarmila Kratoswilowa σε 400μ.-800μ., οι Wilson Kipketer, David Rudisha στα 800μ., ο Seb Coe σε 800-1500μ., o Edwin Moses στα 400μ εμπόδια, οι Eliud Kipchoge, Kenenisa Bekele, Haile Gebrselassie, Abebe Bekila, Paavo Nurmi, Emil Zatopek, Steve Prefontaine σε αγωνίσματα αντοχής, ο Bob Beamon και ο Jonathan Edwards, η Stefka Kostadinova, ο Sergey Bubka και η Yelena Isinbaeva στα άλματα, οι Alfred Oerter, Jan Zelezny στις ρίψεις είναι ορισμένα πασίγνωστα ονόματα με ξεχωριστή ιστορία.

Οι αθλητές των συνθέτων χαρακτηρίζονται ως υπεραθλητές με τον Daley Thompson να είναι και λόγω χαρακτήρα από τους πλέον διάσημους, μεγάλο όνομα ήταν ο Dan O’Brien, ενώ ο Roman Sebrle και μετά ο Ashton Eaton έφτασαν πολύ ψηλά το 10αθλο. Η Jackie Joyner Kersee εντυπωσίαζε στο 7αθλο – αλλά και επιμέρους στο μήκος.

• Ο στίβος χαρακτηρίζεται ως «ο βασιλιάς των Ολυμπιακών Αγώνων» και ταυτίζεται με το “citius-altiius-fortius”
• Ο στίβος είναι ο «Κλασικός» Αθλητισμός και το πλέον αξιοκρατικό άθλημα :
  Την επίδοση σε κάθε αγώνισμα καθορίζει το χρονόμετρο και  η μεζούρα και πρώτιστα αντίπαλος καθενός είναι ο εαυτός του
• Ο αγωνιζόμενος είναι αθλητής – όχι παίκτης (οι αθλοπαιδιές είναι μάλλον παιχνίδι)
• Αναπτύσσεται ιδιαίτερα η ευγενής άμιλλα.
  (Χαρακτηριστική σκηνή, ο ομαδικός πανηγυρισμός και χειροκρότημα όλων των αθλητών των σύνθετων αγωνισμάτων, μετά το πέρας τους)
• Είναι «η βάση όλων των αθλημάτων»
• Αναπτύσσει όλα τα στοιχεία της φυσικής κατάστασης:
  Αντοχή, ταχύτητα, δύναμη, ευκινησία, συναρμογή …
• Η ανάπτυξη των φυσιολογικών παραμέτρων και ικανοτήτων είναι πολύ σημαντική από την καθημερινότητα ως τις πιο απαιτητικές ενέργειες
• Η ένταξη και δράση του παιδιού σε τμήμα Κλασικού Αθλητισμού έχει πολλές κοινωνικές προεκτάσεις.
• Στις μικρές – προεφηβικές ηλικίες αναπτύσσονται πολύπλευρα όλες οι δεξιότητες με πολλές αθλητικές δραστηριότητες σε παιγνιώδη μορφή, μαζί και με το ειδικό πρόγραμμα “Kids Athletics” που δημιούργησε η Παγκόσμια Ομοσπονδία Στίβου