Δεν είναι δική μου έμπνευση. Αλλά πραγματικά, είναι η πιο επιτυχημένη περιγραφή για την απόφαση του Βασίλη Σεβαστή να αναστείλει- για μία ακόμη φορά- μέσα σε λίγους μήνες τη λειτουργία του ΣΕΓΑΣ. Οπότε φαντάζομαι ο πρωταθλητής που μου μετέφερε τη σκέψη του, δεν θα έχει αντίρρηση να την μεταφέρω.
Είναι, λοιπόν, σαν την ατάκα «θα κρατήσω την αναπνοή μου μέχρι να σκάσω» ήρωα στο «Αστερίξ». Ωραία, ο πρόεδρος της ομοσπονδίας αποφάσισε πως δεν θα γίνουν αγώνες εντός των συνόρων μέχρι νεωτέρας. Μέχρι να ικανοποιηθεί το αίτημά του και η Πολιτεία να επανεξετάσει την προοπτική να δοθούν τα 1.900.000 ευρώ που κόπηκαν πέρυσι από τον εγκεκριμένο προϋπολογισμό του ΣΕΓΑΣ.
Ποιους πλήττει αυτή η κίνηση; Σίγουρα όχι τον Παναγιώτη Μπιτσαξή, ο οποίος δέχεται τα «πυρά» του Σεβαστή για τα οικονομικά προβλήματα. Ούτε βέβαια και τον Παύλο Γερουλάνο, από τον οποίο ο πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ περιμένει μία κίνηση χρησιμοποιώντας ως μέτρο πίεσης την αναστολή.
Με δεδομένο πως τις επόμενες εβδομάδες είχαν προγραμματιστεί κατά κύριο λόγο Διασυλλογικά πρωταθλήματα μικρών ηλικιακά κατηγοριών, ποιοι τιμωρούνται; Οι νεαροί αθλητές, που περίμεναν πώς και πώς να κάνουν έναν αγώνα. Και οι προπονητές τους που επιμένουν- παρότι απλήρωτοι- να κυνηγούν με το… δίκανο τα παιδιά για να τα φέρουν στο στάδιο. Παιδιά, που παρά το φορτωμένο πρόγραμμα μαθημάτων βρίσκουν χρόνο να… ξεσκάνε μέσω του στίβου.
Ακόμη όμως κι αυτά τα παιδιά, ξέρουν πολύ καλά το παραμύθι με το βοσκό και τα πρόβατα. Και ίσως την τρίτη φορά που ο Σεβαστής θα φωνάξει «λύκος», μπορεί η κατάσταση να είναι πραγματικά μη αναστρέψιμη. Αλλά τότε κανείς δεν θα τον πιστέψει (και αυτή η σκέψη «δανεισμένη» από τον πρωταθλητή του προλόγου).
Ρούλα Βλασσοπούλου
