Μπορεί η ιστοσελίδα να ενδιαφέρεται πρωτίστως για το στίβο, αλλά το τεκταινόμενα στην κορυφαία -μη Κρατική- αρχή της οργανωτικής δομής του ελληνικού αθλητισμού, δηλ. την ΕΟΕ, ασφαλώς και απασχολούν κάθε μέλος του αθλητικού κινήματος. Και όσα έγιναν πρόσφατα ενόψει της συγκρότησης της νέας ολομέλειας αποδεικνύουν την κρίση αρχών, αξιών και ηθών που απλώνεται και εκεί όπου υποτίθεται ότι καθοδηγεί τα πρόσωπα το υγιές πνεύμα του ολυμπισμού!
Παρ’ ότι έχω μακρόχρονη προσωπική γνωριμία και αλληλοεκτίμηση με πολλά από τα μέλη (που ως εκπρόσωποι των Ομοσπονδιών μετέχουν στη νέα ολομέλεια για τον ολυμπιακό κύκλο 2016-2020) είμαι υποχρεωμένος από τη δημοσιογραφική μου ιδιότητα να τονίσω ότι η πρόσφατη διαδικασία για την εκλογή νέου προέδρου, προεδρείου κ.λπ. αποτελούν ολίσθημα και βάναυσο πλήγμα στην εικόνα της!
Οσα έγιναν χτες στο κτίριο της ΕΟΕ αλλά και λίγο νωρίτερα στις αίθουσες δικαστηρίων θα έκαναν το Δημήτριο Βικέλα να “σηκωθεί απ’ τον τάφο του”! Πρωτοφανείς διαδικασίες (απ’ όσο τουλάχιστον γνωρίζω ή θυμάμαι) που αποδεικνύουν όχι απλώς διάσταση απόψεων ή μπλοκ συμπαθειών κ.α. αλλά πλήρες σχίσμα στο ανώτατο όργανο του ελληνικού αθλητισμού! Μεθοδευμένη αποχή του κ. Κούβελου και των υποστηρικτών του, προσφυγές στα δικαστήρια για την αποτροπή συμμετοχής συγκεριμένων προσώπων στις διαδικασίες κ.α. συνθέτουν ένα τοξικό περιβάλλον…
Ασφαλώς ποτέ τα πράγματα δεν αποτελούσαν έναν “όμορφο κόσμο, ηθικό, αγγελικά πλασμένο..” και ούτε έλειπαν οι πολιτικές -κομματικές παρεμβάσεις, ούτε καν οι “αφανείς παρατάξεις” βάσει πολιτικών ή αθλητικών πεποιθήσεων των μελών της ΕΟΕ! Οπως και ότι ήταν λογικές και οι επί μέρους φιλοδοξίες και επιθυμίες για την κατάληψη θέσεων, οι συμπτώσεις απόψεων ή και οι συμπάθειες ή όχι ανάμεσα στα πρόσωπα..
Φτάσαμε όμως στο σημείο ένα πρώην μέλος της ΔΟΕ (και πρώην πρόεδρος της ΕΟΕ) ο κ. Λάμπης Νικολάου, εντεταλμένος από τη ΔΟΕ να συγκαλέσει τη νέα ολομέλεια για να συγκροτηθεί σε σώμα, αντί να κρατήσει ουδέτερο ή έστω διαιτητικό- συναινετικό ρόλο, να πάρει το μέρος της μίας “παράταξης” του σώματος και να επιδιώξει αναβολή της προβλεπόμενη από το νόμο διαδικασίας για τη συγκρότηση σε σώμα της νέας ολομέλειας!
Εξ ίσου μειωτική για το κύρος της ΕΟΕ και η προσχεδιασμένη αποχή των προσκείμενων στον διεκδικητή της προεδρία (με απώτερο στόχο τη ΔΟΕ) κ. Κούβελο εκπροσώπων Ομοσπονδιών, με σκοπό να ματαιώσουν τη διαδικασία ή έστω να αναζητήσουν “όπλο” να την αμφισβητήσουν (πιθανώς) στα δικαστήρια!
Φυσικά και οι “νικητές”, ο Σπ. Καπράλος και όσοι συντάσσονται με εκείνον, δεν είχαν σκοπό να …καταθέσουν τα όπλα, οπότε όλα κρίθηκαν με πρωτόγνωρη μονομέρεια και με 14-0! Οποιος -κοιτάζοντας τον καθρέφτη- πιστεύει ότι όλα όσα έγιναν πρόσφατα στην ΕΟΕ βγάζουν ενισχυμένους τον φορέα και τα πρόσωπα ή θα αυξήσουν τα ποσοστά αποδοχής τους στον αθλητικό κόσμο και στην ελληνική κοινωνία γενικότερα, παρακαλώ να το δηλώσει ευθέως και ανεπιφύλακτα!
Οποιος θέλει να κρίνει τα δρώμενα χωρίς προσωπική ατζέντα, φανατισμό ή χρωματιστά γυαλιά κομματικού προσανατολισμού οδηγείατι στη διαπίστωση ότι οι προβεβλημένοι αυτοί αθλητικοί παράγοντες δεν “υπηρετούν” τον αθλητισμό μόνο από αγάπη, ανιδιοτέλεια και με ευγενές πνεύμα! Έχουν και πολλούς άλλους λόγους και κίνητρα, μεθοδεύουν πολλά, και επιδιώκουν με κάθε τρόπο και μέσο να διατηρήσουν τους καλύτερους θώκους και οφίτσια… Άσχετα αν τακτικά μιλάνε για ήθος, έντιμο συναγωνισμό, υψηλές αξίες και αιώνιο πνεύμα που θέλουν να μεταλαμπαδεύσουν και στους νεότερους…
Δεν υποστηρίζω ότι ο αθλητισμός και η διοίκησή του σε οποιοδήποτε επίπεδο δεν είναι πεδίο φιλοδοξιών, επιθυμιών, αναταγωνισμών κ.λπ. που μπορεί ο καθένας να τιθασεύσει ή απαρνηθεί υπέρ κάποιου άλλου στο σωματείο, στην Ομοσπονδία ή -πολύ περισσότερο- σε ανώτερο επίπεδο της αθλητικής πυραμίδας…
Αλλά κάποτε βλέπαμε συγκλίσεις, εκατέρωθεν υποχωρήσεις ή λείανση των …αιχμών, με συνέπεια να υπάρχει εκπροσώπηση όλων των τάσεων (με ποσοστώσεις φυσικά) στις διάφορες θέσεις της ΕΟΕ… Οι κινήσεις που έγιναν μάς κάνουν να πιστεύουμε ότι ακολούθησαν το μότο του ΣΥΡΙΖΑ ” ή εμείς ή αυτοί”, έστω κι αν μάλλον ούτε ένας στην ολομέλεια δεν ανήκει στο (συγ)κυβερνών Κόμμα!
Ήταν μοιραία κατάληξη να φτάσουν τα πράγματα έως εδώ, με το καθεστώς που διαχρονικά επικρατεί στον ελληνικό αθλητισμό… Ολοι θέλουν να μένουν στις θέσεις τους σε σωματεία και Ομοσπονδίες έως τα βαθιά γηρατειά τους, να φτιάχνουν ομάδες επιρροής και συμφερόντων, να αποκτούν ισχύ και μηχανισμούς που να ελέγχουν πρόσωπα και και πράγματα, να χειραγωγούν εκλογικές διαδικασίες, να ανεβάζουν και να κατεβάζουν όποιον γουστάρουν και πλλά άλλα θλιβερά! Γιατί ελπίζω δεν το αρνείται κανείς ότι έτσι είχαν και συνεχίζουν τα πράγματα πίσω από τη βιτρίνα του ελληνικού αθλητισμού…
Δυστυχώς φαίνεται ότι αρκετοί είναι κατώτεροι των θέσεων και των περιστάσεων, είναι αυτό που συνήθως λέει ο απλός κόσμος “λίγοι” για το ρόλο!
Δυστυχώς πολλές φορές -εμείς που ζούμε τον αθλητισμό μισό αιώνα και πλέον…- είχαμε αυτή την αίσθηση… Και ενώ πιστεύαμε ότι έπρεπε να καταργήσουμε τη Βασιλεία ή να ρίξουμε τη Δικτατορία, βρίσκαμε ολόγυα “βασιλιάδες”, “άρχοντες”, “αυλικούς” και “δικτατορίσκους” να διαφεντεύουν είτε τον τόπο και το λαό είτε τον αθλητισμό!
Αναρωτιέμαι λοιπόν: έτσι αλλάζουμε ή βουλιάζουμε; Μεταρρυθμιζόμαστε ή οπισθοδρομούμε; Σπάμε τη διαπλοκή ή ρίχνουμε νερό στο μύλο της;
Γιάννης Μαμουζέλος
ΥΓ Θα μπορούσα να αναφερθώ στα …παρασκήνια των προσφυγών στη δικαιοσύνη, αλλά δεν θέλω να επιβαρύνω το ήδη …δηλητηριασμένο κλίμα, που σίγουρα θα ενοχλεί τους αγνούς και αμέτοχους φιλάθλους. Διερωτώμαι όμως: μπορούμε να επαναλάβουμε σαν ύστατη ελπίδα επαναφοράς στην κανονικότητα (όπως όλοι καθημερινά επαναλαμβάνουν για τη χώρα) προς τα μέλη της ΕΟΕ την κλασική ρήση “ο τρώσας και ιάσεται…”. Δηλ. όποιος προκάλεσε την πληγή θα την επουλώσει;
