Εχω ακούσει από πολλούς γονείς ότι τα παιδιά τους δεν προλαβαίνουν ούτε καλά καλά να φάνε από το πλήθος των δραστηριοτήτων τους. Επόμενο είναι, όταν είναι μαθητές, αθλητές, παρακολουθούν ξένη γλώσσα, κάνουν μπαλέτο, μαθαίνουν κάποιο όργανο, φροντιστήρια κλπ.
Ενα παιδί τα θέλει όλα. Δεν είναι σε θέση -ιδιαίτερα σε μικρή ηλικία- να κρίνει τι ακριβώς προτιμά. Είναι τόσα τα ερεθίσματα γύρω του που δεν μπορεί να επιλέξει τι του είναι απαραίτητο.
Εδώ παίζει ρόλο ο γονιός του. Ισως κι αυτός να χρειαστεί τη βοήθεια κάποιου πιο ειδικού. Να μπορέσει να κατανείμει τις ώρες και τις δραστηριότητες του παιδιού. Η υπερφόρτωση με δραστηριότητες μόνο κόπωση και μπέρδεμα θα επιφέρουν. Χρειάζεται μέτρο και σύνεση, ώστε με ό,τι καταπιάνεται ένας μαθητής να επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πρωτίστως για τον ίδιο.