Ο Μαραθώνιος των ανδρών στο Sapporo ήταν το πρώτο αγώνισμα (και τελευταίο του στίβου) της τελευταίας ημέρας των Ολυμπιακών Αγώνων του “Tokyo2020” στις 8/8/2021.
-> Αποτελέσματα
Ο Κενυάτης παγκόσμιος ρέκορντμαν Eliud Kipchoge ήταν το μεγάλο όνομα και υπερασπίστηκε τον τίτλο του – έγινε ο τρίτος αθλητής που κερδίζει 2 φορές το αγώνισμα (μετά τον εμβληματικό Αιθίοπα Bikila που είχε κερδίσει την προηγούμενη διοργάνωση στο Tokyo το 1964 και πριν στη Ρώμη το 1960 και τον Ανατολικογερμανό Cierpinski που κέρδισε σε Μόντρεαλ το 1976 και Μόσχα το 1980)
“Νομίζω ότι ολοκλήρωσα την κληροδοσία, κερδίζοντας τον μαραθώνιο για δεύτερη φορά διαδοχικά. Ελπίζω τώρα να βοηθήσω να εμπνεύσω την επόμενη γενιά” είπε ο 37χρονος Kipchoge, ευχαριστώντας και τους διοργανωτές που κατάφεραν να γίνουν οι Αγώνες και σηματοδοτώντας ουσιαστικά το τέλος του από την κορυφαία διοργάνωση, ενώ έφτασε μάλιστα τα 4 μετάλλια, στους ισάριθμους Ολυμπιακούς Αγώνες που αγωνίστηκε.
Η αρχή είχε γίνει το 2004 στην Αθήνα όπου είχε τρέξει στα 5000μ. και ήταν 3ος σε μια φοβερή κούρσα που ήταν επικεφαλής και τελικά τερμάτισε λίγο μετά τους Hicham El Guerrouj και Kenenisa Bekele. Το 2008 στο Πεκίνο ήταν 2ος στα 5000μ. πίσω από τον Bekele. Το 2012 διεκδίκησε την πρόκριση στα 10.000μ. όμως έμεινε 7ος στα trials της Κένυας που είχαν γίνει στο Eugene. Το 2016 στο Ρϊο κέρδισε τον Μαραθώνιο, σε 2:08.44.
Ο Eliud Kipchoge αυτή τη φορά κέρδισε με λίγο καλύτερη επίδοση, σε 2:08.38 και μεγάλη διαφορά (που έφτασε τελικά στα 1’20” από τουε επόμενους) έχοντας ξεφύγει στα τελευταία 10χλμ και η μάχη δινόταν για τις επόμενες θέσεις του βάθρου, κυρίως μεταξύ τεσσάρων αθλητών και στα τέλος διεκδίκησαν τα μετάλλια οι τρεις, τερματίζοντας ανά 2 δευτερόλεπτα με ενδιάμεσο χρόνο τα 2:10′.
Ο Abdi Nageeye (Ολλανδία) είχε τις περισσότερες δυνάμεις και μάλιστα παρότρυνε χαρακτηριστικά τον -2ο στο 10άρι στο προηγούμενο Ευρωπαϊκό- Bashir Abdi (Βέλγιο) και που πήρε τελικά την 3η θέση αποχωρώντας μάλιστα μετά σε αμαξίδιο κι άφησαν τον Κενυάτη Lawrence Cherono 4ο.
Οι δύο αθλητές είναι προσφυγόπουλα από τη Σομαλία που περιπλανήθηκαν αρκετά μέχρι να καταλήξουν στις χώρες αυτές.
Ο Lamdassem (Ισπανία – προερχόμενος από το Μαρόκο) έμεινε 5ος σε 2:10.16 και 6ος ήταν με 2:10.41 ο Ιάπωνας Osako που αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα στον αγώνα.
Ακολούθησαν πιο μετά, σε χρόνους πάνω από τα 2’11″30 (που ήταν το όριο πρόκρισης) και κάτω από τα 2’12”, ο Τανζανός Simbu που ήταν 5ος στο Rio και ο Αμερικανός Rupp που είχε πάρει το χάλκινο τότε, καθώς και ο νικητής του ημιμαραθωνίου στους Μεσογειακούς, ο Μαροκινός El Aaraby.
Περίεργη σκηνή λίγο μετά το 28ο χλμ όπου στο προπορευόμενο γκρουπ ο Γάλλος Amdouni σε σταθμό υδροδοσίας έριξε ολόκληρη σειρά με μπουκαλάκια με νερό.
H Κένυα είχε όπως και στο Rio τους νικητές του αγωνίσματος τόσο σε άνδρες και σε γυναίκες – με την Peres Jepchirchir στη μονομαχία με την παγκόσμια ρέκορντγουμαν Brigid Kosgei εχθές .
Οι απονομές για τους νικητές-τριες των Μαραθωνίων έγιναν κατά την τελετή λήξης.
ΗΠΑ – Ιταλία – Κένυα οι κορυφαίες στον πίνακα μεταλλίων, 18η η Ελλάδα
Με το χρυσό αυτό η Κένυα ανέβηκε στην 3η θέση του πίνακα μεταλλίων με χρυσά και είχε 10 στο σύνολο.
Πολυνίκης ήταν η ομάδα των ΗΠΑ με 7 χρυσά ενώ ήταν μακράν κορυφαία και στο σύνολο με 26.
Στη 2η θέση ήταν η Ιταλία με 5 χρυσά που ήταν και όλα της τα μετάλλια.
Στα 4 χρυσά άλλα με λιγότερα αργυρά, ήταν επίσης Πολωνία και Τζαμάικα, που είχαν από 9 συνολικά. (Συνολικά 8 μετάλλια είχε η Ολλανδία, στα 6 ήταν ο Καναδάς και το Ην.Βασίλειο που δεν είχε κανένα χρυσό, ενώ 5 είχε και η Κίνα)
Από 2 χρυσά είχαν 7 χώρες, ενώ 2 χρυσό κατάφεραν ακόμη 11 χώρες (συμπεριλαμβανιομένης και της Ρωσίας που αγωνιζόταν υπό την Ολυμπιακή σημαία).
Σε αυτές βέβαια και η Ελλάδα, που είναι (με ακόμα 5 χώρες) ατη 18η θέση του πίνακα .
-> Ειδικό page για τη διοργάνωση
