Το πρωτάθλημα στην Πάτρα έδειξε ότι μια νέα πολύ δυνατή ομάδα αθλητών και αθλητριών μας άρχισε -σαν τα φυντανάκια που ξεπροβάλλουν- να βροντοφωνάζει ότι …έρχεται να πρωταγωνιστήσει.
Είναι τα «παιδιά της κρίσης» που έμαθαν να παλεύουν στα δύσκολα και χωρίς να περιμένουν ιδιαίτερα προνόμια.
Είναι παιδιά που αγαπάνε τον στίβο και θέλουν να τον υπηρετήσουν σε μια βάση αμοιβαίας απολαβής σύμφωνα με τις συνθήκες αυτόν τον καιρό.
Αθλητές και αθλήτριες που εκτός από μόρφωση διαθέτουν ήθος, παιδεία και ευγένεια και σε κερδίζουν με τη συμπεριφορά τους.
Σίγουρα μπορούν κάλλιστα στο άμεσο μέλλον να εξελιχθούν σε σπουδαίους πρεσβευτές του ελληνικού στίβου, αρκεί να μην χαθούν.
Ονόματα όπως του Λαμπρόπουλου, του Ζήκου, της Μουρτά, του Παππά, της Κυριακοπούλου, φυσικά του Τεντόγλου, του Γκότση, της Ζάκα, του Θανόπουλου, της Κεραμιδά και (ευτυχώς) πολλών, πολλών άλλων ακόμα που περιμένουν την ευκαιρία τους, θα μάς απασχολούν όλο και περισσότερο.
Είμαι σίγουρος ότι θα ακούγονται όλο και περισσότερο.
Κι εδώ υπάρχει μεγάλη ευθύνη των αρμοδίων να κάνουν ότι πρέπει ώστε οι αθλητές και οι προπονητές τους να έχουν τις κατάλληλες συνθήκες να δουλέψουν.
Επιβάλλεται σε συνεργασία με τον ΣΕΓΑΣ το υφυπουργείο Αθλητισμού και η γενική γραμματεία να ασχοληθούν ακόμα πιο σοβαρά επιτέλους με την αποστολή τους (που σίγουρα δεν είναι οι ΠΑΕ και η ΚΑΕ του επαγγελματικού πρωταθλητισμού) και να δώσουν λύσεις πρώτα απ όλα στις υποδομές.
Προς το παρόν να στείλουμε τη θετική μας σκέψη σε όλους όσοι παλεύουν να πιάσουν όρια πρόκρισης να ευχηθούμε ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ σε όλους τους αθλητές μας που θα αγωνιστούν σε όλες τις κατηγορίες,
και…
Επιτρέψτε μου, με όλον τον σεβασμό στους μεγαλυτέρους μου, την ευγενική προτροπή να ρίξουμε λίγο τους τόνους όταν κάνουμε δημόσιο διάλογο μέσω του ιντερνετ.
Οι αθλητές πρέπει να μείνουν απερίσπαστοι στην αποστολή τους και όχι να τους δημιουργούνται συναισθήματα που ίσως δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα!
Καλή σεζόν παιδιά και καλή τύχη στα στάδια όπου αγωνιστείτε!
Υ.Γ.:
Φίλοι μου (που με ρωτάτε σχετικά)
με …τους προπονητές της εξέδρας δεν ασχολούμαι.
Πρόκειται για …προπονητές που εκ του ασφαλούς αναλαμβάνουν μηδενικό ρίσκο
και ανεξαρτήτως αποτελέσματος (θα) έχουν «πάντα» δίκιο (στο μυαλό τους)
Φίλε Κώστα θα συμφωνήσω και θα επαυξήσω με την προτροπή σου ο δημόσιος διάλογος να γίνεται με ευπρέπεια και ήπιους τόνους, γιατί αυτό ωφελεί τον αθλητισμό τον οποίο οι διάφοροι “τιμητές” και “εξπέρ” δηλώνουν πως αγαπάνε… Μόνο που συχνά παραπέμπει στο …σφάξε με Αγά μου ν΄αγιάσω, των υπόδουλων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας!
Δυστυχώς είναι απόρροια του ήθους και του ύφους πολλών που και στην καθημερινότητά τους έτσι φέρονται κι ακόμη των κοινωνικών “αυτοματισμών”, της εριστικότητας, επιθετικότητας, ζηλοφθονίας κ.α. που όλο και περισσότερο διαχέονται στην ελληνική κοινωνία, λόγω συνθηκών, αλλά και με την πάροδο των χρόνων υποβάθμισης και της εκπαίδευσης και της παιδείας (για όσους αντιλαμβάνονται τη διαφορά)…
Προπονητές τις εξέδρας και παντογνώστες , που πιθανώς έμαθαν (νομίζουν) τα πάντα από την τηλεόραση, που ίσως δεν έκαναν ποτέ αθλητισμό κ.α. πάντα θα υπάρχουν και με αφάνταστη ευκολία θα κατακρίνουν οποιονδήποτε, αρκεί να διαβάσουν σε ένα σάϊτ, μπογκ ή στο facebook μια οποιαδήποτε σαχλαμάρα! Γιατί σπάνια βγαίνουν από μόνοι τους να διατυπώσουν μια γνώμη… Το κακό είναι φίλε Κώστα, ότι πολλοί δεν καταλαβαίνουν πως μπορούν να γράψουν το ίδιο πράγμα με άλλο στόχο και να μην είναι προκλητικοί, υβριστικοί κ.α. Αλλά είπαμε…