Φτάσαμε πάλι σχεδόν δυο βήματα πριν από Ολυμπιακούς Αγώνες και για μια ακόμα φορά, ο στίβος με την αξιοπρέπεια, την ευγένεια και το ήθος που χαρακτηρίζει το άθλημά μας, εμφανίζεται περίπου ως …επαίτης στην πολιτεία να διεκδικεί αυτά που του αναλογούν.
Ο στίβος διεκδικεί αυτά που ουσιαστικά του έχει -με τον τρόπο της-υποσχεθεί η αθλητική ηγεσία της πολιτείας καιρό τώρα. Δηλαδή συγκεκριμένα χρήματα και κατάλληλες συνθήκες προετοιμασίας ώστε να υπάρχει αισιοδοξία για θετικά αποτελέσματα στα μεγάλα διεθνή αγωνιστικά ραντεβού και ανάπτυξη του αθλήματος όσο καλύτερα γίνεται.
Εδώ και χρόνια, ο κλασικός αθλητισμός στη χώρα μας χάνει συνεχώς από τον ζωτικό του χώρο και συρρικνώνεται.
Προσπαθεί να αντιμετωπίσει δυσκολίες σε πολλά και αλληλένδετα μεταξύ τους επίπεδα χωρίς ουσιαστική βοήθεια από κεντρικό φορέα και βγάζει άμυνες χάρη στις προσπάθειες κάποιων ανθρώπων που τον αγαπάνε.
Βασικός υπεύθυνος αυτής της προβληματικής κατάστασης για τον στίβο είναι εκείνος ο κρατικός μηχανισμός που πρώτα δημιούργησε προσδοκίες με βάση το πλαίσιο λειτουργίας που διέπει τον ελληνικό κλασικό αθλητισμό και στη συνέχεια με άκομψο τρόπο ο ίδιος μηχανισμός με άλλο πρόσωπο παίρνει πίσω όσα …έταξε κάποτε, χωρίς να έχει δώσει σχεδόν τίποτε στο μεσοδιάστημα!
Αν κοιτάξουμε λίγο πίσω…
Η απώλεια εγκαταστάσεων όπως του Καραϊσκάκη που μετετράπη με συνοπτικές διαδικασίες από στάδιο σε ποδοσφαιρικό γήπεδο και μάλιστα -επί της ουσίας- χωρίς αντισταθμιστικά οφέλη…
Η πλήρης εγκατάλειψη πολλών αθλητικών χώρων με ρημαγμένα ή «απαγορευμένα» στον στίβο στάδια…
Η απουσία ενός (αν και χρειάζονται περισσότεροι) βασικού πόλου καλλιέργειας του αθλήματος σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις…
Το συστηματικό κούρεμα των ετησίων επιχορηγήσεων τα τελευταία 12 χρόνια που εμποδίζει την ομαλή λειτουργία της λειτουργίας και ανάπτυξης του αθλήματος…
Η απουσία κινήτρων για τους νέους αθλητές να μπουν και τους παλιούς να παραμείνουν στο χώρο και…
ΚΥΡΙΩΣ η έλλειψη ευρύτερου σχεδιασμού για το τι είδους αθλητισμό (και φυσικά κλασικό αθλητισμό) θέλει να έχει η χώρα μας, δημιουργούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο καθημερινής λειτουργίας εν προκειμένω στον στίβο.
Ο ΣΕΓΑΣ (αν και άργησε) έκανε μια ουσιαστική κίνηση με την επιστολή του στον πρωθυπουργό.
Καλή η αλληλογραφία αλλά δεν αρκεί.
Τώρα χρειάζεται στήριξη αυτή η κίνηση και συνέχεια με μια ευρύτερη συστράτευση όλων ώστε να μην εκτονωθεί η αντίδραση με την εξαγγελία μιας έκτακτης επιχορήγησης που θα μεταθέσει το πρόβλημα …προσεχώς.
Διότι το πιθανότερο είναι ο πρωθυπουργός να στείλει την επιστολή του ΣΕΓΑΣ στον υπουργό Αθλητισμού και αυτός με τη σειρά του δείχνοντας και την ευαισθησία του ως αρμόδιος φορέας λόγω ολυμπιακής χρονιάς να εξαγγείλει κάποια …ανακουφιστική δέσμη μέτρων για να τη βγάλουμε μέχρι τον Αύγουστο!
Σαφώς θα είναι καλοδεχούμενη και επιβεβλημένη αυτή η βοήθεια αλλά μετά?
Τον Οκτώβρη ας πούμε? Πάλι τα ίδια?…
Ο στίβος έχει και τους ανθρώπους και τη δυναμική να συνεχίσει το δρόμο του, αρκεί ο κόσμος του σε όλη την πυραμίδα του οικοδομήματος να κατανοήσει ότι στις συνθήκες που επικρατούν αυτό το διάστημα, επιβάλλεται ενιαίο μέτωπο ώστε να μην προχωρήσει άλλο η …ζημιά! Με συνεργασία σε όλα τα επίπεδα μπορούν να προκύψουν πολύ θετικά αποτελέσματα. Και εδώ ο ΣΕΓΑΣ έχει μπροστά του άλλη μια πρόκληση με το να προσπαθήσει να ενώσει όλες τις δημιουργικές του δυνάμεις προς αυτήν την κατεύθυνση.
Υ.Γ.: Για τα διεθνή δρώμενα και το παιχνίδι εντυπώσεων και εξουσίας μεταξύ WADA-IAAF θα τα πούμε αναλυτικά μετά τις νέες αποκαλύψεις που αναμένονται (σήμερα στο Μόναχο) από τον WADA και τον Ντικ Πάουντ, για νέα σκάνδαλα σε θέματα ντόπινγκ.