Η κατάκτηση μεταλλίου είναι ένας τίτλος που τον κατακτά ένας, αλλά σχεδόν πάντα τον χαίρονται πολλοί περισσότεροι. Καθένας για τους δικούς του λόγους.
Η Κατερίνα Στεφανίδη με το χάλκινο που κατέκτησε στη Ντόχα δημιούργησε μια αλυσιδωτή αντίδραση και το χαμόγελό της είναι μεταδοτικό.
Η κορυφαία Ελληνίδα αθλήτρια φορώντας το εθνόσημο:
- Εκλεισε ιδανικά τη χρονιά της μετά την κατάκτηση του διαμαντιού της IAAF.
- Συνέχισε τη συλλογή της από μετάλλια στο κορυφαίο επίπεδο.
- Βελτίωσε την καλύτερή της φετινή επίδοση και μάλιστα στον κρίσιμο αγώνα.
- Ηταν στις πρωταγωνίστριες ενός σπουδαίου τελικού και στις λεπτομέρειες έχασε (ίσως) την ευκαιρία για το …κάτι παραπάνω.
- Διατήρησε τη δυναμική της μέσα στην ελίτ του αγωνίσματος και…
- Εσωσε …την παρτίδα (των εντυπώσεων γενικότερα) με την επιτυχία της, αυξάνοντας τα χαμόγελα για τον ελληνικό στίβο στο φινάλε μιας δύσκολης και μακράς σε διάρκεια σεζόν.
Φυσικά, μακάρι να είχαμε και άλλες δυο τρεις ανάλογες επιτυχίες από άλλους αθλητές μας (κάτι σαφώς εφικτό σε επόμενη ευκαιρία) διότι τα μετάλλια σε μεγάλους αγώνες παραμένουν (προς το παρόν) η δύναμη του αθλήματος.
Κακά τα ψέματα!
Ο δείκτης αθλητικής παιδείας στον τόπο μας είναι πολύ χαμηλά συγκριτικά με άλλες χώρες, όχι μόνο στο φίλαθλο κοινό αλλά και σε βασικούς συντελεστές που στηρίζουν το αθλητικό οικοδόμημα και οι διεθνείς επιτυχίες τέτοιου είδους λειτουργούν ως εργαλεία που μπορούν να βοηθήσουν στη γενικότερη προσπάθεια για βελτίωση των προβληματικών συνθηκών.
Είναι τελείως διαφορετική η αίσθηση και οι εντυπώσεις – και η προβολή – όταν επιστρέφει μια Εθνική ομάδα με (έστω) ένα μετάλλιο στις αποσκευές μέλους της, παρά με …δεκάδες τιμητικές θέσεις στον κόσμο, αλλά εκτός του βάθρου των απονομών.
Υ.Γ.: Η Νικόλ Κυριακοπούλου ξέρει καλύτερα από τον καθέναν ότι στον τελικό μπορούσε κάτι πολύ παραπάνω από το 4,50 μ. και τη 13η θέση (στις 17 που μπήκαν) αλλά επίσης γνωρίζει πάρα πολύ καλά έτσι είναι οι μεγάλοι αγώνες και θα πρέπει να περιμένει την επόμενη ευκαιρία.
Υ.Γ.-1: Συγχαρητήρια και χειροκρότημα στην Αντιγόνη Ντρισμπιώτη που πάλεψε μέχρι το τέλος και τερμάτισε τα 20χλμ βάδην στην 22η θέση (στις 39 που ολοκλήρωσαν τον αγώνα) σε 1:38:56. Ηταν ένας ένας αγώνας δύσκολος όπως συνέβη και με τους προηγούμενους εκτός σταδίου τόσο λόγω των συνθηκών όσο και του αρκετά υψηλού επιπέδου όσων μετείχαν.
Υ.Γ.-2: Καλή τύχη σήμερα στον Δουβαλίδη (110 μ. εμπ.), στη Σπανουδάκη (200 μ.) και στη Ρένα Βασιλείου (400 μ.) που ρίχνονται στη μάχη των προκριματικών τους.
Κώστας Μπάκος
