Αναθέρμανση του ενδιαφέροντος για την επαναλειτουργία του κλειστού της Παιανίας από την αθλητική ηγεσία της πολιτείας και αναμονή του «στιβικού κόσμου» για ουσιαστικά βήματα
Του Κώστα Μπάκου
Με μια ασαφή, σε βασικές λεπτομέρειες, επίσημη ανακοίνωση (->στο τέλος του κειμένου) η ΓΓΑ έκανε γνωστό στο φίλαθλο κόσμο ότι «λύνεται ο «γόρδιος δεσμός» για την «ανάσταση» του εγκαταλελειμμένου «σπιτιού του κλειστού στίβου και του βόλεϊ» στην Παιανία.
Η πρώτη τηλεδιάσκεψη ήταν επικοινωνιακού χαρακτήρα σε μια υπόθεση που κρύβει πολλές δυσκολίες
Μετά την πρώτη τηλεδιάσκεψη δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην «επικαιροποίηση» της προγραμματικής σύμβασης του 2002 (τότε είχε συναφθεί μεταξύ ΓΓΑ, δήμου Παιανίας, ομοσπονδίας βόλεϊ και ΣΕΓΑΣ).
Με βάση αυτή τη σύμβαση προβλέπεται η συγκρότηση «συντονιστικής επιτροπής» με τη συμμετοχή εκπροσώπων από τους παραπάνω φορείς αλλά και την Περιφέρεια Αττικής, που θα ασκεί διοίκηση και θα φροντίζει για τη λειτουργία της αθλητικής εγκατάστασης.
Το φλέγον θέμα όμως είναι να λειτουργήσει το κλειστό στάδιο της Παιανίας.
Πρέπει από …«σκελετός» που είναι τώρα, να ξαναγίνει αθλητική εγκατάσταση σύμφωνα με τις απαιτούμενες προδιαγραφές λειτουργίας.
Σε αυτό το θέμα ακόμα δεν υπάρχουν ανακοινώσεις για συγκεκριμένα βήματα και φυσικά αναμένονται με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον στη συνέχεια διότι τα πράγματα δεν είναι απλά, ούτε λύνονται εύκολα.
«Ποιός» και «πότε» θα δίνει κατευθύνσεις για να τρέχουν τα έργα;
Υπάρχουν από παλιά, αρκετά βασικά ερωτήματα για αυτό το Στάδιο που είτε παραμένουν αναπάντητα, είτε δεν έχουν δοθεί καθαρές απαντήσεις.
Κι αν δεν είχε την αγωνία ο ΣΕΓΑΣ, να ανακινεί αυτό το θέμα κάθε τρεις και λίγο μιας και είναι η ενδεδειγμένη λύση για προπονήσεις και αγώνες κλειστού, τότε αυτή η υπόθεση θα είχε περάσει στην ιστορία.
Επί της ουσίας, λοιπόν, καθώς πρόκειται για (ένα ακόμα) Στάδιο που φτιάχτηκε από χρήματα των Ελλήνων που πληρώνουν φόρους, προκύπτουν ερωτήματα όπως:
- Ποιος επίσημος φορέας θα αναλάβει να «τρέξει» τις σχετικές μελέτες και τους απαραίτητους διαγωνισμούς για να αρχίσουν οι εργασίες ανακατασκευής και επιδιόρθωσης των ζημιών ώστε κάποτε να λειτουργήσει σωστά αυτό το Στάδιο;
- Ποιος φορέας και πως θα μπορεί να αντλήσει χρηματοδότηση (και από πού) για να τρέξουν οι εργασίες, που απαιτούνται ώστε να ξαναγίνει λειτουργικό και να μπορεί να ανταποκριθεί στην αποστολή του;
- Θα είναι η δημοτική αρχή Παιανίας που της έχουν παραχωρηθεί δικαιώματα;
- Το ιδιοκτησιακό καθεστώς της εγκατάστασης βρίσκονταν στον «αέρα», μέχρι που –
- έστω και με καθυστέρηση – η ΓΓΑ εκχώρησε στον δήμο Παιανίας δυνατότητες δράσης.
- Εκτοτε επικρατεί …δημιουργική ασάφεια, για τα βήματα που έγιναν ή απομένουν.
- Μήπως θα ξαναρχίσει το «γαϊτανάκι» με τη ΓΓΑ για το ιδιοκτησιακό;
- Η Περιφέρεια Αττικής θα συνδράμει; Με βάση προηγούμενες αποφάσεις ή νέες;
Όλα αυτά και πολλά ακόμα σαφώς είναι ζητήματα προς επίλυση και ο κόσμος του στίβου περιμένει με ειλικρινές ενδιαφέρον τα ουσιαστικά βήματα προόδου σε ένα θέμα που όταν μπει σε πορεία επίλυσης θα δώσει το φιλί της ζωής στον κλειστό στίβο.
Η προηγούμενη προσπάθεια έπεσε σε γραφειοκρατικό μπλόκο
Από την προηγούμενη αθλητική ηγεσία και την προηγούμενη ηγεσία της Περιφέρειας Αττικής είχε εκπονηθεί σχετική μελέτη και είχαν εγκριθεί χρήματα για εργασίες.
Η τότε σχετική ανακοίνωση, ανέφερε: «Ψηφίστηκε από το περιφερειακό συμβούλιο η χρηματοδότηση έξι συνολικά έργων που αφορούν την περιφερειακή ενότητα Ανατολικής Αττικής. Δύο έργα αφορούν το δήμο Παιανίας και είναι συνολικού προϋπολογισμού 570.000 ευρώ. Το πρώτο έργο προϋπολογισμού 500.000,00 ευρώ αφορά την αποκατάσταση και επισκευή Κλειστού Γηπέδου «Σπίτι του Βόλεϊ» και του Κλειστού Σταδίου Στίβου Παιανίας που σύμφωνα με την μελέτη πρόκειται να γίνουν εργασίες αποκατάστασης και επισκευής μηχανολογικού εξοπλισμού καθώς και εργασίες συντήρησης εντός του γυμναστηρίου».
Παράλληλα είχε υπάρξει απόφαση για βοήθεια και από τις αρμόδιες υπηρεσίες της ΓΓΑ με ποσό ύψους περίπου 200.000 ευρώ (για την αποκατάσταση των ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων).
Το «φάντασμα της Παιανίας» με την πολύτιμη βοήθεια της γραφειοκρατίας κάγχασε ειρωνικά στην τότε προσπάθεια που έπεσε σε μπλόκο.
Η Περιφέρεια για να δώσει όπως προβλέπονταν θεσμικά τα ήδη εγκεκριμένα χρήματα θα έπρεπε το Στάδιο, να ανήκει, είτε στον δήμο Παιανίας είτε στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.
Με πολύ καθυστέρηση η ΓΓΑ έκανε την «πάσα» στο δήμο Παιανίας (…απέμεναν οι καθοριστικές λεπτοµέρειες για τις πολεοδοµικές άδειες) κι ενώ «έτρεξε» η µελέτη για την αποκατάσταση της ηλεκτροδότησης (με όλες τις λεπτομέρειες) κι ενώ βρέθηκε ο ανάδοχος, έπειτα από κάμποσο καιρό απραξίας, προέκυψε δήλωση αδυναµίας κατασκευής λόγω αναπροσαρμογής των τιμών.
Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν στη θέση «Κόντρες – Βαρέζι», στους πρόποδες του Υµηττού, κοντά στην πλατεία Παιανίας και στη λεωφόρο Λαυρίου κατασκευάστηκαν δύο κλειστά προπονητήρια.
Το «σπίτι του στίβου» και το «σπίτι του βόλεϊ».
Σχεδιάστηκαν για να καλύψουν τις ανάγκες προπόνησης ενόψει των Ολυµπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004» και θεωρήθηκαν πρότυπες εγκαταστάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Για τη χωροθέτησή τους, χρειάστηκε έκταση περίπου 100 στρεμμάτων που παραχωρήθηκαν το 2002 από τον δήµο Παιανίας (και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες όπως λένε οι κατέχοντες τα δρώμενα).
Η δαπάνη του έργου κυμάνθηκε ανάμεσα στα 10 με 12 εκατ. ευρώ αλλά δεν τηρήθηκε η αρχική μελέτη που προέβλεπε υπαίθριο κέντρο για συναυλίες, πάρκο, ποδηλατόδροµους, κολυµβητήριο κ.α.
Λόγω της πίεσης του χρόνου, μάλιστα, καθώς πλησίαζαν οι Αγώνες του 2004 κατασκευάστηκαν και μάλιστα αυθαίρετα (χωρίς πολεοδομική άδεια) σε χρόνο-ρεκόρ τα προπονητήρια (βόλεϊ και στίβου) σε δύο διαφορετικά κτίρια. Η ΓΓΑ πέρασε µέσω της ΕΟΠΕ (οµοσπονδία του βόλεϊ) τη χρηµατοδότηση του έργου.
Αρχικά είχε σχεδιαστεί µόνο το «σπίτι του στίβου» αλλά η ΕΟΠΕ πέτυχε την κατασκευή του δεύτερου και λίγο μικρότερου κλειστού, που ονομάστηκε «σπίτι του βόλεϊ». Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι η χρηµατοδότηση του έργου δεν ολοκληρώθηκε στους προβλεπόμενους χρόνους και (λέγεται πως) η κατασκευαστική εταιρεία που το ανέλαβε πτώχευσε, παρασέρνοντας τότε και την ΕΟΠΕ σε οικονομικές περιπέτειες. Μάλιστα η στατική µελέτη όλης της κατασκευής δεν δόθηκε ποτέ στη ΓΓΑ από την ανάδοχο εταιρία.
Τον Μάιο του 2003 τα δύο στάδια παραχωρήθηκαν στον ΣΕΓΑΣ και στην ΕΟΠΕ.
Ο ΣΕΓΑΣ το εγκαινίασε επίσημα µε το βαλκανικό πρωτάθλημα κλειστού στίβου.
Από το 2004 έως και το 2011 διοργάνωνε στην Παιανία κάθε χρόνο τα πανελλήνια πρωταθλήματα κλειστού και ενδιάμεσα αρκετά πολύ καλά διεθνή μίτινγκ με την παρουσία κορυφαίων ξένων αθλητών και αθλητριών όπως η Ελενα Ισινμπάγιεβα (στην άνοδό της τότε).
Βάσει κατασκευής, στο κλειστό του στίβου η κεντρική σάλα είναι κατά 150 με 200 τ.μ. μεγαλύτερη από το ΣΕΦ, το προθερμαντήριο είναι εξαιρετικό, ενώ οι κερκίδες μπορούν να φιλοξενήσουν περίπου 8.000 θεατές εκτός αγώνων και για συναυλίες ή άλλες εκδηλώσεις. Το «σπίτι του βόλεϊ» διαθέτει μία σάλα που χωράει άνετα δύο γήπεδα ή ένα κεντρικό µε πρόβλεψη για 4.000 θεατές και έναν πολύ μεγάλο εξώστη.
Για περίπου 5-6 χρόνια και οι δύο χώροι λειτούργησαν µε ένα περίεργο καθεστώς που σαφώς επηρέασε τις μετέπειτα εξελίξεις.
Ουσιαστικά φαίνεται πως ενώ «ανήκαν» στο Δήµο Παιανίας, λειτουργούσαν µε ευθύνη των οµοσπονδιών και χρηματοδοτούνταν από τη ΓΓΑ για τα λειτουργικά τους έξοδα αλλά χωρίς να είναι και τυπικά ξεκάθαρο το παραπάνω καθεστώς.
Η οικονομική κρίση από το 2010 και μετά, διέκοψε τη χρηµατοδότηση για τη συντήρηση, οι εγκαταστάσεις έγιναν µπαλάκι του πινγκ πογκ µεταξύ των συνεµπλεκόµενων φορέων στο ποιός έχει την ευθύνη τους και το 2011 που σταµάτησε η φύλαξή τους, άρχισε το κύμα κλοπών και βανδαλισμών που οδήγησε στην πλήρη παρακµή τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία από τα κατά καιρούς ρεπορτάζ, οι κλοπές άρχισαν έντονα από το καλοκαίρι (τον Ιούλιο) του 2011 που ήδη δεν υπήρχε φύλαξη.
Τότε ουσιαστικά διαλύθηκε η ηλεκτρολογική υποδομή με τη λεηλασία του υποσταθμού της ΔΕΗ απ’ όπου έπαιρνε ρεύμα το Στάδιο.
Στη συνέχεια, το ίδιο διάστημα «εξαφανίστηκαν» οι βασικές καλωδιώσεις (χοντρά πολύ ακριβά καλώδια με το χαλκό βασικό τους συνθετικό) στις υποδομές.
Τα φαινόμενα κλοπών γιγαντώθηκαν στη συνέχεια καθώς εξαφανίστηκαν μέσα από το κλειστό του στίβου πάρα πολλά χρήσιμα αντικείμενα (τηλεοράσεις, πρίζες, μπαλαντέζες, ηλεκτρικές μικροσυσκευές) κι ότι άλλο ήταν δυνατό να μεταφερθεί.
Ακόμα και όλα τα ηχητικά συστήματα που υπήρχαν τοποθετημένα (εκτός από κονσόλες, ενισχυτές) στην οροφή, εξαφανίστηκαν και μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια το κλειστό της Παιανίας υπέστη ζημιά στον λειτουργικό του εξοπλισμό που ξεπερνά το 1,5 εκατ. ευρώ.
«Λύνεται ο «γόρδιος δεσμός» για να ξεκινήσει η «ανάσταση» του εγκαταλελειμμένου «σπιτιού του κλειστού στίβου και του βόλεϊ» στην Παιανία.
Βρήκε λύση το Υφυπουργείο Αθλητισμού με την Περιφέρεια Αττικής και τον Δήμο Παιανίας.
Με την επικαιροποίηση της Προγραμματικής Σύμβασης που είχε συναφθεί το 2002 (τότε, μεταξύ της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, του Δήμου Παιανίας, της ΕΟΠΕ και του ΣΕΓΑΣ και τώρα πλέον με την κομβική συμμετοχή και της Περιφέρειας Αττικής), θα γίνει εφικτή η επανεκκίνηση λειτουργίας των εγκαταλελειμμένων από το 2012 και λεηλατημένων κλειστών αθλητικών εγκαταστάσεων στην Παιανία.
Αυτό αποφασίστηκε σε τηλεδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε με τον Υφυπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λευτέρη Αυγενάκη, τον Περιφερειάρχη Γιώργο Πατούλη, τον Δήμαρχο Παιανίας Ισίδωρο Μάδη και τους προέδρους των ομοσπονδιών βόλεϊ και στίβου, Γιώργο Καραμπέτσο και Κώστα Παναγόπουλο, αντίστοιχα.
Η επικαιροποίηση της Προγραμματικής Σύμβασης του 2002, που έχει διάρκεια 50 ετών και η συγκρότηση της Συντονιστικής Επιτροπής, που προβλέπεται σε αυτή, είναι η λύση του γόρδιου δεσμού για τα «σπίτια στίβου και βόλεϊ», που επεξεργάστηκε το Υφυπουργείο Αθλητισμού και έγινε ασμένως αποδεκτή απ’ όλους τους συμμετέχοντες στην τηλεδιάσκεψη.
Έτσι, θα επιτραπεί η εξυπηρέτηση των προπονητικών και αγωνιστικών αναγκών του κλειστού στίβου, του βόλεϊ, των σωματείων του δήμου Παιανίας, αλλά θα καταστεί εφικτή και η δυνατότητα αποκατάστασης της λειτουργικότητας όλων των υφισταμένων δομών και κατά συνέπεια η περαιτέρω αξιοποίηση από την τοπική αυτοδιοίκηση των εγκαταστάσεων και των χώρων γύρω απ’ αυτές.
