Οι μασκώτ δίνουν έναν ιδιαίτερο τόνο, όχι μόνο στο marketing μιας διοργάνωσης αλλά, όλο και πιο ενεργά και κατά τη διάρκεια των αγώνων.
Στους Ολυμπιακούς του 1972 το dachshund “Waldi” ήταν η πρώτη επώνυμη μασκώτ, το 1980 το αρκουδάκι “Misha” έμεινε στην ιστορία και συγκίνησε με τα δάκρυα στην τελετή λήξης. Στην Αθήνα2004 είχαμε τον Φοίβο και την Αθηνά, ενώ στο Λονδίνο ο “Hero” ήταν κάτι παραπάνω από διασκεδαστικός, “τρολλάροντας” τους πάντες.
Οι αθλητές συνηθίζουν να βγαίνουν φωτογραφίες, να πανηγυρίζουν με τις μασκότ, να αγκαλιάζονται κλπ (Εκτός μάλλον του …Mekhissi που τόσο το 2010 όσο και το 2012 είχε απωθήσει έντονα τις μασκότ σε Βαρκελώνη και Ελσίνκι αντίστοιχα.)
Στο στίβο, από τις πλέον χαρακτηριστικές μασκότ ο “Berlino” που εμφανίστηκε στο παγκόσμιο του 2009 και καθιερώθηκε σε αγώνες της γερμανικής πρωτεύουσας, η “Cooly” με αρκετές αθλητικές αρετές στη Ζυρίχη το 2014, ενώ η Γαλλική Ομοσπονδία έχει καθιερώσει τον Athlix, που θα δούμε και στο Ευρωπαικό αν/όποτε αυτό γίνει. Ήταν παρών στο Ευρωπαικό κλειστού του ’11, στο ευρωπαικό εθνικών ομάδων το ’17 και σε αρκετά meeting και διοργανώσεις στο Παρίσι.
Η Γαλλική Ομοσπονδία έκανε ένα μικρό αφιέρωμα στη μασκότ – βασικά στον άνθρωπο (έναν 32χρονο δεκαθλητή) που είναι κάτω από το κουστούμι του “Athlix“.
Ακολουθεί η συνέντευξη [μεταφρασμένη]
Ο Baptiste Scalabrino, ένας ερασιτέχνης δεκαθλητής που συνήθιζε να φοράει το κουστούμι της επίσημης μασκότ της Γαλλικής Ομοσπονδίας Αθλητισμού, συμφώνησε να αποχωρήσει από την ανωνυμία του για να αποκαλύψει τα μυστικά της ζωής του «Athlix».
Συχνά είστε όσο το δυνατόν πιο κοντά στους αθλητές στο γήπεδο, αλλά είστε αναμφίβολα αυτός που βλέπει λιγότερο καθαρά τι συμβαίνει εκεί. Τι βλέπετε εν δράσει;
Βλέπω μόνο από το στόμα του Athlix. Πρέπει να έχω μια κορδέλα 30 cm με πλάτος 3 cm, το μέγιστο. Μπορώ να δω τι είναι μπροστά μου, αλλά όχι τι είναι κοντά στο στήθος μου, και για την περιφερειακή όραση, πρέπει να γυρίσω το κεφάλι μου. Δε με νοιάζει να ανεβαίνω τις σκάλες, να περνάω από ένα εμπόδιο, αλλά χτύπησα πολλές φορές στα *** παρτέρια που ήταν πολύ χαμηλά να μπω για το οπτικό μου πεδίο χωρίς να χαμηλώσω το κεφάλι. Το μικρό μυστικό είναι ότι υπάρχουν δύο μικρές τρύπες εξαερισμού στα αυτιά, που μου επιτρέπουν να κοιτάζω ενώ γυρίζω το κεφάλι μου χωρίς να μετακινώ αυτήν της μασκότ. Εκμεταλλεύομαι την ευκαιρία αυτή για να λάβω τις πληροφορίες σχετικά με αυτό που με περιβάλλει, όταν οι άνθρωποι παίρνουν selfies μαζί μου, για παράδειγμα.
Είναι λοιπόν απαραίτητο να γνωρίζουμε καλά τη λειτουργία του αθλητή και ενός σταδίου για “να μην πιαστούν στο χαλί τα πόδια”…
Πρέπει να προβλέψω συνεχώς τις κινήσεις που μπορεί να υπάρχουν γύρω μου, είναι θέμα συνήθειας. Πρέπει επίσης να ξέρεις πώς να τοποθετηθείς και να μετακινηθείς στο γήπεδο, όπως μαθαίνουμε στην αντίστοιχη εκπαιδευτική ενότητα της OFA. Πρέπει να γνωρίζουμε τα διάφορες δοκιμασίες και να προσαρμόζουμε τις ενέργειες και την τοποθέτησή μας, για να δίνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο το παρών χωρίς να εμποδίζουμε την εξέλιξη του αγώνα.
Πρέπει να είστε αθλητής για να είστε ο Athlix;
Όχι απαραίτητα, γιατί εξαρτάται από την εικόνα που θες να δώσεις στη μασκότ. Προσωπικά, θέλω το Athlix να είναι μια διασκεδαστική, αθλητική μασκότ. Συγκριτικά, ο “Hero”, ο σκαντζόχοιρος στο London2017, ήταν πραγματικά αστείος και έκανε βουτιές, αλλά δεν ήταν αθλητής. Ως αθλητής, μου αρέσει η ιδέα ότι η μασκότ ασκεί το συγκεκριμένο άθλημα. Για παράδειγμα, οι μασκότ NBA που κάνουν μπάσκετ: πέτυχαν!
Έχετε κάποιο πρότυπο σε αυτόν τον τομέα;
Έχω πολλά δει μασκότ βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η Google μου προτείνει συχνά και άλλα στο YouTube. Κατά τη γνώμη μου, το σημείο αναφοράς είναι το μπάσκετ, ο ταύρος των Chicago Bulls, Benny the Bull. Για τον αθλητή, ένα μείγμα ανάμεσα στον Hero, για την εύθυμη πλευρά του, και τον Cooly, την αγελάδα της Ζυρίχης, για τις αθλητικές του ιδιότητες, αυτό θα ήταν το καλύτερο!
Τι προετοιμασία κάνετε πριν από ένα διαγωνισμό φορώντας τη στολή του Athlix;
Δεν κάνω απαραίτητα κάποια ιδιαίτερη φυσική προετοιμασία, αφού το κάνω ήδη όλο τον χρόνο ως αθλητής. Στη συνέχεια, πρέπει να βρεις ιδέες για πράγματα που πρέπει να κάνεις, να αγοράσεις ή να δημιουργήσεις κάποιο υλικό για ένα συγκεκριμένο κινούμενο σχέδιο. Εξαρτάται επίσης από τον τόπο του διαγωνισμού: σε κλειστό, σε ανοικτό, στο δρόμο.
Δουλεύεις μόνος;
Υπάρχουν οι υπάλληλοι της FFA (Γαλλική Ομοσπονδία) που φέρνουν τις ιδέες τους, καθώς και οι εκφωνητές που είναι συνηθισμένοι στο animation. Και τότε υπάρχει επίσης ένα καλό μέρος που μου βγαίνει αυθόρμητα, ο αυτοσχεδιασμός! Έκανα μαθήματα lindy hop ταυτόχρονα, αλλά απλώς και μόνο επειδή μου άρεσε να χορεύω, όχι να κάνω χορό Athlix.
Είστε σε τηλεπικοινωνία με κάποιον στην αίθουσα ελέγχου;
Στην αρχή, ήμουν πραγματικά μόνος. Τώρα, υπάρχει συχνά ένα μέλος της οργανωτικής ομάδας που είναι εκεί για να με φροντίζει και να με βοηθά με τις μετακινήσεις μου και τις δράσεις μου. Έχω επίσης ένα ακουστικό όπου μπορώ να ακούσω ομιλητές που μπορούν να με καθοδηγήσουν, αφού δεν μπορώ να δω τα πάντα, ή να θυμηθώ ό, τι έχει σχεδιαστεί για κάθε λεπτό, έτσι ώστε να είμαι έτοιμος εγκαίρως. Είναι συχνά οι ίδιοι άνθρωποι, έτσι αρχίζουμε να γνωρίζουμε καλύτερα τους ρόλους μας.
Γνωρίζουν οι αθλητές ποιος κρύβεται κάτω από το κοστούμι;
Μερικοί, ναι. Νομίζω ότι ο Kevin Mayer ξέρει ότι είμαι αθλητής συνθέτων σαν κι αυτόν, παρόλο που μάλλον δεν γνωρίζει το όνομά μου. Έπειτα, θέλω να είμαι διακριτικός. Όταν βγάζω το κουστούμι αφαιρώ όλα τα μέρη του. Δε θέλω να κάνω βόλτα ανάμεσα σε δύο περίπτερα κρατώντας το κεφάλι και το χέρι του Athlix, και να λέω “Γεια σας, ειδωθήκαμε, είμαι εγώ! “
Τι σχέσεις έχει η Athlix με τους αθλητές;
Τις πρώτες φορές, ήταν λίγο περίπλοκο, επειδή οι αθλητές δεν είχαν συνηθίσει να με βλέπουν και επειδή δεν ήξεραν ποιος ήταν μέσα από τη στολή, αναρωτιόντουσαν τι πρέπει να κάνουν μαζί μου. Όσο περισσότερο περνάει ο χρόνος, τόσο περισσότερο συνηθίζεται και τα πάμε καλύτερα.
Έχετε δεχθεί ποτέ αρνητική κριτική;
Δεν είχα ποτέ κάποιο περιστατικό με αθλητή, αλλά μερικές φορές υπάρχει μια μικρή χαλάρωση. Θυμαμαι μια αθλητρια σφαιροβολιας, με την οποια τα πηγαιναμε παντα καλα, με ειδε να έρχομαι περυσι στο France Elite (εθνικό πρωτάθλημα Α/Γ) στην Saint-Etienne και μου ζητησε να την αφησω ήσυχη.. Είναι δικαίωμα τους, και πρέπει να ξέρεις να το σέβεσαι αυτό, επειδή συμβαίνει. Ο αθλητισμός δημιουργεί συναισθήματα, με κάθε τρόπο. Πρέπει να γνωρίζετε ότι δεν είναι εύκολο να καταγράψεις λεπτομερώς την κατάσταση του μυαλού των αθλητών, καθώς είναι κλειδωμένοι σε ένα θόλο γύρω από το κεφάλι τους και δεν μπορείς να παρακολουθήσεις όλες τις σκέψεις καθ ‘όλη τη διάρκεια του αγώνα.
Είσαι συνεχώς στην πρώτη γραμμή του γηπέδου …
Έχουμε συχνά την εικόνα των αθλητών που έρχονται στην αγκαλιά της μασκότ στο τέλος ενός αγώνα, αλλά αυτό δεν είναι ο κανόνας. Ο PML (Pascal Martinot-Lagarde) είναι καλός πελάτης, του αρέσει να παίζει, άλλοι είναι πιο εσωστρεφείς και αρκούνται σ’ ένα High-5. Ο καθένας έχει τη δική του προσωπικότητα, δεν είμαστε εκεί για να τους ενοχλούμε, είναι τα αστέρια του αγώνα.
Πόση αυτονομία έχετε μέσα στη στολή;
Εξαρτάται από την εξωτερική θερμοκρασία και την υγρασία. Πολλές φορές έχουνε περάσει 3,5 ώρες ασταμάτητα, και μερικές φορές είμαι μισή ώρα να πηδώ και να τρέχω παντού, πριν κάνω ένα διάλειμμα τριών λεπτών για να πιω νερό και να ξαναπάω. Είμαι τυχερός που είμαι αρκετά ανθεκτικός στη θερμότητα. Το γεγονός ότι δεν είναι το κεφάλι πολύ συμπιεσμένο, καθώς αυτό του Athlix είναι μια σα σφαίρα, καθιστά δυνατό να μην το χάσεις. Και όταν βρισκόμαστε σε μια τριήμερη διοργάνωση, κρατάω δυνάμεις για να μπορέσει να αντέξω όλη τη διάρκεια. Για το Μαραθώνιο στο Παρίσι, είναι διαφορετικό, μπορείς να δώσεις τα πάντα από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό.
Από υλικοτεχνική άποψη, πώς είναι ο Athlix;
Αυτή είναι η πιο πολυτελής μασκότ που ξέρω. Όσον αφορά τα ρούχα και τα παπούτσια, ο Athlix έχει αρκετά πρακτική στολή, επειδή αποτελείται από πολλά μέρη. Τα άλλα κοστούμια είναι συχνά κατασκευασμένα ως ένα κομμάτι από το κεφάλι έως τα δάχτυλα, και επειδή είμαι ψηλός, προεξέχει στα χέρια και τους αστραγάλους. Πρέπει λοιπόν να βρω κάλτσες ποδοσφαίρου του ίδιου χρώματος για να το κρύψω. Με τον Athlix, δεν έχω αυτήν την ανησυχία. Είναι επίσης κατασκευασμένη από ένα πιο ανθεκτικό υλικό στον ιδρώτα. Από την άλλη πλευρά, το κεφάλι δεν είναι το πιο ευέλικτο, επειδή είναι πολύ μεγάλο, επομένως, δεν είναι πρακτικό να κάνεις τούμπες ή άλματα. Αναφορικά με αυτό, δεν βλάπτει το λαιμό μου πάρα πολύ, επειδή στηρίζεται σε δύο πόλους που τοποθετούνται στους ώμους μου.
Ποια είναι η καλύτερη μνήμη σας ως Athlix;
Μία από τις καλύτερες αναμνήσεις είναι το meeting κλειστού στο Παρίσι του 2019, όταν οι εκφωνητές με παρουσίασαν στο κοινό και 5 – 6.000 άτομα με αποθέωσαν λίγο πολύ. Αναρωτήθηκα αν ήταν soundtrack, αλλά όχι. Νόμιζα ότι ήμουν αστέρι! Και ως άλτης, μου αρέσουν οι γύροι θριάμβου των επταθλητών και των δεκαθλητών στο τέλος των αγώνων. Και χορεύοντας μόνος στο Pont d’Iéna κατά τη διάρκεια του Μαραθωνίου στο Παρίσι, κάτω από τον ήλιο στους πρόποδες του Πύργου του Άιφελ, έχει επίσης τη γοητεία του!
Και ποια είναι η μεγαλύτερη αποτυχία σας;
Υπάρχουν μερικά παιχνίδια που δεν πήγαν τόσο καλά όσο αναμενόταν με το κοινό, αλλά δε θυμάμαι ένα συνολικό flop, εκτός από ίσως μια πιθανή προσπάθεια να κάνω σλάλομ ανάμεσα σε φράχτες μ’ ένα πατίνι ισορροπίας στο Miramas. Δε νομίζω ότι το γαλλικό κοινό είναι λιγότερο δεκτικό από τους αγγλοσάξωνες. Στην πραγματικότητα, η εξέδρα συμμετέχει αρκετά: στα γαλλικα πρωταθλήματα υπαρχουν πολλοι προπονητές και επαγγελματιες αθλητες, και δεν ειναι εκει μονο απαραιτητα για να γελασουν περιμένοντας την αναμετρηση τους. Από την άλλη πλευρά, στο meeting του Παρισιού, οι θεατές είναι εκεί για να δουν μια παράσταση, και είναι πολύ πιο εύκολο για μένα.
Ποια είναι τα σχέδια για τη μασκότ FFA για τα επόμενα events;
Δυστυχώς δεν έχω τη στολή του “Athlix” στο σπίτι κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Είναι κρίμα, γιατί θα μπορούσα να φτιάξω μερικά ωραία βίντεο. Μακροπρόθεσμα, θα ήθελα να βελτιώσω το ρεκόρ του Athlix στο επί κοντώ, που είναι 2,10μ., ενώ το ρεκόρ μου είναι 4,27μ. … Ο Cooly έπρεπε να περάσει τα 3 μέτρα, αυτό είναι μια καλή πρόκληση.
