Μέσα σε μία εβδομάδα σχεδόν είκοσι πρωταθλητές και πρωταθλήτριές μας αγωνίσθηκαν με την Εθνική ομάδα τόσο …βόρειο Γκέϊτσχεντ της Βρετανίας όσοκαι στη νοτιοανατολική Μερσίνα της Τουρκίας. Με κουραστικά δρομολόγια για την μετάβασή τους στα δύο τόσο αντίθετα από πλευράς κλιματολογικών συνθηκών μέρη, που σε αρκετούς δεν άφησαν περιθώρια ούτε για …μισές προπονήσεις ενδιάμεσα!
Η πρώτη υποχρέωση αφορούσε, όπως είναι γνωστό, το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ομάδων και η δεύτερη τους Μεσογειακούς Αγώνες, που μπορεί στο μυαλό τους να είχαν διαφορετική βαρύτητα, δεν έπαυαν όμως να αποτελούν και στόχο και προσδοκία διάκρισης…
Βλέποντας και αναλύοντας τα αποτελέσματα στους δύο αυτούς αγώνες είναι φανερό ότι η απόδοση σχεδόν όλων ήταν σαν αυτό που ο λαός εκφράζει με την φράση «η νύχτα με την ημέρα»! Όχι φυσικά γιατί στην πρώτη διοργάνωση δεν ήθελαν ή δεν προσπάθησαν αλλά γιατί μάλλον η ψυχοσωματική προσαρμογή για έναν Έλληνα στο τρίτο δεκαήμερο του Ιουνίου ταιριάζει στο Μεσογειακό κλίμα των τούρκικων παραλίων και όχι στο φθινοπωρινό καιρό της Αγγλίας…
Αξίζει νομίζω να συγκρίνει κανείς την απόδοση των αθλητών και αθλητριών μας σʼ αυτούς τους δύο αγώνες και φυσικά να κάνει και την υπόθεση ότι πολλά ίσως θα ήταν διαφορετικά στην ευρωπαϊκή βαθμολογική δοκιμασία του ελληνικού στίβου,
αν οι επιδόσεις της Μερσίνας είχαν σημειωθεί στο Γκέϊτσχεντ… Χωρίς βέβαια να παραβλέπει ότι τα «αν» δεν γράφουν τα αποτελέσματα στον αθλητισμό.
Βλέπουμε λοιπόν ότι από τους 11 άνδρες που πήγαν από το βορά στο νότο, οι 10 σημείωσαν εκεί καλύτερες επιδόσεις και 1 έκανε ακριβώς την ίδια, ενώ από τις 7 γυναίκες οι 6 έκαναν καλύτερες επιδόσεις και 1 χειρότερη!
Επίσης –έστω με διαφορετική σύνθεση- οι δύο ομάδες σκυταλοδρομίας ανδρών πέτυχαν καλύτερο χρόνο στην Μερσίνα όπως και η ομάδα 4Χ100μ.των γυναικών!
Παρʼ ότι όλοι θα θέλαμε να είχε επιτευχθεί η παραμονή της Ελλάδας στη Σούπερ Λιγκ του ευρωπαϊκού στίβου, νομίζω ότι αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές και να χτίσουμε σε πιο στέρεες βάσεις το μέλλον του στίβου μας ίσως είναι προτιμότερο που πέσαμε στην Α΄ κατηγορία…
Η εικόνα όμως που μέσα σε λίγες μέρες έδωσαν για το στίβο οι δύο διοργανώσεις άλλαξε από «μουντή» σε «φωτεινή» και ελπιδοφόρα, τόσο ατομικά όσο και συνολικά…
Προσέξτε στον πίνακα που ακολουθεί την μεταμόρφωση των πρωταθλητών και πρωταθλητριών μας αλλά και σε παρένθεση τις θέσεις που θα καταλάμβαναν αν οι επιδόσεις της Μερσίνας είχαν σημειωθεί στο Γκέϊτσχεντ, οπότε μπορεί κανείς να υποθέσει πως η παραμονή ήταν εφικτή, σύμφωνα με όσα σημειώνω και για τις ειδικές περιπτώσεις.
Δίπλα στο όνομα η πρώτη επίδοση αφορά το Γκέϊτσχεντ, η δεύτερη την Μερσίνα και ο αριθμός σε παρένθεση τη θέση που θα έπαιρνε με αυτή ο καθένας στο πρώην Μπούνο Ζάουλι…
Άνδρες
Στεργιούλης 10.59 10.52 (8ή9)
Λ. τσάκωνας 20.79 20.45 (2)
Κυριακίδης 46.73 46.26 (4)
Νακόπουλος 1.49.84 1.48.59 (8)
Δημητράκης 3..43.23 3.40.15 (5)
Δουβαλίδης 13.45 13.45 (4, ίδια θέση)
Μάστορας 2,15 2,21 (5)
Τσάτουμας 8,12 8,14 (2, ίδια θέση)
Τσιάμης 16,30 17,00 (1)
Τρέμος 53,51 55,93 (9)
Λεμπέσης 75,48 78,53 (5)
4Χ100μ. 40.39 40.22 (9)
4Χ400μ. 3.10.46 3.07.36 (6)
Γυναίκες
Κεραμιδά DSQ 23.95 (6)
Δερβένη 56.32 54.05 (11)
Ρεμπούλη 16.26.66 16.21.45 (11, ίδια θέση)
Πετσούδη 13.39 13.51 (10)
Στεργίου 1,85 1,90 (3/4)
Γαλένη 6,28 6,32 (4, ίδια θέση)
Αναγνωστοπούλου 53.00 55.01 (8)
4Χ100μ. 45.17 45.12 (11)
Προσέξτε τώρα κάποιες λεπτομέρειες: Η Γάτου με το 11.73 στον ημιτελικό στην Μερσίνα ήταν πολύ καλύτερη από το 12.22 της Κοκλώνη στο Γκέϊτσχεντ. Με αυτό το χρόνο θα ήταν 4/5η στην Αγγλία και όχι 12η όπως η συναθλήτριά της…
Η Κυριακοπούλου ακόμη και με το 4,38 (του Μπέρμιγχαμ) θα ήταν 4η (με 4,40μ στο Γκέϊτσχεντ) και θα έδινε 9 βαθμούς αντί για μηδέν, ενώ η ομάδα γυναικών 4Χ400μ. που ήταν 11η συνολικά θα πρόσθετε 2 β.
Άρα πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν η Μερσίνα ήταν Γκέϊτσχεντ!
Φυσικά το σχόλιο αυτό έγινε απλώς για την ιστορία, για την μελέτη της εμφάνισης των ίδιων αθλητών/αθλητριών σε διαφορετικό περιβάλλον μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα…
Γιάννης Μαμουζέλος
Δημοσιογράφος, μέλος ΔΣ ΣΕΓΑΣ
