Η διαχρονική γοητεία του στίβου

Η Χριστίνα Μαραγιάννη μαγεύτηκε από τον κλασικό αθλητισμό και στέλνει τα δικά της ξεχωριστά μηνύματα στους νεότερους

Ο κλασικός αθλητισμός, ο στίβος, απλώνεται σε μεγάλο εύρος αθλουμένων αλλά και αθλητών. Διαθέτει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά ώστε να καταφέρνει να ελκύει έστω και …με τη δεύτερη ματιά ακόμα και όσους για διάφορους λόγους δεν τον είχαν πρώτη τους επιλογή όταν μπήκαν στον αθλητισμό.

Από τα κλασικά παραδείγματα – και υπάρχουν πολλά – η διαχρονική αθλήτρια Χριστίνα Μαραγιάννη, από το Αγρίνιο, που μαγεύτηκε από τον στίβο έχοντας ήδη κάνει άλλα σπορ (κυρίως πολεμικές τέχνες).

Σε επικοινωνία του «stivoz.gr» με την κ. Μαραγιάννη, που αποφάσισε τα τελευταία 3-3,5 χρόνια να επαναπροσδιορίσει την καθημερινότητά της με βάση την προπόνηση και τους αγώνες της, μας είπε πολλά κι ενδιαφέροντα.

Παράλληλα έστειλε ξεκάθαρα μηνύματα ειδικά προς τους νεότερους αθλητές, ούσα η ίδια μητέρα ενός αγοριού 25ετών αλλά πρωταγωνίστρια στις ηλικιακές κατηγορίες W40, W45 σε αγωνίσματα όπως τα 800 μ., τα 1.500 μ., τα 3.000 μ..

Μπήκε για τρέξιμο από περιέργεια. Δοκίμασε τις δυνάμεις της αρχικά στον ημιμαραθώνιο και στη συνέχεια με τεχνική καθοδήγηση από τον Χρήστο Παπαχρήστο έφτασε στο σημείο να τρέχει πολύ καλά σε αγώνες 800 μ., 1500 μ. και 3000 μ. της κατηγορίας της στο εξωτερικό. Οπως είπε: «Είμαι σε ένα σημείο να ζητάω συνεχώς όλο και παραπάνω πράγματα από τον εαυτό μου».

*Το κίνητρο για αγώνες δρόμου και κατ επέκταση για να μπείτε στον στίβο ποιο ήταν;

«Για πολλούς από εμάς εδώ στο Αγρίνιο πρότυπο και πηγή έμπνευσης ήταν ο σπουδαίος Μιχάλης Κούσης με την παρουσία του και φυσικά με τις μεγάλες επιτυχίες και διακρίσεις του. Το 2013 τυχαία στην αρχή και μετά δειλά-δειλά άρχισα πιο πολύ το τρέξιμο. Εκανα πολύ καλές παρουσίες σε τοπικούς αγώνες εδώ στην περιοχή μας, στην Αιτωλοακαρνανία και με πιο συστηματική προπόνηση πολύ γρήγορα ήρθαν και οι επιτυχίες στην κατηγορία μου. Στη συνέχεια κατάφερνα να ανεβαίνω και στο βάθρο των νικητών και κάπως έτσι ξεκίνησα πολύ πιο συστηματικά τις προπονήσεις.

Στο τρέξιμο, στο στίβο, ανακάλυψα ξεχωριστή γοητεία. Τον ανταγωνισμό με τον εαυτό μου».

*Ετσι ξαφνικά όμως, είπατε κάποια μέρα: «ας μπω να τρέξω σε αγώνα δρόμου»;

«Από παιδί ήμουν στον αθλητισμό κάνοντας διάφορα σπορ.

Είχα αποκτήσει αυτό που λένε βασική αθλητική παιδεία και με βοήθησε πολύ το πέρασμά μου από τις πολεμικές τέχνες και το kickboxing για περίπου οκτώ χρόνια.

Όταν άρχισα το στίβο πιο συστηματικά όχι μόνο μου άρεσε πάρα πολύ αλλά ανακάλυψα ότι είχα τη λαχτάρα να το κάνω.

Είναι φορές που σε κάποια πράγματα όλοι ξεκινάμε από το μηδέν για να φτάσουμε κάπου. Αυτό που ένιωσα και νιώθω με την ενασχόλησή μου με το στίβο και το τρέξιμο είναι ότι αξίζει. Είναι «εθισμός» το τρέξιμο.

Τα τελευταία 3,5 χρόνια κάνω στίβο σαν διαχρονική αθλήτρια.

Μου αρέσουν τα 800 μ., 1500 μ. και 3.000 μ. και μετά από προτροπές φίλων από το 2016 και μετά κατεβαίνω σε αγώνες εντός και εκτός Ελλάδος στην κατηγορία των διαχρονικών αθλητών και άρχισαν να έρχονται και τα μετάλλια».

*Από την ενασχόλησή σας, με τον κλασικό αθλητισμό το μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε;

«Όταν είσαι συνειδητοποιημένος σε αυτό που κάνεις όλα γίνονται πιο εύκολα.

Εμένα μου δίνει ενέργεια που μπαίνω στο Στάδιο – εδώ στο εθνικό Αγρινίου – και κάνω την προπόνησή μου δίπλα-δίπλα με μικρότερους σε ηλικία αθλητές και αθλήτριες.

Ηθελα να πω στον φίλαθλο κόσμο πως και εμείς οι διαχρονικοί αθλητές έχουμε πολύ βαρύ πρόγραμμα. Δεν παραπονιόμαστε. Είναι επιλογή μας, αλλά μέσα στην ημέρα μας προσπαθούμε να συνδυάσουμε όσο γίνεται καλύτερα την προπόνησή μας, με όλες τις άλλες δραστηριότητες ή υποχρεώσεις που έχουμε».

*Σε ότι αφορά την τεχνική καθοδήγηση μια και μπήκατε συστηματικά σε αγώνες;

«Ο Χρήστος Παπαχρήστος, ο γνωστός ομοσπονδιακός προπονητής και παλαιός πρωταθλητής και οι συνεργάτες του στο «P.R.T. Papachristos Running Team» με βοήθησαν πολύ. Ο κ. Παπαχρήστος μου έδωσε επιπλέον κίνητρο και πολλά ερεθίσματα σε αυτό που κάνω και πραγματικά τον ευχαριστώ και δημόσια.

Υπήρξε μεγάλος αθλητής και καταλαβαίνει αμέσως την ψυχολογία σε έναν άλλον αθλητή ανεξάρτητα από το αγωνιστικό επίπεδο. Αισθάνομαι ότι όπως και τον εαυτό μου έτσι και τον κόουτς δεν θέλω να τον απογοητεύσω στους στόχους μας. Ξέρει να καθοδηγεί κι αυτό είναι χάρισμα. Πολλές φορές είμαι πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου και με βοηθάει να βλέπω τα πράγματα πιο ισορροπημένα».

Stivoz.gr – Κώστας Μπάκος