Παγκοσμιοποίηση, εμπόριο αθλητών, άνοιγμα των συνόρων ή όλα μαζί; Το 20ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Βαρκελώνης, προκάλεσε εκ νέου την χαρτογράφηση των χωρών της Γηραιάς Ηπείρου σε σχέση με τη δυναμική τους, αλλά και το υλικό με το οποίο πλαισιώνουν τις ομάδες τους.
Φρέσκες δυνάμεις (Βέλγιο), αναζωογονημένες (Γαλλία και Αγγλία) και υπερδυνάμεις σε …κάμψη (Ρωσία και Γερμανία). Η 20η στάση, η τελευταία στην ιστορία του θεσμού που κατά την άποψη μου διεξήχθη σε τόσο υψηλό επίπεδο (η απόφαση της Ευρωπαϊκής ομοσπονδίας να διοργανώνει ανά δύο χρόνο το κορυφαίο γεγονός, με αποτέλεσμα να συμπίπτει με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, θα μειώσει το κύρος των αγώνων) είχε πολλά να διδάξει σχετικά με τον κλασικό αθλητισμό στην Ευρώπη.
Όπως για παράδειγμα ότι στο βωμό των μεταλλίων το εμπόριο των αθλητών μπορεί να ευδοκιμήσει. Όχι ότι είναι καινούριο φαινόμενο να συναντάμε αθλητές αφρικανικής καταγωγής σε χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία ή Βρετανία (αποτέλεσμα και της μεταναστευτικής τάσης προς τις συγκεκριμένες χώρες, αλλά και της αποικιακής δράσης των προγόνων τους), αλλά γιατί στην Καταλωνία έγινε εμφανές ότι χώρες όπως η Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν και πολλές άλλες, ενέταξαν αθλητές στο δυναμικό τους με στόχο να ενισχύσουν τη δυναμική τους και να πάρουν κατάταξη στα μετάλλια και τη βαθμολογία.
Ούτε είναι τυχαίο ότι στην Βαρκελώνη, κυκλοφορούσαν μάνατζερ οι οποίοι παζάρευαν αθλητές σε ομοσπονδιάρχες όλων των χωρών.
Στο 20ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα έγινε επίσης εμφανές ότι σε όλες τις χώρες τα πάντα κάνουν τον κύκλο τους.
…
Και μέσα σε όλα αυτά υπάρχει η Ελλάδα
…
Δείτε όλο το blog: http://www.stivoz.com/forum/entry.php?24
Ιωάννα Πουρλιοτοπούλου
