Γνωρίζει πλέον τα μυστικά της προπόνησης, του αγώνα και- βασικό είναι αυτό- τη συνταγή… επιβίωσης μετά από αυτόν. Με όλα αυτά, η Πόπη Αστροπεκάκη δηλώνει με αυτοπεποίθηση πως πλέον «ναι, είμαι μαραθωνοδρόμος!».
Αν και η αλήθεια είναι, πως μπορούσε να το μαντέψει κανείς και χωρίς να γνωρίζει τα παραπάνω. Το 2ωρ.38.27 που σημείωσε την Κυριακή στον αγώνα του Παρισιού δεν της έδωσε απλά το «εισιτήριο» για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα, αλλά την έκανε και την τέταρτη καλύτερη Ελληνίδα όλων των εποχών στο αγώνισμα. Καθόλου άσχημα για την 32χρονη δρομέα που δηλώνει πως είναι ακόμη νέα στο μαραθώνιο! Νέα, με βλέψεις όμως για πανελλήνιο ρεκόρ!
Περίπου δύο 24ωρα από τον τερματισμό της στο Παρίσι, η Αστροπεκάκη ήδη έχει ξεχάσει την κούραση. Έχει μάθει πλέον. «Αυτός ήταν ο τρίτος μου μαραθώνιος και παρατηρώ πως κάθε φορά είναι και πιο εύκολη η αποκατάσταση. Σίγουρα είμαι πολύ καλύτερα από την πρώτη απόπειρα που ήμουν… ένα βήμα πριν από το θάνατο! Τότε είχα κάνει 2ωρ.50, σκεφτόμουν “πολύ εύκολο αγώνισμα, μου ταιριάζει” και μετά ήμουν σαν να με έχει… πατήσει τρένο!», εξομολογείται γελώντας η 32χρονη που γυμνάζεται με τον Νίκο Δημητριάδη. Πιο είναι λοιπόν το μυστικό; «Μία είναι η συμβουλή. Περπάτημα. Δεν κάθεσαι, γιατί αν το κάνεις, δεν ξανασηκώνεσαι. Ευτυχώς στο Παρίσι περπάτησα ως το ξενοδοχείο. Αν είχα καθίσει, ακόμη εκεί θα ήμουν», προσθέτει με τον ίδιο αυθόρμητο τρόπο της.
Πηγαίνοντας στην πόλη του φωτός, η Αστροπεκάκη ήξερε πως κάτι καλό θα γίνει. Το πόσο καλό δεν ήξερε. «Είχα προετοιμαστεί για μία πολύ καλή επίδοση. Περίμενα 2ωρ.40.00. Ποτέ δεν ξέρεις βέβαια σε τι ημέρα θα βρεθείς. Όμως ήταν οι ιδανικές συνθήκες και εγώ σε ιδανική κατάσταση. Σε σημείο που δεν το πίστευα. Έτρεχα και σκεφτόμουν “δεν γίνεται να συμβαίνει αυτό. Λες να μου βγει καμία απίστευτη κούραση στο τέλος;” Έβλεπα το ρολόι μου και έκανα τους υπολογισμούς στο μυαλό μου και καταλάβαινα ότι πάω για κάτω από 2ωρ.39, αλλά ήμουν σίγουρη ότι μου ξέφευγε κάποιο χιλιόμετρο!», εξηγεί η δρομέας που μετά από ένα διάλειμμα, βρήκε τον… προορισμό της, για δύο πολύ σημαντικούς λόγους.
Έχοντας δώσει τα διαπιστευτήριά της εντός σταδίου, για δύο χρόνια έμεινε μακριά από αυτό, για να επιστρέψει το 2011 αποφασισμένη να ασχοληθεί με τον μαραθώνιο. Το αγώνισμα που της ταιριάζει περισσότερο όπως λέει. Παράλληλα όμως επέστρεψε συνειδητοποιημένη για το τι θέλει να κάνει. Αυτό δεν φαίνεται μόνο στο αποτέλεσμα, αλλά και στον τρόπο που αντιμετωπίζει πλέον τα πράγματα.
Η καθημερινότητά της μοιράζεται ανάμεσα στη δουλειά της, τις υποχρεώσεις που της απομένουν στα ΤΕΦΑΑ για να πάρει πτυχίο και βέβαια την προπόνηση. Προλαβαίνει; «Απλά είναι υποχρεώσεις που δεν μου επιτρέπουν να φύγω από την Αθήνα για προετοιμασία. Σίγουρα, αν πήγαινα σε υψόμετρο όπου το μόνο που θα είχα να κάνω θα ήταν προπόνηση, θα ήταν κάτι ιδανικό. Όμως πιστεύω ότι όλα είναι στο μυαλό. Αν κάνεις κάτι συνειδητοποιημένα, λειτουργείς σωστά και αποδίδεις όπου κι αν είσαι», εξηγεί. Άλλωστε, δεν θέλει να βλέπει μονοδιάστατα τη ζωή της πλέον όπως φαίνεται.
«Δεν θα μου άρεσε να κάνω μόνο πρωταθλητισμό. Άλλωστε το έκανα παλιότερα αυτό. Και νομίζω ότι σου προσθέτει περισσότερο άγχος. Δεν μπορείς να ασχολείσαι μόνο με την προπόνηση όλη μέρα. Get a life τέλος πάντων! Και τις βόλτες μου θα κάνω και με άλλα πράγματα θα ασχοληθώ. Το προτιμώ. Δύο χρόνια που σταμάτησα έκανα τα πάντα. Δούλεψα, προχώρησα τη σχολή μου, ξενύχτισα. Τώρα ξέρω να τα συνδυάζω τα πράγματα», λέει με αφοπλιστικό τρόπο η Αστροπεκάκη.
Μπροστά της πλέον έχει το Παγκόσμιο πρωτάθλημα, πριν από αυτό στρέφει το βλέμμα στον ημιμαραθώνιο των Μεσογειακών αγώνων, και πλέον έχει βάλει στο μυαλό της και έναν ακόμη στόχο. Το πανελλήνιο ρεκόρ.
«Θέλω να κάνω και στη Μόσχα ένα ατομικό ρεκόρ. Βέβαια, εκεί κυνηγάς την αθλήτρια που είναι μπροστά σου, όχι τον εαυτό σου και το χρόνο. Κυνηγάς τη θέση και ίσως αυτό φέρει και την επίδοση. Δεν ξέρω αν γίνεται να κατέβω άλλα 5ʼ εκεί, αλλά ναι έχω αρχίσει να σκέφτομαι και το πανελλήνιο ρεκόρ. Όσο κατεβάζω το χρόνο μου πιστεύω ότι είναι εφικτό», λέει μιλώντας για το 2ωρ.33.40 της Μαρίας Πολύζου που αντέχει από το 1998.
«Θέλω να συνεχίσω να τρέχω καλά για τα επόμενα τρία χρόνια, έως τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2016. Αν είμαι καλά, πιστεύω ότι μπορώ να το απειλήσω. Δεν φοβάμαι το αν μπορώ να το κάνω, το μόνο που θέλω και χρειάζομαι είναι να μείνω υγιής», κατέληξε η Αστροπεκάκη που δίπλα της έχει τις εταρίες Onex και Xtremestores που ενισχύουν την προσπάθειά της.
