Την οικονομική ενίσχυση 12 αθλητών και αθλητριών αποφάσισε το διοικητικό συμβούλιο του ΣΕΓΑΣ κατά την σημερινή του συνεδρίαση, για την κάλυψη των εξόδων προπονητικής προετοιμασίας τους (οδοιπορικά έξοδα κίνησης – σίτισης), επειδή το 2008 αντιμετώπισαν προβλήματα τραυματισμών και δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ένταξης σε Κατηγορίες του Σχεδιασμού, αλλά κρίνονται ικανοί για τη στελέχωση των Εθνικών Ομάδων, στα πλαίσια των αγωνιστικών υποχρεώσεων της Ομοσπονδίας μας για το 2009.
Πρόκειται για τους εξής: Αθηνά Παπαγιάννη, Βασιλική Δεληνικόλα, Μαρία Καρασταμάτη, Γιώργο Ντούπη, Σωτήρη Ιακωβάκη, Αλένα-Μαρία Πάντη, Κώστα Ζαλαγκίτη, Αλέξανδρο Θεοφανώφ, Δήμητρα Εμμανουήλ, Μαρία Νταλάκα, Ιωάννα Πάρχα και Κωνσταντίνα Κεφαλά.
Αποφασίστηκε ακόμη η παροχή ιατρικής και φυσιοθεραπευτικής υποστήριξης των αθλητών Αρη Γκαβέλα, Χρήστου Βάσου, Τηλέμαχου Ρούτα, Ευθύμη Στεργιούλη και των αθλητριών Μαρίας Ζέρβα, Κατερίνας Καρατζά και Ιωάννας Καφετζή.
Επίσης μετά από εισήγηση της ΕΠΥΑ το ΔΣ αποφάσισε ότι όσοι αθλητές – αθλήτριες αντιμετώπισαν πρόβλημα τραυματισμού το 2008 και δεν είναι στο πλάνο της οικονομικής ενίσχυσης, να τους δοθούν τα έξοδα δύο (2) αεροπορικών εισιτηρίων για προετοιμασία στην Κύπρο.
Ακόμη, οι αθλητές – αθλήτριες, που ανήκουν στις Κατηγορίες του Σχεδιασμού του ΣΕΓΑΣ, για την αντιμετώπιση των εξόδων προπονητικής προετοιμασίας, για την αγωνιστική περίοδο 2008 – 2009, λαμβάνουν χρηματικά ποσά, σύμφωνα με την Κατηγορία που ανήκουν.
Τα ποσά θα καταβληθούν στους αθλητές-αθλήτριες της Α1 και Α2 κατηγορίας σε τρεις ισόποσες δόσεις. Οι δύο δόσεις θα δοθούν μέχρι τον Ιούνιο του 2009 και η τρίτη δόση σε όσους πετύχουν το όριο συμμετοχής για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου (Βερολίνο 2009).
Στις κατηγορίες Β΄, Νέας Γενιάς και Εθνικού Επιπέδου, τα χρήματα θα καταβληθούν σε δύο (2) ισόποσες δόσεις μέχρι τον Ιούνιο του 2009.
(απο segas.gr)
Η αντιμετώπιση του τραυματισμένου αθλητή είναι ενα θέμα…περίεργο. Ο τραυματισμός είναι στο “πρόγραμμα”. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο αθλητής “τιμωρείται” και βγαίνει από την κατηγορία, αλλά τελικά καλύπτονται τα έξοδά του με τα ίδια ποσά. Η τον αφήνεις στην κατηγορία, ή του τα κόβεις όλα. Αυτές οι “μεσοβέζικες” λύσεις είναι εκ του πονηρού και δείχνουν 2 μέτρα και σταθμά.
Ξεκάθαρα πράματα. Πιάνεις τα κριτήρια μπαίνεις κατηγορία. Δεν τα πιάνεις, βγαίνεις. Απλά πρέπει να είναι όλα. Αλλιώς αρχίζουν μουρμούρες και γκρίνιες και αδικίες…
Άσε που πολλοί αθλητές από τους “τραυματίες” έκαναν αγώνες και απλά δεν πήγαν καλά…
Λες:
“Η τον αφήνεις στην κατηγορία, ή του τα κόβεις όλα.”
Συμφωνώ με αυτό, από την άποψη ότι και στις δύο περιπτώσεις έτσι και αλλιώς βγαίνουν λεφτά. Αν όντως είναι τραυματίας ο αθλητής/τρια, ας παραμείνει σε κατηγορία.
Αλλά μετά πάλι λες:
“Πιάνεις τα κριτήρια μπαίνεις κατηγορία. Δεν τα πιάνεις, βγαίνεις.”
Σε αυτή την περίπτωση όμως, πως ένας τραυματίας θα πιάσει τα όρια για να μείνει κατηγορία, όπως προτείνεις πιό πάνω;
Ασφαλώς και συμφωνώ με την τελευταία σου πρόταση (π.χ., βλέπε Παπαγιάννη και Ντούπη…)
