Ο παγκόσμιος πρωταθλητής μας ετοιμάζεται για τις φετινές αγωνιστικές προκλήσεις και στέλνει εκτός από συγχαρητήρια, τα δικά του μηνύματα στους νεότερους αθλητές λέγοντάς τους: «Η διάρκεια είναι που κάνει τη διαφορά»
«Μόνο όφελος έχει κάθε αθλητής που μπαίνει στη δράση όσο πιο συχνά μπορεί» είπε μεταξύ πολλών άλλων στο stivoz.gr ο Κώστας Φιλιππίδης.
Είναι από τους πρωταθλητές μας με μεγάλη διεθνή εμπειρία κι ένα βαρύ βιογραφικό που δεν χρειάζεται …συστάσεις.
Η άποψή του όχι μόνο μετράει αλλά μπορεί να αποτελέσει και πολύτιμο βοήθημα για τους νεότερους.
Το stivoz.gr (μέσω του υπογράφοντος) είχε τη χαρά για αναλυτική συζήτηση ενόψει και της ουσιαστικής έναρξης της σεζόν με …τον συνήθη ύποπτο για μεγάλες διακρίσεις στους μεγάλους αγώνες.
Η συνομιλία μας με τον Κώστα Φιλιππίδη έγινε λίγο μετά τη λήξη των αγώνων στο Γκέβλε και το πρώτο πράγμα που θέλησε να πει δημόσια, πριν προχωρήσουμε στα άλλα θέματα ήταν: «Πολλά συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα που αγωνίστηκε στο ευρωπαϊκό κάτω των 23 και στα παιδιά που πήραν τα μετάλλια. Ολοι τους προσπάθησαν για το καλύτερο κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για το μέλλον».
Ο Φιλιππίδης είναι από τους γνήσιους εκπροσώπους της γενιάς του ελληνικού στίβου. Εζησε τη μεταβατική περίοδο και τις αλλαγές στο «σκηνικό του κλασσικού αθλητισμού» εντός και εκτός συνόρων και διαμόρφωσε ολοκληρωμένη άποψη από νωρίς.
Εχοντας ήδη …ένα βάρος στο στέρνο, από τις διακρίσεις και τα μετάλλια που έχει κερδίσει αποδέχτηκε ευγενικά την πρόσκλησή μας να μιλήσουμε πρωτίστως για τη διάρκεια που έχει καταφέρει να έχει στην απόδοσή του στο υψηλό επίπεδο αλλά και για τις άμεσες αγωνιστικές προκλήσεις.
Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας αναφέρθηκε στη στήριξη που είχε από την οικογένεια και τον προπονητή του.
Ο Κώστας Φιλιππίδης δεν έκρυψε επίσης και την πολύ σημαντική υποστήριξη που του προσέφερε και του προσφέρει η ΕΛΠΕ που είναι σύμμαχός του στη γενικότερη προσπάθειά του.
*Τι πιστεύεις ότι σε κράτησε ψηλά όλα αυτά τα χρόνια πέρα από τη δουλειά που κάνατε με τον προπονητή σου?
«Από έφηβος άρχισα να μπαίνω στα διεθνή μίτινγκ. Είχα αποκτήσει πολύ νωρίς τη λογική να είμαι πολύ συχνά μέσα σε καλούς αγώνες. Η καλύτερη προετοιμασία γίνεται μέσα από τη δράση. Ο κάθε αγώνας σου διαμορφώνει τα στάνταρ σου για να μπορείς μετά να είσαι καλά, στους αγώνες που είναι οι στόχοι σου.
Προσωπικά αυτή η τακτική με βοήθησε σε πάρα πολλούς τομείς.
Απομυθοποίησα και πρόσωπα και καταστάσεις.
Εβλεπα πολύ σπουδαίους αθλητές, ειδικά τότε που ήμουν μικρότερος όπως ο Λόμπινγκερ ή ο Γκαλφιόν στο πως λειτουργούσαν, πόσο επαγγελματίες ήταν και μάθαινα, έμαθα, πολύ χρήσιμα πράγματα. Κι ας μου έλεγαν, παλαιότερα κάποιοι άνθρωποι …«άστο ρε μεγάλε, μην κουράζεσαι συνέχεια με τα ταξίδια…»
*Είσαι της άποψης φουλ αγώνες?
«Από τους αγώνες έχεις μόνον να κερδίσεις πράγματα.
Μου έλεγαν …μα γιατί κουράζεσαι και πας συνέχεια σε αγώνες αλλά…
Να κάνεις 100 ή 200 (αν είναι και πρωί και απόγευμα) προπονήσεις παραπάνω για «που» τις κάνεις; Ναι είναι φουλ προπόνηση αλλά τι να την κάνεις τόση προπόνηση; Να ετοιμάζεσαι για έναν ή δύο αγώνες το χρόνο;
Πάλι καλά που φαίνεται να υπάρχει πλέον μια αλλαγή νοοτροπίας στη χώρα μας και σε αυτό βοηθάνε και τα νέα δεδομένα με τις προκρίσεις μέσα από το ranking.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι Ελληνες αθλητές πλήρωσαν πολλά λάθη του παρελθόντος από νοοτροπίες που οδηγούσαν σε προβλήματα.
Ευτυχώς που όλο και περισσότεροι – εκ των πραγμάτων πλέον – κάνουν που κάναμε εμείς από καιρό. Πηγαίνουν πια σε αγώνες.
Δεν επιτρέπεται να είσαι πρωταθλητής ειδικά όταν έχεις κατακτήσει μετάλλιο σε μεγάλο αγώνα και να μην πηγαίνεις στα διεθνή μίτινγκ ή σε μεγάλους αγώνες.
Ο Λαβιλενί είχε έρθει σε αγώνα σχεδόν κουτσαίνοντας και μάλιστα τότε που το έκανε δεν είχε και καμία ανάγκη να το πράξει αυτό και μπήκε στο μίτινγκ για να κάνει ότι καλύτερο μπορούσε. Σίγουρα η συμμετοχή σου δίνει και κάποια χρήματα που σε βοηθούν να βελτιώσεις τη ζωή σου, όμως δεν είναι αυτό το πρώτο ζητούμενο. Το μεγάλο στοίχημα είναι η διάρκεια και η συστηματική παρουσία ειδικά όταν είσαι καλά. Είναι πολύ σημαντικό και βλέπεις αποτελέσματα και άμεσα και ύστερα από καιρό.»
*Τι κερδίζεις μέσα από τους αγώνες?
«Είναι πάρα πολλά πράγματα. Πέρα από τα τεχνικά θέματα που τα βλέπεις εν δράσει, βελτιώνεις πάρα πολύ τη διαχείριση των συναισθημάτων σου. Είναι κάτι πάρα πολύ βασικό. Μαθαίνεις να ισορροπείς καλύτερα ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία. Εκπαιδεύεσαι καλύτερα σε πολλές μικρές αλλά χρήσιμες λεπτομέρειες που θα αντιμετωπίσεις και μέσα στον αγώνα – στόχο. Είναι δράση κι αυτό τα λέει όλα. Καλή η προπόνηση όμως ο αγώνας έχει πάντα άλλη γοητεία».
*Δεν σκέφτηκες όμως κάποια στιγμή, «ουφ… να ξεκουραστώ λιγάκι φέτος»?
«Κοιτάξτε! Την τελευταία 10ετία είμαι συστηματικά μέσα στην κορυφαία 10άδα του αγωνίσματός μου σύμφωνα και με επίσημα στοιχεία που δημοσιεύονται.
Όταν λοιπόν βρίσκεσαι σε αυτό το περιβάλλον πρέπει να είσαι έτοιμος να ανταποκριθείς σε δύο μέτωπα.
Στις προσκλήσεις των ανθρώπων που σε θέλουν στις διοργανώσεις τους και σε τιμούν με αυτόν τον τρόπο όταν σε καλούν αλλά και στο αγωνιστικό επίπεδο.
Σίγουρα ρεκόρ δεν μπορείς να κάνεις κάθε μέρα, ούτε κάθε φορά να είσαι ο νικητής αλλά πρέπει ως πρωταθλητής να είσαι έτοιμος να ανταποκριθείς στις προκλήσεις. Και αυτό προσπαθώ να κάνω με τη βοήθεια του προπονητή μου».
*Υπήρχαν «γίγαντες – αθλητές» στα μάτια σου;
«Σαν «γίγαντες» δεν τους είδα ποτέ. Δεν τους φοβόμουνα, όμως υπήρχε σεβασμός.
Ηταν καλύτεροί μου, το έβλεπα, και ειδικά τότε, στα 18-19 μου ένιωθα ότι είχα να κερδίσω πολλά από αυτούς που ήμασταν μαζί μέσα σε αγώνες».
*Τελικά τι μένει πιο πολύ; Ένα μετάλλιο ή ένα ρεκόρ?
«Όλα μένουν. Τίποτε δεν διαγράφεται. Όλα κάνουν τον κύκλο τους.
Ολοι οι αθλητές κάποτε ήταν 20χρονών και στη συνέχεια μεγάλωσαν όμως τίποτε δεν διαγράφεται. Προφανώς οι αθλητές θέλουμε τα μετάλλια όμως δεν διαγράφεται τίποτε από την αγωνιστική διαδρομή του καθενός μας. Είδατε, έλεγαν οι διεθνείς ομοσπονδίες πως θα διαγράψουν επιδόσεις, όμως δεν έγινε τίποτε. Είναι λεπτά θέματα αυτά».
>> «Οδηγία» προς νεότερους
«Με σωστό τρόπο όλα γίνονται»
Όταν του ζητήσαμε να πει δυό πράγματα παραπάνω προς τους αθλητές που περιμένουν τη σειρά τους διψασμένοι για διακρίσεις αλλά ακόμα είναι στο στάδιο που πρέπει να δουλέψουν ο φιναλίστ σε Ολυμπιακούς Αγώνες και παγκόσμιος πρωταθλητής, ήταν ξεκάθαρος.
*Στους νεότερους που ξεκινάνε τώρα και κάποιοι σε θαυμάζουν και θέλουν να σου μοιάσουν τι θα τους έλεγες να κάνουν για να τα καταφέρουν;
«Να αγαπάνε τον εαυτό τους. Να κοιτάζουν τα μαθήματά τους στο σχολείο και τις σπουδές του και παράλληλα να συνεχίζουν τη δουλειά τους στην προπόνηση.
Ναι σίγουρα θα πιεστούν και πρέπει να πιεστούν σε αυτές τις ηλικίες όμως όλα γίνονται. Εδώ στην Ελλάδα μπερδευόμαστε λίγο κάποιες φορές και λέμε δεν συνδυάζονται σπουδές και πρωταθλητισμός, όμως με σωστό προγραμματισμό και σωστό τρόπο φυσικά και γίνεται. Στο εξωτερικό δηλαδή πως τα καταφέρνουν και περνάνε τα μαθήματά τους στα κολέγια αλλά κάνουν και πρωταθλητισμό.
Βέβαια είναι βασική προϋπόθεση η στήριξη ειδικά από την οικογένεια και τον προπονητής. Το μεγάλο στοίχημα παραμένει η διάρκεια στην αθλητική διαδρομή. Δεν υπάρχει πρώτο και δεύτερο, ζωή, σπουδές ή πρωταθλητισμός. Εγώ τα βάζω μαζί».
«Ο Δημήτρης Κυττέας, είναι ο μέντορας μου»
Πίσω από κάθε μεγάλο αθλητή πάντα υπάρχει ο άνθρωπος που τον καθοδηγεί.
Ο προπονητής του! Σε περιπτώσεις όμως όπως του (εκτός των άλλων και) πρωταθλητή Ευρώπης, ο προπονητής είναι και κάτι παραπάνω.
Οπως ανέφερε ο Φιλιππίδης:
«Τα λόγια δεν μπορούν να αποδώσουν πλήρως τα αισθήματα που τρέφω για τον προπονητή μου. Είμαστε σχεδόν 20 χρόνια μαζί. Ο Δημήτρης Κυττέας είναι ο μέντοράς μου. Πάνω από όλα είναι δάσκαλος. Είναι ένας ευφυέστατος άνθρωπος που με πήρε από το μηδέν κ με έφτασε εδώ που είμαι. Με βοήθησε με τον τρόπο του και με σωστό προγραμματισμό στις προπονήσεις, να τελειώσω το σχολείο, να τελειώσω το πανεπιστήμιο να τελειώσω τις επιπλέον σπουδές μου και παράλληλα να είμαι και στον πρωταθλητισμό».
Κυττέας: «Ταλέντο και δουλειά…»
Η άποψη του ανθρώπου που καθοδηγεί των Κώστα Φιλιππίδη, έχει ξεχωριστή σημασία.
Ο Δημήτρης Κυττέας παλαιότερα πρωταθλητής στο επί κοντώ και στη συνέχεια (εκτός από καθηγητής) και προπονητής, ανέλαβε τον Κώστα από την ηλικία των 13-14 ετών και είναι μαζί κοντά 20 χρόνια τώρα.
Οταν τον ρωτήσαμε τι ξεχώρισε στον «πιτσιρικά», τότε, Κώστα και ασχολήθηκε μαζί του, μίλησε διεξοδικά στέλνοντας πολλαπλά μηνύματα:
«Κοιτάξτε, για να μιλήσω λίγο γενικότερα ειδικά στις μικρές ηλικίες, ο προπονητής δεν κοιτάζει τόσο τις επιμέρους ικανότητες ενός παιδιού, που σίγουρα παίζουν το ρόλο τους, όσο κάποια άλλα πράγματα.
Δεν υπάρχουν άτομα γεννημένα για επί κοντώ ή γενικότερα για τον αθλητισμό ή ακόμα περισσότερο για τον πρωταθλητισμό.
Το πρώτο όμως που ξεχωρίζει είναι το ταλέντο. Το ταλέντο όμως με την αρχαιοελληνική προέλευση του όρου.
Αυτό που ουσιαστικά σημαίνει πως ο άνθρωπος που έχει το «κάτι», κάποιο χάρισμα ή κλίση ή έφεση σε κάποιον τομέα, να θέλει να το καλλιεργήσει.
Να επιμείνει σε αυτό και να δουλέψει. Αν δηλαδή δεν έχει την ικανότητα και την έφεση να δουλέψει δεν θα προχωρήσει όχι μόνο στον αθλητισμό αλλά σε κανέναν τομέα. Με τον Κώστα δημιουργήθηκε μια σχέση εμπιστοσύνης.
Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη, αν το (κάθε) παιδί, εμπιστεύεται έναν άνθρωπο, όπως τον προπονητή του, να το καθοδηγήσει και σε άλλα ευρύτερα θέματα πέρα από τα στενά όρια του αθλητισμού.
Ξέρετε, έχω διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι δεν το κάνουν.
Είτε από αδιαφορία, είτε από άγνοια.
Όταν ο Κώστας θα τελειώσει από την ενεργό δράση και θα συνεχίσει τη ζωή του και τις δραστηριότητές τους ίσως από άλλο πόστο στον αθλητισμό, θα θυμάται ότι είχε έναν άνθρωπο που τον βοήθησε να τελειώσει το σχολείο, το πανεπιστήμιο να κάνει και επιπλέον σπουδές και παράλληλα να είναι και συνεπής με τις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού».
«…Κάτω από το χαλί»!
Ο παλιός πρωταθλητής του επί κοντώ κι ένας άνθρωπος που ζει μέσα στον αθλητισμό λίγο πάνω από 50 συναπτά έτη, ζήτησε, ευγενικά, να επεκταθεί και λίγο παραπάνω στο θέμα της καθοδήγησης, λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Με την ευκαιρία θα ήθελα επίσης να πω ότι έχω διαπιστώσει από την εμπειρία μου κι ένα, γενικότερο, πολύ σοβαρό θέμα.
Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν προπονητές ή άνθρωποι του αθλητισμού από διάφορα πόστα που …βάζουν κάτω από το χαλί πολλά πράγματα, κρύβοντας με αυτόν τον τρόπο ή αλλοιώνοντας την πραγματική εικόνα ενός αθλητή.
Είναι λάθος και στο τέλος δημιουργεί πρόβλημα πρώτα στον ίδιο τον αθλητή.
Επίσης θα ήθελα να πω και κάτι άλλο που φυσικά δεν συμβαίνει μόνο στη χώρα μας. Αυτή η τάση να προσπαθούμε να μειώσουμε κάποιον που είναι καλύτερος μας επικρατεί και στο εξωτερικό.
Χρειάζεται λοιπόν να μάθει ο προπονητής και να το μεταδώσει στον αθλητή πως πρέπει να αναγνωρίζει τον καλύτερό του και μέσα από τη δουλειά να προσπαθεί να τον ξεπεράσει. Μόνον έτσι θα είναι πραγματικά αντάξιοι της συνολικής τους προσπάθειας».
Σε φουλ δράση μέχρι να φτάσει η ώρα για τη Ντόχα!
Φυσικά όταν έχεις έναν συνομιλητή όπως τον Φιλιππίδη δεν γίνεται (εκτός των άλλων) η συζήτηση να μην πάει και το άμεσο μέλλον μια και η σεζόν τώρα ξεκινάει.
*Φέτος είναι και πάλι μια χρονιά με αυξημένες αγωνιστικές απαιτήσεις. Αλλάζει κάτι σε αυτά που συνήθως κάνεις στην προετοιμασία σου?
«Εχουμε μεγαλύτερη σε διάρκεια σεζόν διότι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Ντόχα είναι τέλος Σεπτεμβρίου και θα υπάρξει μια διαφορετική διαχείριση.
Όχι εμείς δεν αλλάζουμε κάτι σε σχέση με προηγούμενα χρόνια όμως θα πάμε με μια διαφορετική τακτική ώστε να είμαι όπως αρμόζει στις φετινές απαιτήσεις.
Μετά το ευρωπαϊκό, είχα την ευκαιρία να δουλέψω για να ξεπεράσω το πρόβλημα με το γόνατό μου και πλέον προχωράμε όπως συνήθως. Δηλαδή αγώνες.
Εκτός από τα ενδιάμεσα μίτινγκ θα είμαι στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, έχουμε το Ευρωπαικό εθνικών ομάδων (το παλιό Μπρούνο Ζάουλι) κάποια μίτινγκ ακόμα αρχές Σεπτεμβρίου και μετά φουλ για Ντόχα».
*Στο Μπίντγκοζ, στο ευρωπαϊκό ομάδων… «τι βλέπεις»;
«Για το ευρωπαϊκό εθνικών ομάδων όσο κι αν ακούγεται πολύ αισιόδοξη η άποψή μου, πιστεύω ότι μπορούμε να μείνουμε στην κατηγορία. Ναι μεν φέτος υπάρχει η ιδιαιτερότητα να πέφτουν πέντε ομάδες όμως όλοι θα πάμε αποφασισμένοι. Πιστεύω πολύ σε όλα τα παιδιά της Εθνικής μας και το μυαλό μας είναι μόνο στο να τα δώσουμε όλα για το στόχο της παραμονής. Το ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολο αλλά θα παλέψουμε για το καλύτερο αποτέλεσμα και πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.»
*Για τη Ντόχα, είναι νωρίς για εκτιμήσεις;
«Αυτό που μπορώ να πω τώρα, είναι όπως πριν από κάθε μεγάλο αγώνα ότι ο στόχος είναι πρώτα η πρόκριση στον τελικό και έπειτα επικεντρωνόμαστε σε άλλα πράγματα για έναν διαφορετικό αγώνα. Το Παγκόσμιο είναι πολύ αργά φέτος και θα είναι λίγο διαφορετική η κατάσταση στην εξέλιξη της προσπάθειας, πιστεύω, όλων των αθλητών. Πάντως θα προσπαθήσω για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και εκεί».
του Κώστα Μπάκου
