H εξέλιξη του απογευματινού προγράμματος της 8ης ημέρας στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα
Ακοντισμός τελικός
Καιρός του ήταν να πάρει ένα χρυσό μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση ο Vitezslav Vesely, αφού σαφώς ο τίτλος του πρωταθλητή Ευρώπη δεν κάλυπτε τις προσδοκίες του Jan Zelezny, του ανθρώπου που τον καθοδηγεί τεχνικά. Ο Τσέχος λοιπόν τα κατάφερε στη Μόσχα, χάρη στο 87,17 μ. που σημείωσε στην πρώτη του προσπάθεια. Ο Tero Pitkamaki προσπάθησε, αλλά δεν κατάφερε να τον ξεπεράσει, παρόλα αυτά ήταν δεύτερος με 87,07 μ., επιστρέφοντας στο βάθρο έπειτα από τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2003, όπου είχε πάρει το χάλκινο.
Την ύστατη στιγμή εξασφάλισε ένα μετάλλιο ο Dmitri Tarabin. Ο Ρώσος στην έκτη βολή έστειλε το ακόντιο στα 86,23 μ., αφήνοντας εκτός βάθρου τον Κενυάτη Julius Yego που έγινε το πρόσωπο του αγώνα διεκδικώντας ως τέλους το χάλκινο με το 85,40 μ. που σημείωσε.
Μόλις έβδομος με 81,06 μ. έμεινε ο Andreas Thorkildsen, μένοντας εκτός βάθρου για πρώτη φορά σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα έπειτα από τέσσερα διαδοχικά μετάλλια.
200 μ. τελικός
Η μόνη απορία ήταν πού θα σταματήσει το χρονόμετρο. Ίσως και το πόσο θα πιεστεί. Η απάντηση είναι 19.66 και καθόλου. Γιατί… περπατώντας προκλητικά στο τέλος ο Usain Bolt έκανε ξανά το νταμπλ στα σπριντ τερματίζοντας σε 19.66, την κορυφαία επίδοση της χρονιάς. Όπως σε Πεκίνο, Βερολίνο και Λονδίνο, ο Τζαμαϊκανός έχει ήδη δύο χρυσά στην… τσέπη του και απομένει η 4Χ100 μέτρα.
Η Τζαμάικα έκανε το 1-2, με τον Warren Weir να προσπαθεί απεγνωσμένα να μειώσει τη διαφορά του με τον Bolt και για αυτό ανταμείφθηκε με το αργυρό και ένα νέο ατομικό ρεκόρ (19.79). Ο Curtis Mitchell διέσωσε κάπως το γόητρο των ΗΠΑ, παίρνοντας το χάλκινο με 20.04 και στερώντας από την Τζαμάικα την πλήρη κατάληψη του βάθρου, αφού ο Nickel Ashmeade ήταν τέταρτος με 20.05.
Ύψος τελικός
Όλοι είχαν στο νου τους τη μονομαχία ανάμεσα στην Anna Chicherova και την Brigetta Barrett, αλλά κάποια έκανε την έκπληξη. Η Svetlana Skholina ήταν ανίκητη τη συγκεκριμένη μέρα. Ήταν η μοναδική που τα κατάφερε στα 2,03 μ., εκεί όπου απέτυχε η Barrett και η Ρωσίδα έγινε παγκόσμια πρωταθλήτρια. Η «χρυσή» Ολυμπιονίκης Anna Chicherova δεν ήταν μαζί τους εκείνη τη στιγμή. Δεν κατάφερε να περάσει τα 2 μ. και έτσι με 1,97 μ. έμεινε στην τρίτη θέση την οποία μοιράστηκε με την Ruth Beitia, ενώ έξι άλτριες συνολικά πέρασαν το 1,97 μ. στον τελικό.
100 μ. εμπ. τελικός
Αλλαγή… φρουράς στα 100 μ. εμπόδια. Αν και έδειξε τα δόντια της στον ημιτελικό, η Sally Pearson το επανέλαβε αλλά δεν βελτιώθηκε τη στιγμή που κρίνονταν τα μετάλλια. Η νικήτρια του 2011 έφυγε καλύτερα στα πρώτα μέτρα, αλλά η Brianna Rollins- που είχε αντίδραση 0.263- δεν υπήρχε περίπτωση να χάσει. Η Αμερικανίδα ανέβηκε απίστευτα στο δεύτερο κομμάτι της κούρσας για να τερματίσει πρώτη σε 12.44, με την Pearson να ακολουθεί με 12.50, όσο έκανε και στον ημιτελικό. Τρίτη ήταν η Tiffany Porter, με 12.55, αφήνοντας εκτός βάθρου την «αργυρή» Ολυμπιονίκη Dawn Harper (12.59).
4Χ400 μ. τελικός
Έπρεπε να τρέξουν στην έδρα τους οι Ρωσίδες για να καταφέρουν να σπάσουν την κυριαρχία των ΗΠΑ. Γιατί μέσα στο Λουζνίκι τα κορίτσια των διοργανωτών κατάφεραν να δείξουν την πλάτη τους στις Αμερικανίδες που είχαν κερδίσει στα τελευταία τρία παγκόσμια πρωταθλήματα.
Η Ρωσία με τις Yulia Gushchina, Tatyana Firova, Kseniya Ryzhova και Antonina Krivoshapka σημείωσαν την κορυφαία φετινή επίδοση στον κόσμο με 3.20.19 για να εξασφαλίσουν το χρυσό μετάλλιο. Οι ΗΠΑ πήραν το αργυρό με τις Jessica Beard, Natasha Hastings, Ashley Spencer και Francena McCorory (3.20.41), ενώ η Christine Ohuruogu ανέβηκε ξανά στο βάθρο, αυτή τη φορά με τις Eilidh Child, Shana Cox και Margaret Adeoye καθώς κέρδισαν το χάλκινο για τη Βρετανία (3.22.61).
5.000 μ. τελικός
Η ομοσπονδία της Αιθιοπίας έπεισε την Meseret Defar και την Tirunesh Dibaba να διαλέξουν ένα αγώνισμα για τη Μόσχα και να μην επιδιώξουν το νταμπλ προκειμένου να δοθούν ευκαιρίες σε νέες αθλήτριες. Για συμμετοχή όμως, όχι για τη νίκη, αφού αυτές οι δύο παραμένουν ακόμη ανίκητες.
Με τρόπο αντίστοιχο με τη νίκη της Dibaba στα 10.000 μ., η Defar στέφθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια στη μισή απόσταση. Περίμενε έως περίπου 200 μ. πριν από τον τερματισμό και εκεί πέρασε την 22χρονη συμπατριώτισά της, Almaz Ayana για να καλπάσει προς τον τερματισμό. Αν και ακολούθησε, η Mercy Cherono ήξερε πως πλέον δεν είχε τύχη. Η Defar τερμάτισε σε 14.50.19, με την Κενυάτισσα να ακολουθεί με 14.51.22, ενώ η Ayana πήρε τουλάχιστον το χάλκινο με 14.51.33.
Αυτό ήταν το πέμπτο μετάλλιο της Defar στα 5.000 μ. του Παγκοσμίου πρωταθλήματος, αφού από το 2005 στο Ελσίνκι έχει πάρει κατά σειρά αργυρό, χρυσό, χάλκινο, χάλκινο και τώρα ανέκτησε τον παγκόσμιο τίτλο.
100 μ. εμπόδια ημιτελικός
Αν και «χρυσή» Ολυμπιονίκης και παγκόσμια πρωταθλήτρια, η Sally Pearson δεν πήγε ως φαβορί στη Μόσχα, εξαιτίας των προβλημάτων που είχε φέτος. Η αθλήτρια από την Αυστραλία όμως συνήλθε την κατάλληλη στιγμή.
Με το εντυπωσιακό 12.50 που σημείωσε στον ημιτελικό- η καλύτερη επίδοση που έχει γίνει ως τώρα στη Μόσχα και η ταχύτερη για την ίδια φέτος- η Pearson έστειλε το μήνυμά της για τον τελικό, που θα γίνει στις 18.50. Πίσω της, όπως και στο Λονδίνο, η Dawn Harper με 12.61.
Λίγο νωρίτερα, η Brianna Rollins, εκείνη που εμφανιζόταν ως το φαβορί καθώς σημείωσε φέτος το εκπληκτικό 12.26, είχε δείξει επίσης έτοιμη. Η Αμερικανίδα κέρδισε τη σειρά της με 12.54, με τη Ρωσίδα Yulia Kondakova να παίρνει απευθείας την πρόκριση επίσης ως δεύτερη (12.73).
Στην 1η σειρά, η Tiffany Porter πήρε άνετα την πρόκριση, καθώς κέρδισε με 12.63, ενώ λίγο πιο πίσω η Angela Whyte πήρε επίσης την απευθείας πρόκριση με 12.76.
Με βάση το χρόνο τους προκρίθηκαν στον τελικό η Queen Harrison από την 3η σειρά όπου σημείωσε 12.71 και η Cindy Billaud από τη 2η με 12.78.
Μαραθώνιος
Αν τον έβλεπε κανείς στα 2 τελευταία χιλιόμετρα θα πίστευε ότι δεν είχε… τρέξει ως εκείνη την ώρα. Ο Stephen Kiprotich είχε το κουράγιο ακόμη και να κάνει… παιχνίδια στον αντίπαλό του, παρασύροντάς τον σε ένα εξαντλητικό ζικ-ζακ που στο τέλος πέτυχε το σκοπό του. Ο Lelisa Desisa που τον ακολουθούσε ξέμεινε από δυνάμεις καθώς έπεσε στην παγίδα του. Και ο δρομέας από την Ουγκάντα συνέχισε ανενόχλητος, μπαίνοντας πρώτος στο Λουζνίκι χαιρετώντας τον κόσμο.
Τερματίζοντας σε 2ωρ.09.51, ο «χρυσός» Ολυμπιονίκης πρόσθεσε τον παγκόσμιο τίτλο στο βιογραφικό του, κάτι που το είχε καταφέρει σε διαδοχικές χρονιές μόνο ο Gezehegne Abera. Ο Desisa ήταν τελικά δεύτερος με 2ωρ.10.12, με τον επίσης Αιθίοπα Tadese Tola να ακολουθεί (2ωρ.10.23), ενώ ο αγώνας ήταν πανωλεθρία για τους Κενυάτες. Μόλις ένατος ήταν ο πρώτος εκπρόσωπός τους, ο Peter Kimeli (2ωρ.11.47) και αυτή ήταν η πρώτη φορά από το 1999 που δεν υπήρχε ούτε ένας Κενυάτης στην οχτάδα της διοργάνωσης.
Πρόγραμμα και ό,τι θέλετε να ξέρετε για τη διοργάνωση
http://www.stivoz.gr/?p=28141