Μεταξύ των αθλητών κι αθλητριών που θα μπορούσαν να καταφέρουν την πρόκριση για το Daegu, ηταν και 3 Μαραθωνοδρόμοι: η Τίνα Κεφαλα, η Μάγδα Καρίμαλη, και η Μαγδα Γαζέα.
Η Κεφαλα είχε και το όριο απο την 1η της παρουσία σε Μαραθώνιο με 2:40’36” με τη νίκη στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και 6η θέση στο σύνολο στον επετειακό Κλασσικό Μαραθώνιο στις 31 Οκτωβρίου, η Γαζεα ήταν 3η και 10η στο σύνολο στον ίδιο αγώνα (και οι 2 τους για διαφορετικούς λόγους δεν είχαν σκοπό τελικα να επιδιώξουν να είναι παρούσες στο Daegu) ενώ η Καρίμαλη -η 7η καλύτερη Μαραθωνοδρόμος όλων των εποχών με 2’40″54 απο το 2009- ήταν 2η, και 9η στο σύνολο, τερματίζοντας σε 2:44’58”.
Η επίδοση αυτή μπορεί να υπολειπόταν λίγο του ορίου της IAAF -και του ΣΕΓΑΣ- των 2:43′, όμως οι πρώτοι και πρώτες 10 των χρυσών Μαραθωνίων -που συμπεριλαμβάνεται σε αυτούς ο Κλασσικος των Αθηνών- αξιολογούνται απο την IAAF ότι έχουν το υψηλό όριο, όπως και οι πρώτοι νικητές των υπολοιπων ατομικών αγωνισμάτων απο τα Πρωταθλήματα Ηπείρων (δηλαδή του Πανευρωπαικού 2010 για την Ελλάδα) και οι κάτοχοι του τίτλου απο το προηγούμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Τότε μάλιστα είχε δοθεί έμφαση οτι ο Κλασσικός Μαραθώνιος ανήκει στους χρυσούς και ισχύει η συγκεκριμένη διαδικασία (Μάλιστα η Καρίμαλη είχε εκδηλώσει το ενδιαφέρον της για την προοπτική του παγκοσμίου πρωταθλήματος, και προετοιμαζόταν γι αυτό)
Απο το ΣΕΓΑΣ ίσχυσε μετα τον κλειστό ότι ειδικά στα αγωνίσματα των Συνθέτων, του Μαραθωνίου και του Βάδην (όπου τα όρια ίσχυαν απο 1/1/2010 σε αντίθεση με τα υπόλοιπα αγωνίσματα όπου ίσχυαν απο 1/10/2010 βάσει IAAF) “είναι απαραίτητο οι αθλητές-τριες να επαναλάβουν την επίτευξη των ορίων ή να πετύχουν παραπλήσια επίδοση εντός του 2011.”
Βέβαια τα αγωνίσματα αυτά έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις και οι αθλητές κάνουν 2-3 καλούς αγώνες το χρόνο.
Παρόλαυτα, στις 10/4 στο διεθνή Μαραθώνιο της Καμπέρα η Καρίμαλη είχε κερδίσει σε 2:50’49, ενώ στις 31/7 κέρδισε τον Westlink M7 Marathon σε 2:49″11, δείχνοντας ότι είναι σε αγωνιστική ετοιμότητα…
Η “επιβεβαίωση της καλής αγωνιστικής καταστασης” είναι σίγουρα ένα επίμαχο θέμα γενικότερα.
Βέβαια το ότι οι αθλητές των Μαραθωνίων αισθάνονται περιθωριοποιημένοι, φαίνεται απο μια σειρά γεγονότων ή και ανεκμετάλλευτων ευκαιριών, όπως μας εξιστόρησαν και νυν και τέως αθλητές.
Ο Μαραθώνιος του Ναγκάνο είναι αδελφοποιημένος με των Αθηνών και τα τελευταία χρόνια οπου πήγαιναν 2 άνδρες + 2 γυναίκες -με έξοδα καλυμμενα απο τους διοργανωτες- μειωθηκαν στο 2+1 και πλέον στο 1+1 (χωρίς να μειώνονται οι συνοδοί).
Στο Πανευρωπαικό στη Βαρκελώνη, όπου δεν υπήρχε όριο απο την ΕΑΑ, τέθηκε όριο απο ΣΕΓΑΣ δυσκολότερο των Ο.Α., ενω απο την άλλη θα μπορούσε να υπάρξει και στους ανδρες και ιδίως στις γυναίκες (με Καρίμαλη, Αμπατζίδου, Γαζέα) ομάδα για το Πανευρωπαικό Κύπελλο Μαραθωνίου -που διεξαγόταν παράλληλα- όπου θα μπορούσαν βάσει των μέσων όρων των επιδόσεών τους να είχαν θέση και οι 2 ομάδες στην 8αδα.
Η πονεμένη ιστορία ξεκινάει απο το 1988, με κανέναν αθλητή μας, και ειδικά τον Σπύρο Ανδριόπουλο -7ο παγκόσμιο νικητή στα 10χλμ- να μην είναι στην Ολυμπιακη ομάδα. Το 1987 έγινε το παγκόσμιο κύπελλο Μαραθωνίου στη Σεούλ με την ανδρικη ομαδα να παίρνει την 4η θέση (Ανδριόπουλος, Παπαχρήστος, Ψαθάς, ενώ στην ομάδα ήταν και οι Καρακατσάνης, Μάλλιαρης) ενώ ο Ανδριόπουλος μετά τους Ο.Α, εκανε στο Βερολίνο πανελλήνιο ρεκορ με 2:12’04 -που κρατάει ακόμα- και βγήκε 2ος πίσω απο τον Wakiihuri!
Επίσης το 2001 στο παγκόσμιο πήγαν 2 αθλητές (Ζαμπέλης, Ζάχος) και κάλλιστα θα μπορούσε ένας ακόμα (Χαραμής ή Πολλιάς) να ενταχθει και να συσταθεί ομάδα με αξιώσεις και για το παγκόσμιο κύπελλο.
Εκτός των άλλων, οι Μαραθωνοδρόμοι μας με την παρουσία τους θα επρεπε να αποτελούν και διαφήμιση του μοναδικού μας “προιόντος”, του Κλασσικού Μαραθωνίου!
Τα αγωνίσματα αυτά του Μαραθωνίου αλλά και αντοχής γενικότερα, οπως και του ανωμάλου δρόμου και του βάδην συχνά, έχουν ελλιπή εκπροσώπηση στις μεγάλες διοργανωσεις και όχι μόνο.
Παράπονα υπάρχουν και για το ότι δεν υπάρχει κάποιος σε επιτελική θέση στην Ομοσπονδία που να είναι κοντά στους αθλητές και προπονητες, να συνεργάζεται μαζί τους και να έχει για τα αγωνίσματα αυτά καλή κι εξειδικευμένη γνώση (αγωνιστικό πρόγραμμα, κριτήρια – προκρίσεις εθνικής ομάδας κι αξιολόγηση αγωνιστικής κατάστασης, προετοιμασίες κ.α.)
