Στη Βιέννη, στο “INEOS 1:59 Challenge” o Eliud Kipchoge ετρεξε την απόσταση των 42195μ. του Μαραθωνίου σε 1:59.41 σε μια προσαρμοσμένη με ανθρώπινη και τεχνολογική βοήθεια (ανεπίσημη φυσικά) κούρσα στα μέτρα του και το στόχο του – με το project να έχει motto: “nohumanislimited”.

Αυτή ήταν και η δήλωσή του μετά, πως θέλει να εμπνεύσει τον κόσμο και να πει πως δεν υπάρχουν ανθρώπινα όρια.

Μια ιστορική στιγμή καθώς οι 2 ώρες στον Μαραθώνιο είναι (…ήταν) ίσως το πλέον πολυσυζητημένο και δημοφιλές “φράγμα” που συχνά αναφέρεται σχετιζόμενο με τα ανθρώπινα όρια (και αυτό ήταν το ζητούμενο, καθώς βέβαια δεν ήταν κάποια επίσημη κούρσα με τις ανάλογες προυποθέσεις για ρεκόρ)

Ο 35 ετών Κενυάτης, πέρυσι στο Βερολίνο έκανε παγκόσμιο ρεκόρ με 2:01.39 απέχοντας 100 δευτερόλεπτα σε επίσημο αγώνα για το φράγμα των 2 ωρών.
Τον Μάιο του 2017 στη Monza, ο Kipchoge στην πρώτη του απόπειρα, στο αντίστοιχο project breaking2, είχε τρέξει σε 2:00’25”, με το τμήμα 35-38χλμ να του στοιχίζει τότε.

Η κούρσα

Με πρώτο και τελευταίο “λαγό” τον Lagat και 7 ενδιάμεσες αλλαγές γκρουπ των 7 pacemakers, διατηρήθηκε διαρκώς στον επιθυμητό ρυθμό, στα 30χλμ τώρα πέρασε σε 1:25.11 (και 9″ ταχύτερα από τη Monza) έφτασε με εξαιρετικά στα8ερά 1000αρια των 2’50” στα 40χλμ σε 1:53:36 και για το τελευταίο χιλιάρι περνούσε κάτω από τα 1:57, επιταχύνοντας και το ρυθμό που έφτασε μέσο όρο στο 2’40” και βέβαια σε μεγαλύτερη ταχύτητα! Οι λαγοί είχαν κάνει άκρη χειροκροτώντας κι έμειναν πίσω του για τα τελευταία μέτρα!

-> video

Η κούρσα, σε διαγραμμισμένη διαδρομή, ξεκίνησε στις 08:15 τοπική ώρα από την κορυφή γέφυρας (Reichsbruecke) και μετά εισήλθε σε μια μεγάλη επίπεδη ευθεία 4,4χλμ με ένα μεγαλύτερο κι ένα μικρότερο roundabout στις άκρες του.

Η εκκίνηση

Υπό περίπου 10 βαθμούς Κελσίου και άνεμο γύρο στο 1μ/”, στον “πράσινο πνεύμονα” της Βιέννης, με δέντρα πλάι και υπηρεσία καθαριότητας να σκουπίζει ενδιάμεσα, , αρκετός κόσμος πλάι -εκτιμήθηκε σε 20 χιλιάδες- παρακολουθούσε κι ενθάρρυνε, με αρκετούς γνωστούς αθλητές στίβου και όχι μόνο – πχ ο ποδηλάτης Chris Froome.

Η διαδρομή μπορεί να εμπίπτει στις προυποθέσεις (απόσταση αρχικού-τελικού σημείου λιγότερο από το μισό της απόστασης και συνολική κατωφέρεια όχι πάνω από μέσο όρο 1μ/χλμ) αλλά βέβαια κατά τα άλλα ήταν πολλοί οι λόγοι (ρυθμός από αυτοκίνητο, “λαγοί” να μπαινοβγαίνουν ενδιάμεσα, τροφοσία εκτός καθορισμένων σημείων κ.α.)

Οι βοήθειες

Ένα ηλεκτρικό όχημα πιο μπροστά έδινε ουσιαστικά το ρυθμό με σημάνσεις πράσινου λέιζερ (“laser-pacer”) στο δάπεδο και αρχικό στόχο τα 1:59.50 με μέσο ρυθμό 2’50” / χλμ.

laser-pacer

Ποδηλάτες ακολουθούσαν πλάι δίνοντας οδηγίες και αμφίδρομη ενημέρωση με ενδοεπικοινωνία και τροφοδοτούσαν με υγρά όποτε χρειαζόταν (στα 6χλμ η πρώτη φορά)

Οι pacemakers, κορυφαίοι αθλητές από 10 χώρες, ήταν πάντα μια 5άδα σε σχήμα V μπροστά, με τον “captain” ακριβώς μπροστά στον Kipchoge και τους άλλους 4 λίγο πιο μπροστά και ανοικτά, ενά ακόμα 2 ήταν διαγώνια πίσω.

Ο σπουδαίος Bernard Lagat, από τη ..γειτονιά του Kipchoge, ήταν ο πρώτος αρχηγός “λαγός”.

Οι αλλαγές αυτών ήταν περίπου, στα 10.55 με E.Kiptanui, στα 22.20 με B.Robinson -και τα 3 αδέρφια Ingebrigtsen-, στα 38.00 με τον J.Wanders, στα 49:45 με τον M.Centrowitz και μετά τα μισά ξανά, στα 1:05:30 o E.Kiptanui, στα 1:17:00 ο B.Robinson, στα 1:33.00 ο E.Kiptanui και στα 1:44.30 ο B.Lagat ως -λίγο πριν- το τέλος.

Προηγούμενο άρθροΕπιχείρηση 2 ώρες, πράξη 2η από τον Kipchoge
Επόμενο άρθρο“Φράγματα” και αριθμοί στο στίβο – Οι επιδόσεις – ορόσημο

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ