Το 32ο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού ολοκληρώθηκε χωρίς η Ελλάδα να μπαίνει στον πίνακα μεταλλίων. Παρόλα αυτά ο Κώστας Φιλιππίδης και ο Λούης Τσάτουμας, οι δύο τελευταίες ελπίδες της χώρας μας για μία θέση στο βάθρο έκαναν πολύ καλή εμφάνιση την τρίτη ημέρα των αγώνων.
Ήταν πάλι εκεί. Στο ραντεβού των κορυφαίων, μέσα στο… παιχνίδι ως τέλος. Και μία ανάσα από το βάθρο! Το μετάλλιο που τόσο θέλει ο Κώστας Φιλιππίδης και ταυτόχρονα τόσες πολλές φορές έχει δείξει ότι αξίζει να κερδίσει δεν θα βρεθεί στις αποσκευές του επιστρέφοντας στην Αθήνα. Αυτό όμως δεν στερεί σε κάτι την επιτυχημένη παρουσία που είχε για μία ακόμη φορά ο κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ του επί κοντώ σε μία μεγάλη διοργάνωση.
Στον έβδομο «μεγάλο» τελικό της καριέρας του, ο Φιλιππίδης πέρασε τα 5,76 μ. και πήρε την τέταρτη θέση. Και την ίδια ώρα είδε τον Malte Mohr και τον Bjorn Otto να ανεβαίνουν στο βάθρο με την ίδια επίδοση, καθώς οι Γερμανοί είχαν καλύτερες προσπάθειες.
Ο Φιλιππίδης πέρασε με την πρώτη προσπάθεια το 5,61 μ., άφησε το 5,71 μ., ενώ χρειάστηκε τρίτο άλμα στα 5,76 μέτρα. Δεν μπόρεσε να περάσει τα 5,81 μ. όπου δοκίμασε στη συνέχεια και έτσι πήρε την τέταρτη θέση.
Αποτυγχάνοντας στα 5,81 μ. ολοκλήρωσε τις προσπάθειές του και ο Mohr, κερδίζοντας το χάλκινο μετάλλιο. Ο Otto όμως είχε άλλα σχέδια. Ήθελε να κυνηγήσει τον άνθρωπου του έχει… καταστρέψει τη ζωή, τον Renaud Lavillenie που πέρυσι πήρε τρεις τίτλους- σε Παγκόσμιο κλειστού, Ευρωπαϊκό ανοιχτού και Ολυμπιακούς αγώνες- με τον Otto δεύτερο. Αλλά ο Γάλλος ήταν για μία φορά μία κλάση πάνω από όλους τους άλλους. Όταν ο Γερμανός έχασε την πρώτη προσπάθεια στα 5,86 μ. και είδε τον Lavillenie να περνά, αποφάσισε να περιμένει. Ο Γάλλος… έπαιζε με τον πόνο του όμως. Πέρασε το 5,91 μ., αλλά και τα 5,96 μ., όπου δοκίμασε και ο Otto χωρίς επιτυχία. Ο Γερμανός αποφάσισε να το παίξει… όλα για όλα. Άφησε μία προσπάθεια για τα 6,01 μ., αλλά ο Γάλλος φρόντισε να του κόψει τα πόδια. Το πέρασε πρώτος, βελτιώνοντας για δεύτερη φορά μέσα στον αγώνα την κορυφαία επίδοση στον κόσμο. Όταν ο Otto απέτυχε εξαντλώντας τις προσπάθειές του, απλά υποκλίθηκε στο μεγαλείο του κορυφαίου επικοντιστή των τελευταίων χρόνων.
Λίγα λεπτά αργότερα έγινε το απίθανο. Ο Lavillenie δοκίμασε στα 6,07 μ. για να γίνει ο δεύτερος καλύτερος όλων των εποχών. Και τα κατάφερε για λίγα δευτερόλεπτα! Ο Γάλλος πέρασε στην τρίτη του προσπάθεια και άρχισε να πανηγυρίζει σαν τρελός, αλλά είδε ξαφνικά την κόκκινη σημαία του κριτή και άρχισε να διαμαρτύρεται. Η… ετυμηγορία ήταν πως στο άλμα του κούνησε τον πήχη, ο οποίος δεν στάθηκε στη θέση του, αλλά σε διαφορετικό σημείο, κάτι που σημαίνει πως το άλμα είναι άκυρο.
Ο Λούης Τσάτουμας από την άλλη, έκανε μία ακόμη αξιοπρεπή εμφάνιση σε έναν σημαντικό τελικό. Ο Καλαματιανός κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ του μήκους έδειξε συνέπεια, σταθερότητα και ρίσκαρε όταν έπρεπε. Με καλύτερο άλμα στα 8 μ. πήρε τελικά την πέμπτη θέση, σε μία επιτυχημένη εμφάνιση αν αναλογιστεί κανείς πως και αυτή η σεζόν ξεκίνησε για εκείνον με επισκέψεις στο γιατρό εξαιτίας ενός τραυματισμού που είχε. Ο Τσάτουμας ξεκίνησε με 7,87 μ. και στη συνέχεια έκανε 8 μ., άκυρο, 7,94 μ. και τα τελευταία δύο άλματά του ήταν άκυρα.
Στην κορυφή, ο Aleksandr Menkov είχε όλες τις απαντήσεις. Ο Michel Torneus τον προκάλεσε από νωρίς, όταν στην πρώτη του προσπάθεια έφτασε στα 8,27 μ., βελτιώνοντας το ρεκόρ Σουηδίας, αλλά ο Ρώσος που ήταν το φαβορί τον έβαλε στη… θέση του παίρνοντας προβάδισμα έστω και με ένα εκατοστό για να κάνει την καλύτερη επίδοση στον κόσμο. Στην τέταρτη προσπάθειά του ο Menkov πρόσθεσε λίγο ακόμη φτάνοντας στα 8,31 μ., κάτι που αποδείχθηκε… σωτήριο, μια και στην έκτη του προσπάθεια ο Torneus ξεπέρασε πάλι τον εαυτό του αλλά όχι και τον αντίπαλό του καθώς το άλμα του μετρήθηκε στα 8,29 μέτρα. Τρίτος με 8,07 μ. ήταν ο Christian Reif.
Πριν από μερικούς μήνες η Ruth Beitia σκεφτόταν τη… συνταξιοδότηση. Ευτυχώς που άλλαξε γνώμη. Γιατί πρόσθεσε έναν ακόμη τίτλο πρωταθλήτριας Ευρώπης στο βιογραφικό της. Μετά από εκείνον του ανοιχτού που πήρε πέρυσι, ήταν η νικήτρια και στον κλειστό. Η Ισπανίδα πέρασε το 1,99 μ., κάτι που δεν μπόρεσαν να μιμηθούν οι δύο άλτριες που ξεσήκωσαν το στάδιο. Οι Σουηδέζες Ebba Jungmark και Emma Green Tregaro, οι οποίες τα κατάφεραν στο 1,96 μ., με την πρώτη να έχει καλύτερες προσπάθειες και να παίρνει το αργυρό. H Alessia Trost, η μοναδική που έχει περάσει φέτος τα 2 μ., μετά από τον προκριματικό είχε προβλήματα και στον τελικό με αποτέλεσμα να μείνει στο 1,92 μ. και την τέταρτη θέση.
Ο Mahiedine Mekhissi Benabbad ειδικεύεται στα 3.000 μ. στιπλ, αλλά τα πηγαίνει περίφημα και χωρίς εμπόδια και λίμνες. Ο Γάλλος ήταν ο νικητής στα 1.500 μ. τερματίζοντας σε 3.37.17, για να αφήσει πίσω του τον Tanui Ilham Ozbilen (3.37.22) και τον Simon Denissel (3.37.70).
H Tezdzhan Naimova έκανε την έκπληξη στον τελικό των 60 μέτρων. Παρότι οι αντίπαλές της είχαν τρέξει πιο γρήγορα νωρίτερα, η 26χρονη Βουλγάρα πήρε το χρυσό μετάλλιο σε έναν τελικό που κρίθηκε στα χιλιοστά. Η Naimova τερμάτισε σε 7.10- το ατομικό της ρεκόρ- όπως έκανε και η Mariya Ryemyen, ισοφαρίζοντας και εκείνη το ρεκόρ που είχε σημειώσει νωρίτερα στον ημιτελικό. Όσο για την Myriam Soumare, που έκανε επίδειξη δύναμης στον ημιτελικό, πήρε τελικά το χάλκινο μετάλλιο με 7.11.
Νωρίτερα, οι κυρίες της ταχύτητας φρόντισαν να κατέβει δύο φορές η καλύτερη φετινή επίδοση στην Ευρώπη.
Ταχύτερη όλων εμφανίστηκε στον ημιτελικό η Soumare, με τη βολίδα από τη Γαλλία να κερδίζει τη δεύτερη σειρά με 7.07, με δεύτερη την Naimova (7.11).
Στην πρώτη σειρά είχε δείξει τα… νύχια της η Ryemyen. Η Ουκρανή κέρδισε με 7.10, την καλύτερη επίδοση στην Ευρώπη εκείνη τη στιγμή και την ακολούθησε η Ivet Lalova ισοφαρίζοντας το ατομικό της ρεκόρ (7.14). Στον τελικό η Lalova το βελτίωσε περισσότερο και με 7.12 ήταν τέταρτη.
Πήγε στο Γκέτεμποργκ ως φαβορί και θα φύγει ως πρωταθλητής Ευρώπης του επτάθλου ο Eelco Sintnicolaas. Και μάλιστα ο Ολλανδός συγκέντρωσε 6.372 β. για να το καταφέρει, που αποτελεί εθνικό ρεκόρ και κορυφαία επίδοση στον κόσμο. Ο Kevin Mayer ξεπέρασε και εκείνος τον εαυτό του και με 6.297 β. ήταν δεύτερος, ενώ με ρεκόρ Σερβίας (6.099 β.) πήρε το χάλκινο ο Mihail Dudas.
Μετά από το χρυσό στα 400 μ., η Perri Shakes Drayton θα ακούσει για δεύτερη φορά τον εθνικό ύμνο της Βρετανίας για… χάρη της. Αυτή τη φορά είχε και παρέα, καθώς η 4Χ400 μ. της Βρετανίας με 3.27.56 πήρε το χρυσό σημειώνοντας τόσο εθνικό ρεκόρ όσο και ρεκόρ αγώνων, ενώ η επίδοσή τους είναι η καλύτερη φέτος στον κόσμο. Οι Ρωσίδες πήραν το αργυρό με 3.28.49 ενώ η τετράδα της Τσεχίας ακολούθησε με 3.28.49.
Ο Pavel Trenikhin, που έπαιρνε και έχανε το χάλκινο των 400 μ. για ώρα μετά από τον τελικό, έζησε κάτι παρόμοιο αλλά από την αντίθετη πλευρά στα 4Χ400 μέτρα. Η ομάδα της Ρωσίας στην οποία μετείχε τερμάτισε δεύτερη με 3.06.96, πίσω από τους Βρετανούς (3.05.78). Λίγο αργότερα οι Ρώσοι βρέθηκαν στην πρώτη θέση και οι Βρετανοί έμειναν άφωνοι την ώρα που πανηγύριζαν καθώς άκουσαν πως ακυρώνονται. Στη συνέχεια όμως, έπειτα από ένσταση, η Βρετανία ξαναπήρε το χρυσό, με δεύτερους τους Ρώσους και τρίτους τους Πολωνούς (3.07.53).
Βρείτε όλα τα links για ειδήσεις, πρόγραμμα, αποτελέσματα, στο: http://www.stivoz.gr/?p=28721
