Σε όσες διοργανώσεις στίβου έχω παρακολουθήσει από κοντά μέχρι τώρα, κατά τη διάρκεια των αγώνων πάντα ψάχνω με αγωνία να βρω μια ελληνική σημαία στις εξέδρες. Είναι ένας τρόπος να νιώσεις κάποιος οικεία σε ένα ξένο περιβάλλον. Ξέρεις ότι κάποιος που βρίσκεται εκεί κοντά σου, μιλά την ίδια γλώσσα με εσένα! Πράγμα σημαντικό όταν είσαι στο εξωτερικό!
Την Παρασκευή λοιπόν, στο στάδιο Atakoy της Κωνσταντινούπολης οι λιγοστοί η αλήθεια είναι Ελληνες δημοσιογράφοι (σε κάθε διοργάνωση γίνονται και λιγότερες αποστολές… αυτή είναι η πικρή αλήθεια) ήρθαμε αντιμέτωποι με μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε καν τρεις! Στο σύνολο 62 Ελληνες είχαν γεμίσει σχεδόν τη μια γωνιά του σταδίου έχοντας τις σημαίες της χώρας μας παντού απλωμένες. Εικόνα που φυσικά προκάλεσε αίσθηση. Πρόκειται για φοιτητές από τη γυμναστική ακαδημία Κομοτηνής, αλλά και τους καθηγητές τους που ταξίδεψαν οδικώς μέχρι την Πόλη για να δουν τις προσπάθειες των Ελλήνων αθλητών. Μάλιστα οι συγκεκριμένοι έχουν και ένα επιπλέον κίνητρο, καθώς έχουν να στηρίξουν για έναν επιπλέον λόγο και τον Κώστα Μπανιώτη που κατάγεται από την Κομοτηνή!
Η αλήθεια πάντως είναι ότι αρκετοί Ελληνες βρήκαν ως μια πολύ καλή ευκαιρία το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα για να ταξιδέψουν οδικώς μέχρι την Κωνσταντινούπολη και να συνδυάσουν έτσι την… τρέλα τους για τον στίβο με τουρισμό!
Το πρόβλημα βέβαια για κάποιον που έρχεται μέχρι την Τουρκία είναι εάν θα μπορέσει τελικά να συνεννοηθεί… Τα αγγλικά είναι μια γλώσσα που δεν τη συναντάς και πολύ συχνά. Και αυτό το ένιωσαν για τα καλά το πρωί της Παρασκευής και δύο μέλη της ελληνικής αποστολής. Ο προπονητής της Νίκη Πανέττα, Φρανσουά Ντοφέν μαζί με τον Δημήτρη Βασιλικό έκαναν σχεδόν τον γύρο του σταδίου προκειμένου να βρουν έναν άνθρωπο που να μπορούν να… επικοινωνήσουν. Οι δύο προπονητές ήθελαν να καθίσουν στις θέσεις που βρίσκονταν στο σκάμμα του τριπλούν αλλά κανείς από τους εθελοντές και τους φύλακες δεν τους άφηνε να περάσουν αφού σε εκείνο το σημείο ήταν οι VIP θέσεις. Οταν βέβαια βρέθηκαν στην είσοδο της θύρας όλοι οι προπονητές των αθλητριών που μετείχαν στον προκριματικό του τριπλούν, οι διοργανωτές διαπίστωσαν ότι κάποιο λάθος είχαν κάνει… Με αυτά και με αυτά κατάφεραν να καθίσουν στις θέσεις που έπρεπε, αλλά με τα νεύρα τους τεντωμένα…
Και όπως σε κάθε μεγάλη διοργάνωση, έτσι και σε αυτή υπάρχουν κάτι πλάσματα που κυκλοφορουν στον αγωνιστικό χώρο… Ο λόγος για τις μασκότ. Αυτές εδώ στην Κωνσταντινούπολη (ο σκύλος Ντικ και η γάτα Τακ) τις λες και χαριτωμένες όμως υπάρχει ένα… τεχνικό πρόβλημα. Δεν βλέπουν! Οι στολές τους είναι κάπως περίεργες και έχουν ως αποτέλεσμα να μην βλέπουν τι υπάρχει ακριβώς μπροστά τους. Για τον λόγο αυτό και υπάρχουν δύο άνθρωποι να τους καθοδηγούν όταν βγαίνουν από τον αγωνιστικό χώρο. Οσο για το όταν βρίσκονται μέσα σε αυτόν; Δεν ξέρω… Εχετε το νου σας, γιατί είναι πιθανό να πάρουν κανέναν σβάρνα…
