AFAR Athletes For Animal Rights
Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΜΟΝΟ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΕΚΤΟΝΩΣΗ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ ΑΛΛΑ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ,ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΤΙΑ.ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΖΩΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
ΥΙΟΘΕΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΖΩΝΤΑΝΟ ΠΛΑΣΜΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΖΕΙ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΔΙΧΩΣ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ Η ΓΙΑ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ.
Ο ΓΚΑΝΤΙ ΕΙΠΕ : ‘Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΑ ΖΩΑ’
ΚΑΙ Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ Η ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΘΕ ΖΩΝΤΑΝΟΥ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
(ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΑΓΩΝΕΣ, ΚΑΛΥΨΗ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΝ-ΥΠΕΡΑΠΟΣΤΑΣΕΩΝ)
http://www.athletesforanimalrights.gr/
Προς όλους εσάς που με ενθουσιασμό μας δεχτήκατε και στείλατε το μήνυμα σας στην ιστοσελίδα μας!!!
Οφείλουμε να σας ευχαριστήσουμε από την μια, από την άλλη δε να απολογηθούμε για την οργανωτική μας ακόμη ανεπάρκεια και την βραδύτητα των απαντήσεων και της ενημέρωσης της ιστοσελίδας μας. Ίσως πρέπει να αναφέρουμε ποιοί είμαστε και τις θέσεις μας.
Τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου μας είναι ενεργοί ή παλαιοί αθλητές, όλων των επιπέδων, στο σύλλογο μας όμως μπορεί να ενταχθεί ως φίλος οποιοσδήποτε συμμερίζεται τις απόψεις μας.
Σκοπός μας είναι να προβάλουμε το πρόβλημα της αποτρόπαιης συμπεριφοράς απέναντι στα ζώα και τις ανήθικης διαχείρισής των, μέσω του αθλητισμού: συμμετοχή σε αγώνες με το λογότυπο Athletes For Animal Rights στην εμφάνιση ή ακόμα και διοργάνωση αθλητικών εκδηλώσεων κλπ.
(τα ανωτέρω αναφέρονται στο καταστατικό της ιστοσελίδας).
Οι αιώνες τής ανθρώπινης παρουσίας πάνω στη γη χαρακτηρίστηκαν και χαρακτηρίζονται από την αναλγησία του κυρίαρχου όντος όχι μόνο απέναντι στα άλλα είδη αλλά και απέναντι στα ομοειδή του. Προσωπικότητες συμπλεγματικές (πολέμαρχοι, ιμπεριαλιστές κλπ),
χαρακτηρίζονται ως ήρωες. Πρότυπα της ανθρώπινης κοινωνίας είναι οι έχοντες καταναλωτική ισχύ, (οικονομικά επιτυχημένοι). Το παγκόσμιο σύστημα θεωρεί ιδανικό πολίτη τον υποτακτικό και υποτελή, που κοιτάζει μίζερα μόνο τη δουλεία του και την καλοπέρασή του, αδρανής σε ότι γίνεται γύρω του, θεατής της ίδιας του της ζωής, έτοιμος πάντα να γίνει υλικό στις κρεατομηχανές των αφεντικών αυτού του κόσμου, στο όνομα κάποιας θρησκείας, πατρίδας και οικογένειας…
Πατρίδα μας είναι όλη η γη, οικογένεια μας όλα τα έμβια όντα. Μεγαλώνουμε με την εντύπωση ότι πολιτισμός αποτελεί χαρακτηριστικό μόνο του ανθρώπου, ότι μόνο αυτός έχει νοημοσύνη και ότι τα ζώα λειτουργούν από ένστικτο. Αυτή η απάτη αποτελεί το άλλοθι για την εκτόνωση χωρίς άμεσες συνέπειες, της συσωρευμένης διαστροφής του είδους μας στα αθώα πλάσματα που ζουν δίπλα μας.
Διαστροφή που εκτείνεται και σε συνανθρώπους μας όταν οι ηθικές αναστολές χαλαρώνουν και οι νομικές συνέπειες δεν υφίστανται (π.χ. πόλεμοι – καταστροφές κλπ.).
Είναι δύσκολο αυτή η νοοτροπία να αλλάξει… δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να
εγκαταλειφθεί η προσπάθεια. Άλλωστε σ’ αυτήν είναι και το νόημα της ίδιας της ύπαρξής μας.
Σεβόμαστε το δικαίωμα κάθε ζωντανού πλάσματος είτε βρίσκεται σε πληθώρα είτε υπό εξαφάνιση να μην πονάει και να μην πεθαίνει δίχως λόγο.
Λέμε ναι στο κυνήγι, όταν πρόκειται για το λιοντάρι που είναι αποκλειστικά σαρκοφάγο, ή στον Εσκιμώο που είναι ως άνθρωπος φυτοφάγος και δυνητικά σαρκοφάγος και δεν έχει άλλη επιλογή. Όπως άλλωστε σαρκοφάγα είναι και η πολική αρκούδα, ενώ η ελληνική καφετιά είναι φυτοφάγα τα δε κρούσματα σαρκοφαγίας της οφείλονται σε ανθρωπογενείς περιβαλλοντικές διασαλεύσεις.
Κανένα ζώο πάνω σε αυτόν τον πλανήτη δεν κυνηγάει χωρίς να πεινάει εκτός και αν είναι ψυχολογικά διαταραγμένο…
Είδη που βρίσκονται σε πληθώρα, κανονικά βρίσκονται στη βάση της οικολογικής πυραμίδας και τα μείζονα αρπακτικά στην κορυφή. Ο άνθρωπος έχει μετατραπεί σε μέγιστο αρπακτικό και από την άλλη είναι το πλέον υπερπληθυσμικό είδος… και να σκεφτούμε ότι η ίδια έκταση φιλοξενεί ενεαπλάσιους φυτοφάγους απ’ ότι σαρκοφάγους. Αυτό και μόνο διαταράσσει το οικοσύστημα.
Αν συνυπολογιστούν ή μανία πλουτισμού η χρήση άχρηστων μηχανών εξωτερικής καύσης, η ρύπανση που προκαλεί η ενεργοβόρα, θερμογόνα νυχτερινή διασκέδαση, γίνεται αντιληπτό πόσο ΄΄επιβλαβής΄΄ είναι. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η ασύδοτη κρεοφαγία. (προς τέρψιν, ηδονή και διασκέδαση!), με συνέπειες ακόμη και στην ατομική υγεία.
Εναντιωνόμαστε σε όλα αυτά και θέλουμε να γίνουμε κοινωνοί μιας νέας βιοκεντρικής ηθικής, όπου οι ζωές δεν θα εκτιμώνται από το είδος, ούτε οι άνθρωποι από το χρώμα, την εθνικότητα, τη θρησκεία ή το φύλο.
Κανένα πλάσμα, (ανθρώπινο και μη), δεν γεννήθηκε για να υπηρετεί κάποιο άλλο, ούτε να εξυπηρετεί σκοπούς άλλων ειδών. Η Γη πλέον μοιάζει με ένα απέραντο κολαστήριο όπου πλάσματα εκτοπίζονται από τα ενδιαιτήματά τους, ζουν σε άθλιες συνθήκες, (φυλακές, στρατόπεδα συγκέντρωσης – κτηνοτροφικές μονάδες), κρατώνται δεμένα, (αιχμάλωτοι πολέμου, ζώα συντροφιάς και εργασίας), σφαγιάζονται (σφαγεία – κυνήγι, πολεμικές επιχειρήσεις) βασανίζονται για διασκέδαση, (τσίρκο – αιχμάλωτοι). Όλα αυτά χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη κυριαρχία στη γη.
Αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματα των ζώων για να πάψουμε να ντρεπόμαστε που γεννηθήκαμε άνθρωποι…
Ο αθλητισμός για μας αποτελεί τρόπο ζωής, αλλά και συναισθηματικής έκφρασης ακόμη και διαμαρτυρίας. Δεν πρέπει να μένει μια στείρα ενασχόληση με την βελτίωση του σώματος, των επιδόσεων ή ακόμη και επάγγελμα, αλλά τρόπος προβολής ιδεών, όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση της ζωοφιλίας και του βιοκεντρισμού.
Η ιστορία μας πριν την ίδρυση του σωματείου
Ο αθλητισμός σαν έκφραση ζωοφιλίας στην Ελλάδα έχει ιστορία πολύ μεγαλύτερη από τη μικρότερη του 1 χρόνου ζωής του σωματείου μας, (και ίσως και πιο παλιά από τα γεγονότα που παρακάτω αναφέρονται).
Το 1993 οι Μάριος Φούρναρης, (παλιός πρωταθλητής δρόμων ημιαντοχής και νυν Σπαρταθλητής, ιδρυτής της Αλκιόνης στην Πάρο), ο Δημήτρης Κεχαγιόγλου, (Μαραθωνοδρόμος και ακτιβιστής ζωόφιλος πλέον στην Αγγλία), και ο Παναγιώτης Κοτρωνάρος, (Ιμαλαΐστας), έτρεξαν για τα δικαιώματα των ζώων από το Παναθηναϊκό Στάδιο μέχρι τους Δελφούς, (διαδρομή 183 χιλιομέτρων ).
Το 2001 τα ιδρυτικά μέλη του AFAR, Νίκος Αθανασόπουλος, Μιχάλης Αναγνώστου και Χρόνης Δρούγιας σε ένα 10ήμερο ποδηλατικό tour, διανύουν 1500 km μέσα στο χειμώνα, ξεκινώντας από την Αλεξανδρούπολη, περνώντας από πολλές πόλεις, με πέρας την αρχαία Ολυμπία για την οικονομική ενίσχυση του Χαμόγελου του Παιδιού. (Δεν μπορεί να είσαι φιλάνθρωπος αν δεν είσαι ζωόφιλος και το αντίθετο).
Το 2001 ο Μάριος Φούρναρης πάλι τρέχει για τον ίδιο λόγο τον γύρο Κρήτης.
Το 2004 ο Δημήτρης Δερέκας, (Διεθνής κωπηλάτης), τρέχει στον κλασσικό Μαραθώνιο της Αθήνας φέρων το λογότυπο Animal and Human Rights.
Το 2005 ο γράφων σε ερώτηση αθλητικής ιστοσελίδας, αφιερώνει το Iron Man (3.800 m κολύμπι, 180 km ποδηλασία, 42 km τρέξιμο) της Ζυρίχης και την πρόκρισή του για την Hawaii, στα αδέσποτα των ελληνικών δρόμων και τους κοινωνικά αποκλεισμένους, όπως και το Iron Man της Αυστρίας το 2006.
Την 7-7-2007 οργανωμένα πλέον 3 μήνες πριν την αναγνώριση του AFAR, ομάδα ποδηλατών (Νικ. Βαφειάδης, Χρήστος Τζιμογιάννης, Δημ. Δερέκας, Μιχάλης Κακλαμάνος, Μιχάλης Τζούφης, Χρόνης Δρούγιας), κάνουν την διαδρομή Ιόνιο (Ηγουμενίτσα) – Αιγαίο (Βόλος), απόσταση 342 km με επίσημες εμφανίσεις του συλλόγου. Την επόμενη οι Γρηγόρης Αμβράζης και Νίκος Φραγκογιάννης κάνουν τον διάπλου του Παγασητικού (Μηλίνα – Βόλος, απόσταση 34km).
Το 2006 και 2007 επίσης οι Cordelia Madden και η Κατερίνα Βελισαράκου τρέχουν Μαραθώνιους η μεν πρώτη για τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων παραγωγής, η δε δεύτερη για την οικονομική ενίσχυση κέντρου, περίθαλψης αδέσποτων.
Τον Ιούνιο 2007 επίσης το λογότυπο Athletes For Animal Rights φιγουράριζε στις φανέλες των Δημήτρη Κασίμη, Θοδωρή Κοληγιώτη, Θωμά Μαλετσίδη, Ναταλίας Παπουνίδου στο Sky Olympus Marathon με την Ναταλία να ανεβαίνει στην πρώτη θέση στο βάθρο των γυναικών.
Το Afar ανέβηκε και στην πρώτη θέση του Βάθρου μερικούς μήνες αργότερα, 1 μήνα πριν την αναγνώριση του συλλόγου και με τον διεθνή Μαραθωνοδρόμο Λάμπρο Ζάραγκα στον γύρο της λίμνης των Ιωαννίνων ( 30 km ), ο οποίος αντί συνέντευξης, κατέθεσε μήνυμα-διαμαρτυρία , που πολλά μέσα δεν εξέδωσαν…
Έχουμε πλέον ένα πραγματικά σοβαρό λόγο να αγωνιζόμαστε πέρα από προσωπικά οφέλη, διακρίσεις και κοινωνική αναγνώριση. Αγωνιζόμαστε για μια άλλη ηθική που θα μας επιτρέψει σαν είδος να συνεχίσουμε να υπάρχουμε στη γη. Ο τρόπος, όπως είπε ο μεγάλος ανθρωπιστής Albert Schweitzer, είναι: Να επεκτείνουμε τον κύκλο συμπόνιας μας σε όλα τα πλάσματα πάνω στη γη για να βρούμε την προσωπική μας γαλήνη.
Χρόνης Δρούγιας
Ιδρυτικό στέλεχος AFAR
Δείτε συνέντευξη του Λάμπρου Ζάραγγα: http://www.stivoz.gr/?p=19789
