Η Ελένη Αρτυματά, γεννημένη στις 16 Μαΐου 1986 στο Παραλίμνι, ανήκει στον ΓΣ Ευαγόρα, προσφυγικό σύλλογο από Αμμόχωστο και προπονείται στην Αθήνα με τον Αντώνη Γιαννουλάκη.
(Επίσης είναι φοιτήτρια του Παιδαγωγικού, με 8 μαθήματα να απομένουν για το πτυχίο.)
Η ύψους 1,77, αθλήτρια των 200μ αλλά και 100μ, σημείωσε τη μεγαλύτερη διάκριση της καριέρας της το 2009, όταν κατέλαβε την όγδοη θέση στον τελικό των 200 μ. (23.05) του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του Βερολίνου. Στη διάρκεια των αγώνων βελτίωσε δύο φορές το ρεκόρ Κύπρου, τρέχοντας στον προκριματικό σε 22.83 και στον ημιτελικό σε 22.64. Στην ίδια διοργάνωση συμμετείχε και στα 100 μ., περιορίστηκε όμως στο προκριματικό με 11.37.
Εξίσου εντυπωσιακή ήταν η παρουσία της και στο Ευρωπαικό Πρωτάθλημα της Βαρκελώνης. Ετρεξε στον τελικό των 200 μ., βελτιώνοντας εκ νέου το εθνικό ρεκόρ με 22.61 και κατετάγη 6η.
Το stivoz.gr συνάντησε την Ελένη Αρτυματά και τον συναθλητή της Πάνο Ιωάννου (100 μ.) μαζί με τον προπονητή τους Αντώνη Γιαννουλάκη (στο γκρουπ έχουν ακόμη συναθλητές από την Κύπρο τη Ραμόνα Παπαϊωάννου, τον Στέφανο Χατζηνικολάου, και ήταν και η Μόρφω Μπαουρδά που όμως είναι εγκυμονούσα) στον Άγιο Κοσμά όπου προπονούνται. Οι αθλητές παραμένουν στα καθήκοντα τους, καθώς εκκρεμούν οι Αγώνες Κοινοπολιτείας (3-14/11)
Για τους Αγώνες Κοινοπολιτείας και πόσο σημαντικό είναι αυτό γεγονός
Α: Οι Κοινοπολιτειακοί είναι μια πολύ μεγάλη διοργάνωση και το αντιλήφθηκα έντονα στους αγώνες της Μελβούρνης . Το στάδιο ακόμα και το πρωί να είναι κατάμεστο και υψηλές προσωπικότητες από τις χώρες που λαμβάνουν μέρος (πχ η βασίλισσα της Αγγλίας) παρακολουθούσαν τις προσπάθειες των αθλητών. Είναι μια μικρή Ολυμπιάδα με πάρα πολλά ισχυρά κράτη.
Ε: Εννοείται και μας ενδιαφέρει, καθώς πρόκειται για μια εξίσου σημαντική διοργάνωση. Ακόμη δεν είναι σίγουρο το αγώνισμα που θα λάβω μέρος. Θα το αποφασίσουμε το επόμενο διάστημα.
Π: Θα αγωνιστώ στα 100μ, δυστυχώς δεν έχουμε και 4Χ100.
Για το πως αξιολογούν τη διοργάνωση της Βαρκελώνης:
Π: Η διοργάνωση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Βερολίνου ήταν σαφώς καλύτερη. Ωστόσο και στην Βαρκελώνη όλα ήταν καλά.
Ε: Συγκρίνοντάς την και με την προηγούμενη του Γκέτεμποργκ νομίζω ότι της Ισπανίας ήταν καλύτερη.
Αν θεωρούν σωστή την απόφαση της ΕΑΑ που θα διοργανώνει τους αγώνες ανά δύο χρόνια:
Ε + Π: Ναι σίγουρα για τους αθλητές είναι, γιατί τέσσερα χρόνια είναι πάρα πολλά, ανα δύο άλλωστε γίνεται και το Ευρωπαικό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου.
Για το πως αξιολογούν την επίδοση της Ελένης και το ρεκόρ:
Ε: Πήγα λίγο καλύτερα απ΄ όσο πίστευα, περίμενα μεταξύ 22”70 – 22”80. (Για το αν περίμενε να κερδίσει η Sumare : Εγώ περίμενα τη Ρωσίδα που βγήκε 3η, τη Γαλλίδα πίστευα ότι θα την κερδίσω…)
Π: Ήταν καλά, την περίμενα την επίδοση και μάλιστα ήταν και άτυχη με τον άνεμο στον προκριματικό και ιδίως στον ημιτελικό.
Α: περίμενα τον χρόνο που έκανε, και ευελπιστούσα και σε μετάλλιο, δεν ηρθε καθώς πολλά κορίτσια έτρεξαν πολύ καλά. Προτιμούσα σίγουρα ακόμα και χειρότερη θέση αλλά με αυτή την επίδοση, παρά μια 4η θέση με χειρότερη επίδοση (Το μετάλλιο βέβαια θα ήταν κάτι άλλο). Εχει όλες τις προοπτικές και το μέλλον δικό της.
Για τη Γαλλίδα Mang που έκανε άκυρη στο …λάβετε θέσεις:
Ε: Φάνηκε σαν να ήθελε να κάνει άκυρη, φοβήθηκα μάλιστα προς στιγμην, γιατί το κακό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι μπορεί να ακυρωθεί και άλλος αφού έφυγε πάρα πολύ νωρίς.
Π: Έφυγε πολύ νωρίς, δεν πρέπει να ήθελε να τρέξει, και η αντίδρασή της μετά αυτό έδειξε. Αντανακλαστικά μπορεί να παρασύρει κι άλλους όμως όπως έγινε πέρυσι στο Βερολίνο σε άλλη περίπτωση.
Για τον Lemaitre:
E: περίμενα ότι θα κερδίσει, και το ότι έριξε φέτος τα 10” το συζητούσαμε με τον Πάνο και από πέρυσι στο Βερολίνο, τον περιμέναμε από τότε. (Την Sailer στα 100 επίσης την πίστευα)
Π: Όντως με την Ελένη και στην προετοιμασία είχαμε αυτή την κουβέντα για τον Lemaitre, ηταν αναμενόμενο το ρεκόρ του. Ωστόσο στο Πανευρωπαϊκό στα 100μ περίμενα και λόγω εμπειρίας ότι θα τα κατάφερνε ο Chambers.
Για το πως κρίνουν το νέο κανονισμό οπου με την 1η άκυρη στα σπριντ ο αθλητής ακυρώνεται:
Ε: συμφωνώ, άλλωστε για μένα καλύτερα, δεν με επηρεάζει καθόλου.
Π: καλύτερα, ας το θεωρούμε σαν να έχει γίνει ήδη μια και να έχουμε όλη κάρτα, απλά περιμένεις το πιστόλι, δεν σκέφτεσαι τίποτα άλλο, δεν υπάρχουν παιχνίδια.
Α: Γενικά οι καλοί αθλητές σπάνια έκαναν άκυρη. Τώρα σίγουρα είναι όλοι ίδιοι, χωρίς να δημιουργείται αβαντάζ. Βέβαια αν μου τύχει σίγουρα θα με πικράνει, θα το δω αλλιώς.
Σε σχέση με πριν από κάθε τους αγώνα:
Ε: πριν ξεκινήσω κλείνω το κινητό, ξεκινάω 1 ώρα πριν προθέρμανση, γενικά ακολουθώ μια ίδια διαδικασία χωρίς να πειράζει αν γίνει κάποια αλλαγή, και προσπαθώ να έχω μόνο θετικές σκέψεις και κάνω το σταυρό μου πριν την εκκίνηση.
Π: εγώ ξεκινάω προθέρμανση 40΄πριν την κούρσα, και ομοίως κάνω το σταυρό μου πριν την εκκίνηση.
Σχετικά με το πως προέκυψε η ενασχόλησή τους με τον στίβο:
Ε + Π: από το δημοτικό, όπου γίνονται τεστ σε παιδιά στα δημοτικά σχολεία για ανεύρεση ταλέντων
(Μάλιστα για την Ελένη ο άνθρωπος που διενήργησε για λογαριασμό της Ομοσπονδίας τα τεστ ήταν και ο 1ος της προπονητής, ο κος Κολοκούδιας.)
Σε σχέση με την στήριξη από Κύπρο αλλά και τις συνθήκες στην Κύπρο:
Π: Είναι πολύ καλή, φαίνεται κιόλας ότι ο στίβος και ο αθλητισμός ανεβαίνει. Και ο ΚΟΑ και η ομοσπονδία στηρίζουν την προσπάθεια.
Ε: Και στην Κύπρο τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα, μάλιστα στο ΓΣΠ έχουν βελτιώσει τις εγκαταστάσεις και υπάρχει ξενοδοχείο που στα δωμάτια φιλοξενούνται αθλητές σε προετοιμασίες.
Πέρα από Ομοσπονδία και ΚΟΑ, προσωπικά έχω βοήθεια και από τον ΟΠΑΠ Κύπρου και επίσης χορηγία απο το γάλα shake Λανίτη.
Σχετικά με τη συνεργασία του Αντώνη Γιαννουλάκη με Κύπριους αθλητές:
Α: Με την Ελένη ξεκινήσαμε μετά την Ολυμπιάδα της Αθήνας. Βέβαια το 2001 είχα ξεκινήσει με τον Μάκη Κατσαντώνη, ενώ είχα την Άντρι Σιάλου στα 400μ εμπόδια, πολύ καλή αθλήτρια που είχε κάνει στα Παπαφλέσσεια στην εσωτερική 55”25. Δυστυχώς είχε πτώση στην Ολυμπιάδα. Είχα αθλήτρια και τη Γωγώ Κοκλώνη (στην οποία μάλιστα απονομή είχε κάνει ο κος Δράκος) και όλα αυτά συντέλεσαν στο να με εμπιστευτεί η Κυπριακή Ομοσπονδία.
Πως βλέπει την εξέλιξη της Ελένης και τι μπορεί καλύτερο:
Α: Προσπαθούμε να βελτιώσουμε εκκίνηση και πρώτα μέτρα, ήδη έχει καταφέρει κάποια πράγματα. Δεν το εκβιάζουμε όμως. Το σημαντικότερο είναι ότι πάμε βήμα βήμα, αυτό επιδιώκουμε, δεν θέλουμε να βιαστούμε και να πιεστούμε. Μετά τον τελικό πέρυσι υπήρχε μια πίεση επιβεβαίωσης, που ήρθε. Όμως κοιτάζουμε μακροπρόθεσμα και να είναι καλά αγωνιστικά και υγιής.
