Ο Μιχάλης Αναστασάκης, συνεχίζει κανονικά την προετοιμασία του υπό την τεχνική καθοδήγηση του Αλέξανδρου Παπαδημητρίου και περιμένει την ώρα να μπει στη δράση έστω για κάποια δυνατά τεστ
Ο καλύτερος Ελληνας σφυροβόλος, τα τελευταία χρόνια, ο Μιχάλης Αναστασάκης, επέστρεψε στην καθημερινότητα των συστηματικών προπονήσεων και περιμένει την ώρα για δράση.
Όπως σχεδόν όλοι οι πρωταθλητές μας, έτσι και ο Αναστασάκης δεν έκρυψε ότι θέλει αγωνιστικές ευκαιρίες για περισσότερα συμπεράσματα σχετικά με την πορεία των προπονήσεων, σε μια ιδιαίτερη σεζόν, έτσι όπως εξελίχθηκε.
Φυσικά αγώνες κλειστού οι σφυροβόλοι δεν έχουν, ενώ δεν πρόλαβαν τελικά ούτε τους αγώνες χειμερινών ρίψεων καθώς τους πρόλαβε ο κορωνοιός…
-Πως κύλησε όλος αυτός ο καιρός της αναγκαστικής αποχής;
«Το διάστημα της καραντίνας το πέρασα στα Χανιά με τους δικούς μου, μια κι εδώ στην Αθήνα, οι εγκαταστάσεις έκλεισαν.
Είχα την ευκαιρία, σε συνεργασία με τον προπονητή μου, τον Αλέξανδρο Παπαδημητρίου, να ακολουθήσω ένα πρόγραμμα που με βοήθησε πολύ σε ένα πρόβλημα που είχα με τη μέση μου και μετά την αποκατάσταση συνεχίζουμε σε κανονικό ρυθμό.
Σίγουρα με επηρέασε αυτό το διάστημα αλλά όχι πάρα πολύ προπονητικά καθώς έκανα και ενδυνάμωση και κάποια άλλα πράγματα για να μη χάσω έδαφος στην προετοιμασία.
-Τώρα που επιστρέψατε ποιά είναι τα επόμενα βήματα;
Όπως μού λέει και ο προπονητής μου, μια χρονιά χωρίς κανέναν αγώνα είναι μια πολύ περίεργη χρονιά.
Θέλουμε λοιπόν να κάνω κάποια δυνατά τεστ όπου μπορέσουμε και το καταλαβαίνω κι εγώ ότι δεν μπορεί να περάσει όλο αυτό το διάστημα μόνο με προπόνηση.
Θα δούμε από πού θα ξεκινήσουμε, ανάλογα και με το ποιοι αγώνες θα γίνουν και το πώς θα εξελιχθεί η αγωνιστική σεζόν. Πιθανότατα θα αρχίσω από τον αγώνα στην Τρίπολη και στη συνέχεια, θα δούμε τα επόμενα βήματα.
-Ποια συναισθήματα υπάρχουν όταν έρχεται η ώρα για δράση μετά από καιρό αγωνιστικής απραξίας;
Όπως για όλους τους αθλητές, νομίζω, υπάρχει ένα μικρό άγχος αλλά και η προσμονή να μπούμε για να κάνουμε αυτό για το οποίο προετοιμαζόμαστε.
Δεν είμαι ακόμα στην καλύτερη δυνατή κατάσταση αλλά συνεχίζουμε την προσπάθεια και μέσα από τους αγώνες θα βγάλουμε συμπεράσματα.
Σίγουρα είναι διαφορετικός πάντως ένας αγώνας που δίνει όριο ή βαθμολογία στο ranking από έναν που απλώς μπαίνεις για να κάνεις ένα τεστ και να δεις σε τι κατάσταση είσαι.
-Σε ποιόν τομέα της προπόνησής σου έχεις ρίξει το βάρος;
Όπως μου λέει και ο Αλεξ και το αισθάνομαι κι εγώ, από δύναμη είμαι σε καλό σημείο αλλά χρειάζεται να δουλέψουμε αρκετά σε κάποια άλλα επιμέρους τεχνικά θέματα και αυτό κάνουμε συστηματικά.
-Το νέο ατομικό ρεκόρ (έχει 77,72 μ. από τις 11/06/17) τι χρειάζεται για να το πετύχεις;
Έναν αγώνα που όλα να κυλήσουν όπως πρέπει. Δεν αισθάνομαι ότι είναι κάτι που δεν …«το έχω», απλώς είναι θέμα συνθηκών και είμαι σίγουρος ότι θα το καταφέρω
-Εχεις κάποιον αθλητή-πρότυπο, που θα ήθελες να του μοιάσεις;
Δεν είναι ένας, είναι πολλοί οι μεγάλοι αθλητές που θέλω να πάρω στοιχεία τους.
Είναι ο προπονητής μου, ο Αλέξανδρος Παπαδημητρίου, είναι ο Ιάπωνας Κόζι Μουροφούσι, από τους ακόμα πιο παλαιούς ο Λιτβίνοφ αλλά και αρκετοί ακόμα.
Καθένας από τους μεγάλους της σφυροβολίας έχει προσφέρει στοιχεία στους νεότερους πέρα από τις επιδόσεις και βλέπω βίντεο όπου υπάρχουν με προσπάθειές τους.
-Χωρίς να σημαίνει ότι εσύ «μεγάλωσες» ηλικιακά (σ.σ. ο Μιχάλης είναι στα 26 του) βλέπεις πίσω από σένα να έρχονται νεότεροι και μην μου πεις για τον Χρήστο Φραντζεσκάκη που ήδη …μάς απασχολεί και θα μας «απασχολήσετε» και οι δυό με τον συναγωνισμό σας;
«Ναι βέβαια, έρχονται κι άλλα παιδιά πίσω, εκτός από τον Χρήστο, που κάνουν την προσπάθειά τους και σύντομα θα φανούν αποτελέσματα. Αθλητές όπως ο Ορέστης Ντουσάκης ο Θοδωρής Ζιώγας ο Νίκος Πολυχρονίου (σ.σ. είναι ο γιός του Χρήστου, του παλαιότερα πρωταθλητή) και άλλα παιδιά πιστεύω ότι γρήγορα θα παρουσιάσουν πολύ καλές επιδόσεις και επιτυχίες»
Ολοκληρώνοντας τη σύντομη συζήτησή μας, με τον Μιχάλη Αναστασάκη, ο καλύτερος Ελληνας σφυροβόλος στην παρούσα φάση δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει την εταιρία NIKE και όπως μας είπε: «Ιδιαίτερα ευχαριστώ, τον Λευτέρη Μπουζάκη, για τη μεγάλη και πολύ σημαντική του βοήθεια στη γενικότερη προσπάθεια που κάνω».
Stivoz.gr– Κώστας Μπάκος
Χρονιά χωρίς αγώνα, γυναίκα χωρίς μπαλκόνια