Ήταν στην κορυφή του κόσμου. Εκεί όπου την έφερε η ικανότητά της να κάνει ψηλά άλματα. Και ξαφνικά, η Blanka Vlasic έπρεπε να τα μάθει όλα από την αρχή. Δεν είχε άλλη επιλογή.

Ένα θραύσμα οστού στον αριστερό της αστράγαλο, το πόδι «πατήματος» τραυμάτισε τον αχίλλειο τένοντα. Χρειάστηκε επέμβαση και μετά από αυτό, μία σοβαρή μόλυνση στο πόδι την ανάγκασε να χάσει τους Ολυμπιακούς αγώνες. Και ξανά έπρεπε σταδιακά να μάθει να πατάει, να κάνει άλμα, ενώ ταυτόχρονα αναρωτιόταν αν θα καταφέρει να επιστρέψει στις κορυφαίες.

Όλα αυτά είναι στο παρελθόν, αφού την επόμενη εβδομάδα θα αγωνιστεί στη Ν. Υόρκη, στην πρώτη της εμφάνιση έπειτα από δύο χρόνια. Και ήδη η δύο φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια του ύψους δεν μπορεί να περιμένει.

«Να βγω στο στάδιο, να φορέσω τα spikes μου, να κάνω άλματα μπροστά σε κόσμο; Ανυπομονώ! Δεν βλέπω την ώρα να νιώσω τη νευρικότητα πριν από τον αγώνα, τον ενθουσιασμό, να γίνω μέρος της σειράς των μίτινγκ και πάλι. Αλλά δεν θέλω να περιμένω κάτι συγκεκριμένο, αν και έχω τις ελπίδες μου!», είπε η 29χρονη Κροάτισα.

Κάποτε είχε φτάσει στο σημείο να θεωρείται εκείνη που μπορεί να καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ που κατέχει η Stefka Kostadinova.

«Δεν ξέρω αν ποτέ θα είμαι ξανά ο εαυτός μου. Δεν μπορώ να πω πόσο ψηλά μπορώ να πηδήξω. Πιστεύω ότι θα έχω την ικανότητα να επιστρέψω στις επιδόσεις που βρισκόμουν. Αλλά δεν έχω εμμονή με αυτό. Δεν μπορώ να σκέφτομαι πολύ τις επιδόσεις», είπε. Άλλωστε, όλη αυτή η περιπέτεια την δίδαξε κάτι σημαντικό.

«Οι ανησυχίες που είχα πριν από αυτό δεν ήταν τίποτα. Γιατί να στεναχωριέμαι για τα εκατοστά ή για την ήττα; Δεν είχα κανένα δικαίωμα να απογοητεύομαι όταν ήμουν υγιής και είχα την ευκαιρία να κάνω αυτό που μου αρέσει. Είναι λυπηρό που οι άνθρωποι το καταλαβαίνουμε αυτό μόνο όταν κάτι συμβαίνει», παραδέχθηκε.

Εξομολογείται πως είχε κάποιες «μαύρες στιγμές» όπως τις χαρακτηρίζει, αλλά την κράτησε η αίσθηση ότι υπάρχει κάτι ακόμη για αυτήν στο ύψος. «Υπήρχε πάντα κάτι που δεν είχα κάνει. Δεν ξέρω τι. Αλλά είχα την αίσθηση ότι δεν είχα τελειώσει ακόμη».

Από τις πιο δύσκολες περιόδους ήταν εκείνη κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων. Με τον καιρό όμως, αποδέχθηκε το γεγονός ότι έπρεπε να απουσιάσει. «Θα υπάρξουν κι άλλοι Ολυμπιακοί αγώνες και Παγκόσμια πρωταθλήματα για εμένα. Το πιστεύω αυτό», λέει χαρακτηριστικά αλλά προειδοποιεί πως αυτή «θα είναι μία σεζόν προσαρμογής για εμένα. Αλλά νιώθω τη διαφορά. Όταν επιστρέφεις από σκοτεινά σημεία, είσαι πιο δυνατός».

Προηγούμενο άρθροΤο πριμ, οι Ορκωτοί λογιστές και το αντίο του Χονδροκούκη
Επόμενο άρθροΗ προεπιλογή για Ουτρέχτη

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ