Το πανελλήνιο πρωτάθλημα ορεινού δρόμου έγινε την Κυριακή 4 Ιουνίου σε μια όμορφη διαδρομή περίπου 16.800μ. στην Κριτσά στην περιοχή του Αγίου Νικολάου Κρήτης.
-> Αποτελέσματα
Νικητής ήταν όπως αναμενόταν ο Δημήτρης Θεοδωρακάκος, με δεύτερο τον Χατζάκη-Καζανη που έτρεχε σχεδόν… εντός έδρας, ενώ τρίτος ήταν ο Διαλεκτός.
Στην 6η θέση τερμάτισε η 1η γυναίκα, η Γλυκερία Τζιατζιά.
Η διοργάνωση ξεκίνησε το 2011 στην Πάρνηθα, με νικητή και τότε τον Δημήτρη Θεοδωρακάκο, ακολούθησαν 2 διοργανώσεις στα Γρεβενά και τώρα ξαναγίνεται προσπάθεια καθιέρωσής της.
Για τον αγώνα του πανελληνίου πρωταθλήματος ήταν λίγες οι συμμετοχές, έγιναν παράλληλα και αγώνες open στην ίδια διαδρομή και σε μια μικρότερη περίπου 8χλμ. με γύρω στις 200 συμμετοχές συνολικά.
Η προσπάθεια που κατέβαλαν οι διοργανωτές ήταν αξιόλογη.
Σχετικά με τη διοργάνωση, ο Δημήτρης Θεοδωρακάκος απάντησε στο stivoz.gr σε μια σειρά από ερωτήσεις για το αγώνισμα, τη διοργάνωση, τη συμμετοχή:
“Η διαδρομή ήταν πολύ όμορφη, με στοιχεία από τις προδιαγραφές της WMRA (World Mountain Running Association) καθώς και καθαρόαιμου ορεινού πεδίου. Είχε και δρομικά αλλά και τεχνικά στοιχεία, όπως σε σε ξερό ποτάμι μέσα στο φαράγγι της Κριτσάς και μονοπάτια. Υπήρχαν εναλλαγές τοπίου και μορφολογίας.
Θα έλεγα ότι ήταν μέτριας δυσκολίας για εξοικειωμένους αθλητές αλλά μάλλον δύσκολη για τους υπόλοιπους. Τρεχόταν πάντως σε ικανοποιητικό επίπεδο ακόμα και με δρομικό παπούτσι.
Στον open αγώνα οι συμμετοχές ήταν μοιρασμένες από αθλητες που τρέχουν βουνό και άλλους.
Στο τέλος είχε περίπου 1,5χλμ δύσκολης ανηφόρας κάπου 100μ. υψομετρικής (όταν όλη η κλασική του Μαραθωνίου έχει 200-300μ.)
Οι συμμετοχές στο πρωτάθλημα ήταν όντως λίγες. Αυτό που χρειάζεται είναι ο αγώνας να μπει κάπως στην αξιολόγηση. Βέβαια μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και ορισμένα αγωνίσματα (πχ στηπλ γυναικών, ύψος ανδρών) που επίσης έχουν συχνά λίγες συμμετοχές.
Δεν πρέπει να λειτουργεί αποτρεπτικά η σκέψη του ορεινού αγώνα και χρειάζεται ο κόσμος να τους γνωρίσει. Ίσως με μια σειρά αγώνων και κοντά στα μεγάλα αστικά κέντρα με ευκολία πρόσβασης και συμμετοχής. Απευθείας ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα και κοντά και στο πρωτάθλημα ανοικτού στίβου, δεν είναι εύκολη απόφαση για εναν αθλητή που ίσως ήθελε συμμετοχή και στα δύο.
Το ορεινό τρέξιμο είναι ένα αγώνισμα συναρπαστικό που αξίζει να γνωρίσει και αγαπήσει ο κόσμος. Δεν είναι ολυμπιακο αγώνισμα -όπως και άλλα βέβαια- πάντως στην τελική και ένα ολυμπιακό αγώνισμα δεν θα δώσει κάποια ιδιαίτερη παροχή εκτός των μικρών ηλικιών που διεκδικουν κάποια μόρια για σχολές ή των εξαιρετικά ελιτ αθλητών που στοχεύουν σε διάκριση σε Ολυμπιακούς Αγώνες
Οι Κρητικοί έκαναν εξαιρετική δουλειά. Η διαδρομή ήταν καθαρισμένη και σηματοδοτημένη άριστα, οι τοπικοί σύλλογοι και φορείς στελέχωσαν τους σταθμούς – κάτι σαφώς πιο δύσκολο από αγώνα δρόμου αφού δεν ήταν εύκολα προσβάσιμοι και δη με αυτοκίνητο.
Ήθελα να στηρίξω τον αγώνα και την προσπάθεια, αλλά και να μπορέσω ίσως να λάβω μέρος κι επίσημα σε αντίστοιχο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Είναι καλό να δημιουργηθούν κίνητρα και να υπάρξει συνέχεια σε αυτό το συναρπαστικό αγώνισμα και πρώτα απ’ όλα να το γνωρίσει ο κόσμος – που συνήθως όποιος αγωνιστεί θα πει μετά <<γιατι να μην το είχα κάνει νωρίτερα>>”
