(Αναδημοσίευση από Ιωάννη Δόνδωρο)
Η θέση ενός γονέα σε αγωνιστικες διοργανωσεις είναι να παρακολουθεί την προσπάθεια του παιδιού του από… την κερκιδα και μόνο από την κερκίδα.
Ο στίβος έχει φιλάθλους, όχι οπαδούς και “φανατισμένους συγγενείς”…
Κακοπροαίρετα σχόλια για αλλους αθλητες, υβριστικες τάσεις και διαθέσεις, όπως και “ποδοσφαιρικες” συμπεριφορές, δεν έχουν θέση στην οικογένεια του στίβου.
Αφήστε τα παιδιά να αγωνιστούν και να προπονηθουν, χωρίς “παρασιτα” στα αυτιά τους…
Δεν τα βοηθάτε με τις παρεμβάσεις και τα όποια σχόλια σας…
Δεν αγωνίζεσθε εσεις, τα παιδιά σας αγωνίζονται!
Το μόνο που μπορείτε να πετύχετε με αυτό τον τρόπο είναι να “μπλοκαρει” ο αθλητης, να διασαλευεται, να αποπροσανατολιζεται και να εκτίθεται… λόγω της δικής σας συμπεριφορικης ανεπάρκειας.
Ειναι προσβολή καθε ειδους λεκτική παρέμβαση τόσο προς τον αθλητη, όσο και προς τον προπονητή.
Αφήστε τα παιδιά σας να “μεγαλωσουν” μονά τους, δημιουργώντας τις δικές τους εμπειρίες. Άλλωστε, γι αυτό έχουν τον προπονητή τους.
Μην γκρεμίζετε αυτό που με τόσο κόπο χτίζεται…
Ο αγώνας, όπως και η προπόνηση πρέπει να είναι χαρά για τον αθλητή και όχι ψυχαναγκασμός.
Ο κάθε ένας (αθλητης – προπονητης – γονεας) πρέπει να γνωρίζει το ρόλο του και τη θέση του στον αθλητικό χώρο.
Θελω να πιστευω πως δεν συμβαινει το ιδιο στο παιδι σας και… στην τάξη του σχολειου.
Αν ναι, τότε… μετά λύπης μου σας αναφέρω οτι …δυστυχώς αποτύχατε…
Ο αθλητικός χώρος είναι το περιβάλλον της εργασίας προπονητή- αθλητή και απαιτεί σεβασμό. Το ίδιο ισχύει και για τον δικό σας εργασιακό χώρο, ως γονεας.
Δεν μπορώ να φανταστώ έναν προπονητή-προπονητρια να εισέρχεται στον εργασιακό χωρο γονέα αθλητή, έχοντας άποψη για τον δικό σας τρόπο λειτουργιας σε σχέση με την εργασία σας.
Οποιος δεν σέβεται τον αθλητικό χώρο, τις ηθικές αξίες και τους κώδικες της ευγενούς άμιλλας και συμπεριφοράς απλά… δεν σεβεται το έργο που επιτελείται και τον κόπο αθλητή- προπονητή!
Συνήθως οι γονείς, άθελά τους, θεωρούν ότι κάνουν το καλό και το σωστό όταν παρεμβαινουν. Ο αθλητης / αθλήτρια, λόγω της συναισθηματικής εμπλοκής, έρχεται σε δύσκολη θέσει να αντιδράσει… και εκεί ακριβώς γίνεται το “κακο”.
Αγαπητοι γονεις, κάντε τη δικη σας “προπονηση”, τη δικη σας προσπάθεια να απέχετε από “συμβουλες”, τεχνικες οδηγίες, χαρακτηρισμούς κλπ.
Αυτό είναι δική μας δουλειά!
“Εκαστος εφ ω εταχθη”
Με εκτίμηση και όλο τον σεβασμό προς τους γονείς αθλητών,
Γιάννης Δονδωρος
Καθηγητής ΦΑ & Αθλητισμού ΓΕΕΘΑ/ΑΣΑΕΔ
Ομοσπονδιακός Προπονητής Ριψεων ΣΕΓΑΣ
Σύμβουλος & Καθηγητής Επιστημονικού Κολλεγίου Ελλάδος SCG
