Ο 4ος gold αγώνας του φετινού World indoor tour ήταν τα ιστορικά Millrose Games στη Νέα Υόρκη, το Σάββατο 11/2.
Στη σφαιροβολία ο Ryan Crouser ξεκίνησε με 22,50μ. και ακολούθως έριξε με νέα τεχνική 22,58μ.
Στο μίλι, ρεκόρ Αμερικής έκανε με 3.47.38 ο Yared Nuguse (πλησιάζοντας το 3.47.01 του Kejelcha) κι ακολούθησε ο Neil Gourley με 3.48.87. Ξεχώρισε επίσης ο Noah Kibet με 1.44.98 στα 800μ.
O Nuguse έκανε ρεκόρ ΗΠΑ βάσει του περάσματος και στα 1500μ., με 3.33.22 – το είχε ο Lagat με 3.33.34 επίσης σε μίλι, από το 2005, στο πρώτο του ρεκόρ ως Αμερικανός πολίτης.
Στα 60μ. ο Christian Coleman έτρεξε σε 6.47 ενώ άκυρος ήταν ο Lyles. Η Abby Steiner έτρεξε σε 35.54 στα 300μ. πλησιάζοντας την παγκόσμια επίδοση που έχουν με 35.45 Privalova και Miller-Uibo.
Στο επί κοντώ η Katie Moon (πρ. Nageotte) πέρασε τα 4,81μ. και η Κατερίνα Στεφανίδη ήταν 3η με 4,62μ.
«Αισθάνομαι παρά πολύ καλά. Αυτή είναι μια φυσιολογική αρχή για εμένα. Χρειάζομαι λίγο χρόνο ακόμα να συνηθίσω τα αγωνιστικά μου κοντάρια αλλά είμαι πολύ κοντά και νομίζω ότι απλά πρέπει να αφήσω το σώμα μου να κάνει αυτό που έχει κάνει τόσους μήνες στην προπόνηση.
Επειδή είναι ακόμα νωρίς, μέσα στον αγώνα σκέφτομαι πολύ περισσότερο από ότι πρέπει. Αλλά για αυτό ακριβώς κάνουμε κλειστό για να μην ξοδέψω το πρώτο μισό της σεζόν του ανοιχτού ψάχνοντας τον ρυθμό μου.
Το 4,62μ. σήμερα ήταν «εύκολο» αλλά αυτό που με ενδιαφέρει είναι όταν περνάω ένα ύψος να ξέρω ότι από εδώ και πέρα αυτό το ύψος μου ανήκει.
Δηλαδή να ξέρω ότι από εδώ και πέρα τα ύψη στο …60κάτι είναι «εύκολα».
Πιστεύω ότι στους επόμενους δυο αγώνες μπορώ να βρεθώ στο …70κάτι.
Ο στόχος για τον κλειστό ήταν να αισθανθώ στον αγώνα με τα αγωνιστικά κοντάρια αυτό που αισθάνομαι πάνω στο άλμα και στην προπόνησή μου. Σήμερα ήταν μια καλλη αρχή αλλά το άλμα μου ακόμα δεν είναι όπως αυτά στην προπόνηση.
Ίσως τα μεγαλύτερα κοντάρια και ίσως ο πήχης μια και στην προπόνηση πηδάμε μόνο με λάστιχο με επηρέασαν κάπως. Αυτό που έχει σημασία τώρα για εμάς είναι η αίσθηση μου και η αίσθηση μου είναι πολύ καλή αυτήν την στιγμή.
Μπορεί να βγει ένα μεγάλο άλμα σε τρεις μέρες αλλά μπορεί και να μην βγει καθόλου στον κλειστό. Ξέρω όμως ότι ένα μεγάλο άλμα είναι θέμα χρόνου και κυρίως υπόθεση δικής μου άνεσης με τα κοντάρια αλλά και με τα ύψη».
