Είναι αυτό το κάτι που μπορεί να κάνει τη- σημαντική- διαφορά μερικές φορές. Η τύχη. Γιατί εκτός από την ικανότητα και τη σκληρή προπόνηση, χωρίς αυτή τα όνειρα μπορεί να γίνουν… εφιάλτες. Η Αθανασία Πέρρα λοιπόν την είχε με το μέρος της στη Μόσχα. Και με τη βοήθειά της, εξασφάλισε την πρώτη συμμετοχή της σε τελικό Παγκοσμίου πρωταθλήματος.
Το 13,92 μ. δεν φάνταζε αρκετό για το πολυπόθητο «εισιτήριο» πριν ξεκινήσει ο αγώνας, αλλά αποδείχθηκε τελικά πολύτιμο. Εκεί προσγειώθηκε η Πέρρα στο τρίτο της άλμα- είχε ξεκινήσει με άκυρο και ακολούθησε ένα στα 13,85 μ.- και αφού περίμενε πρώτα να τελειώσουν οι υπόλοιπες τις προσπάθειές τους, χαμογέλασε πλατιά. Στην τέταρτη παρουσία της στη διοργάνωση, πήρε επιτέλους την πρόκριση για τον τελικό ως 11η.
Αντίθετα δεν τα κατάφερε η Νίκη Πανέττα. Με καλύτερο άλμα στα 13,69 μ. δεν μπορούσε να ελπίσει σε αντίστοιχη βοήθεια της τύχης και έτσι έμεινε εκτός και στην 15η θέση της κατάταξης.
Η Πέρρα… ξαναπιάνει την ελληνική παράδοση του τριπλούν στη διοργάνωση. Αυτή η οποία διακόπηκε το 2007, όταν ήταν η τελευταία φορά που Ελληνίδα μετείχε στον αγώνα που έκρινε τα μετάλλια και μάλιστα ανέβηκε στο βάθρο. Ήταν η Χρυσοπηγή Δεβετζή που είχε πάρει το χάλκινο, το τελευταίο μετάλλιο της χώρας μας σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου.
Στον προκριματικό επτά αθλήτριες κατάφεραν να πιάσουν το όριο των 14,30 μέτρων. Η Olha Saladukha έκανε το καλύτερο άλμα, με την Ουκρανή που υπερασπίζεται τον τίτλο της να προσγειώνεται στα 14,69 μέτρα. Η Caterine Ibarguen από την άλλη, η πιο σταθερή φέτος, προσγειώθηκε απευθείας με το άλμα της στα 14,52 μέτρα.
Ακόμη το όριο έπιασαν οι Anna Pyatykh (14,34 μ.), Ekaterina Koneva (14,30 μ.) από το πρώτο γκρουπ και Hanna Knyazyeva-Minenko (14,46 μ.), Kimberly Williams (14,36 μ.) και Irina Gumenyuk (14,30 μ.) από το δεύτερο.
