Τους τελευταίους τρεις μήνες, τα πάντα είναι διαφορετικά. Από το δωμάτιο και τις παρέες της, μέχρι την προπόνηση. Και πάνω από όλα, το πού ζει πια. Η Σοφία Πιτούλη πέρασε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού για να σπουδάσει με υποτροφία χάρη στις αθλητικές τις επιδόσεις. Εκεί όπου ονειρεύεται να γίνει μία σχεδιάστρια μόδας με… μεγάλη αντοχή.
Η 18χρονη δρομέας, άφησε πίσω της την Ελλάδα, την οικογένειά της και το γκρουπ του Χρήστου Παπαχρήστου για το Γουάκο, στο Τέξας, όπου τα επόμενα χρόνια θα σπουδάσει fashion design στο Baylor. Πολλές οι αλλαγές για τη δρομέα που πήρε μέρος σε δύο τελικούς του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Εφήβων/ Νεανίδων φέτος (1.500 μ. και 3.000 μ.). Αλλά όπως φαίνεται, έχει ήδη αρχίσει να προσαρμόζεται. Ανάμεσα λοιπόν σε προπονήσεις, μαθήματα και αρκετό διάβασμα, η Σοφία Πιτούλη βρήκε λίγο χρόνο για να μας πει πώς είναι η νέα της ζωή.
Πώς είναι η καθημερινότητά σου εκεί;
«Οι προπονήσεις γίνονται στις 6.30 το πρωί συνήθως. Τα μαθήματα είναι 9 π.μ.-2μ.μ. ή 9.30 π.μ- με 11.00 π.μ. Στις 4 μ.μ έχουμε ξανά προπόνηση. Γενικά ελεύθερο χρόνο έχω τα βράδια, γιατί υποχρεωτικά κάνουμε σχεδόν κάθε ημέρα ιδιαίτερα για να είναι σίγουροι οι προπονητές μας πως πάμε καλά στα μαθήματα ώστε να έχουμε το δικαίωμα να αγωνιστούμε».
Πήρες ήδη γεύση από Κολεγιακό αγώνα, πώς ήταν η εμπειρία;
«Πήρα μέρος σε έναν αγώνα ανώμαλου δρόμου στην αρχή της σεζόν, αλλά έχασα την υπόλοιπη περίοδο διότι τραυματίστηκα. Η ατμόσφαιρα ήταν ωραία. Πολύς κόσμος και πολύ οργανωμένα. Βέβαια, πιστεύω πως είμαι αθλήτρια του σταδίου. Προτιμώ να τρέχω μέσα σε αυτό παρά σε δάση!».
Τι σε τρόμαζε περισσότερο όταν πήγες στις ΗΠΑ;
«Η απόσταση είναι ένα θέμα. Βέβαια, δεν τη νιώθω τόσο με τους γονείς μου, διότι μιλάμε πολύ. Οι φίλοι μου όμως μου λείπουν πάρα πολύ. Και το άλλο που με τρόμαζε πολύ ήταν το να εμπιστευτώ νέους ανθρώπους. Με τον προπονητή μου, τον Χρήστο Παπαχρήστο, ήμουν πάρα πολύ δεμένη και του είχα απόλυτη εμπιστοσύνη».
Πόσο διαφορετική είναι η ζωή σου αυτή τη στιγμή σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα;
«Πάρα πολύ. Πλέον κατάλαβα πως εγώ είμαι υπεύθυνη για τον εαυτό μου. Από το να φροντίσω για να κάνω θεραπείες, μέχρι το να μαζέψω το δωμάτιο μου. Όλα εξαρτώνται από εμένα πλέον».
Τι σου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα;
«Μου λείπουν σχεδόν όλα από την Ελλάδα, αλλά ταυτόχρονα χαίρομαι που είμαι εδώ. Εδώ βλέπω πως μπορώ να χτίσω ένα μέλλον. Κυρίως μου λείπουν κάποιες οικογενειακές στιγμές, οι φίλοι μου και το ΟΑΚΑ. Ειδικά το τελευταίο».
Τι δεν σου λείπει καθόλου;
«Δεν μου λείπουν οι δύσκολες συνθήκες στον αθλητισμό στην Ελλάδα».
Σπουδάζεις fashion design, έχεις αρχίσει να δημιουργείς δικά σου ρούχα;
«Είναι πολύ ενδιαφέρον! Έχω φτιάξει μία φούστα και ένα πουκάμισο μέχρι στιγμής. Έπρεπε υποχρεωτικά να τα κάνουμε αυτά τα δύο για το μάθημα, αλλά στο επόμενο εξάμηνο λογικά θα μας αφήσουν να φτιάξουμε ότι θέλουμε!».
