Την περασμένη Παρασκευή ο Edrick Floreal, προπονητής της Kendra Harrison, της είπε να κάνει κάτι που δεν είχε κάνει ποτέ μέχρι τότε: Να σκύψει όσο μπορεί πιο πολύ στη γραμμή τερματισμού.
Ένιωθε ότι κάτι εξαιρετικό θα συνέβαινε και έτσι έγινε. Η Harrison αφού έφυγε από τον βατήρα και πέρασε τα 10 εμπόδια, έσκυψε όσο πιο πολύ μπορούσε στον τερματισμό και με επίδοση 12ʼʼ20, άφησε ένα στοιχειωμένο ρεκόρ-από το 1988- στην ιστορία! Ήταν πραγματικά κάτι εξαιρετικό, ειδικά επειδή η Harrison είχε τη θέληση να το πετύχει μετά τη χειρότερη στιγμή της καριέρας της.
Δυο εβδόμαδες πριν την επίτευξη του παγκόσμιου ρεκόρ, η Harrison είχε τερματίσει 6η στον τελικό των trials των ΗΠΑ και είχε χάσει την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Την επόμενη ημέρα ο Floreal έφερε την αθλήτρια του πίσω στην προπόνηση με το λιγότερο αγαπημένο της προπονητικό κομμάτι, δύο περάσματα με 10 εμπόδια στην ευθεία.Έκανε εξαιρετική προπόνηση εκείνη την ημέρα, παρά την απογοητευτική εμφάνιση της την προηγούμενη.Όπως λέει ο ίδιος: ”Ήθελα να πει στον εαυτό της ότι δεν είναι μια κακή εμποδίστρια,αλλά μια καταπληκτική εμποδίστρια που βρέθηκε σε μια άσχημη μέρα τη χειρότερη δυνατή στιγμή”.
Μέρα με τη μέρα η Harrison επανακτούσε την αυτοπεποίθηση της και αυτό φάνηκε στον προκριματικό γύρο του Diamond League του Λονδίνου, όταν και έκανε 12ʼʼ40. Ήταν η πρώτη φορά που χαμογέλασε έπειτα από δύο εβδομάδες. Ο τελικός του Diamond League του Λονδίνου ανήκει πια στην ιστορία. Η Harrison –παρʼότι αρχικά το χρονόμετρο έδειχνε το χρόνο της 2ης Briana Rollins με 12ʼʼ57- έγραψε ιστορία με το 12ʼʼ20 και τον προπονητή της να της φωνάζει χαμογελώντας: ” Στο είπα, στο είπα”!
Μετά τη μεγάλη αυτή επιτυχία η Harrison θα περάσει ενα 10ήμερο με τους γονείς και τα 10! αδέλφια της σχεδιάζοντας ακόμη μεγαλύτερα πράγματα για την επόμενη χρονιά: Να προσθέσει και τα 400μ. με εμπόδια στο πρόγραμμα της! Στα χρόνια του κολλεγίου έκανε 54ʼʼ09, χρόνο αρκετό για να έπαιρνε και την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Είναι πολλά που πρέπει να σκεφτεί, όπως η χρονική διαφορά μεταξύ των 100μ. και των 400μ. με εμπόδια στο αγωνιστικό πρόγραμμα, αλλά όλα αυτά ανήκουν στο μέλλον.
Τώρα το μόνο που προσμονεί είναι να περάσει χρόνο με την οικογένεια της. ʼʼΕίναι περήφανοι για μένα, όχι μόνο για το παγκόσμιο ρεκόρ, αλλά και για το γεγονός ότι κατάφερα να επανέλθω όταν είχα πέσει πολύ χαμηλαʼʼ, αναφέρει χαρακτήριστικα.
