«Παππού, γιατί τρέχεις ακόμη;»… «Γιατί μπορώ να παίρνω μετάλλια…». Σε μία διαφορετική- στιβική έκδοση- της… κοκκινοσκουφίτσας, η μικρή θα έκανε αυτή την ερώτηση στον παππού. Στο ρόλο του; Ο… γερόλυκος του κλασικού αθλητισμού. Ο Bernard Lagat που εξακολουθεί να γράφει το δικό του παραμύθι.
Στη νέα του σελίδα, έχει μία ακόμη ιστορική υποσημείωση. Εκεί όπου γράφει ότι στα 39 χρόνια και 87 ημέρες, ο Αμερικανός δρομέας έγινε ο γηραιότερος άνδρας που ανεβαίνει ποτέ σε βάθρο Παγκοσμίου πρωταθλήματος κλειστού. Κι ας τον ρωτήσει κανείς αν θέλει τώρα γιατί επιμένει να αγωνίζεται παρά την… προχωρημένη ηλικία του.
Στα 3.000 μ., ο Lagat έδειξε φρεσκάδα άγριου νιάτου. Δεν είναι τυχαίο πως καταδίωξε ως το τέλος τον Caleb Mwangangi. Το Κενυάτη που είναι κατά 17 χρόνια μικρότερός του. Μπορεί να μην τον… έπιασε, αλλά βεβαιώθηκε ότι θα τερματίσει δεύτερος και θα παραμείνει στο βάθρο. Ο Κενυάτης, που ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής εφήβων το 2010 και πλέον… μεγάλωσε, τερμάτισε σε 7.54.94, με τον Lagat να τον ακολουθεί, ενώ το χάλκινο πήγε στον Dejen Gebremeskel (7.55.39). Αντίθετα, δεν… πρόλαβε το βάθρο ο Galen Rupp, που ήταν τέταρτος με 7.55.84.
Στα 39 του λοιπόν- και 87 ημέρες για την ακρίβεια- ο Lagat για τρίτο συνεχόμενο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ανεβαίνει στο βάθρο, καθώς στις δύο προηγούμενες διοργανώσεις ήταν νικητής. Η σχέση του με τα μετάλλια σε αυτούς τους αγώνες όμως κρατά έντεκα ολόκληρα χρόνια, αφού είχε προλάβει να κατακτήσει έναν παγκόσμιο τίτλο και ως Κενυάτης, το 2004 και ένα αργυρό μετάλλιο ένα χρόνο νωρίτερα στο Μπέρμιγχαμ.
