Ο Richard Douglas (“Dick”) Fosbury απεβίωσε στις 12 Μαρτίου στα 81 του χρόνια.
Από τα πλέον γνωστά ονόματα στον κλασικό Αθλητισμό και ειδικά στο ύψος, με το όνομά το να γίνεται ταυτόσημο, καθώς έκανε την επανάσταση στο αγώνισμα χρησιμοποιώντας νέα τεχνική που έγινε γνωστή ως Fosbury Flop – ονομάστηκε έτσι από έναν ρεπόρτερ του Oregon και αρχικά σε παρομοίωση με κίνηση ψαριού που πηδάει σε βάρκα.
Είχε ξεκινήσει από το 1964 να δοκιμάζει τη νέα τεχνική. Προσπάθησε ορμώμενος από εναλλακτική τεχνική άλλου αθλητή να αναπτύξει παλμό που σε ανάλυση Φυσικής θα τον ευνοούσε, καθώς θα λύγιζε το σώμα του με την πλάτη προς τον πήχη με το κέντρο βάρος του να έχει πιο ευνοϊκή τροχιά.
Αφού είχε κερδίσει το NCAA και τα trials των ΗΠΑ το 1968, κέρδισε στις 20 Οκτωβρίου και τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Μεξικό, με 2,24μ.
Άμεσα η τεχνική αυτή καθιερώθηκε σχεδόν από όλους τους άλτες, με τις όποιες εξαιρέσεις περισσότερο στα σύνθετα.
Ως τότε κυριαρχούσαν άλλες πιο δυναμικές τεχνικές και κυρίως του “Straddle” και το ψαλίδι.
Τα στρώματα με παχύ αφρώδες υλικό έδιναν την ευκαιρία στους αθλητές-τριες να χρησιμοποιήσουν ή πειραματιστούν σε νέες τεχνικές καθώς η προσγείωση ήταν πιο ακίνδυνη πια.
Στην τεχνική του Fosbury η προσέγγιση και τελευταίοι διασκελισμοί γίνονται με κλίση σε τόξο. Ο χρόνος ώθησης μεγαλώνει από το πάτημα στο εξωτερικο πόδι και το λύγισμα του εσωτερικού, το σώμα κάνει περιστροφή σε δύο άξονες οδηγώντας, με το κέντρο βάρους να ανυψώνεται σχετικά λίγο και κοντά στον πήχυ, τον αθλητή να λυγίζει διαδοχικά ώμους, πλάτη περνώντας οριζόντια, πόδια. Ο Fosbury περνούσε τη μπάρα με τα χέρια του στα πλάγια.
