Ο Willie Banks ηταν αυτός που καθιέρωσε το ρυθμικό χειροκρότημα, κάτι που προέκυψε στις 8 Ιουλίου 1981 στο meeting της Στοκχόλμης.
Ο 25χρονος τότε κάτοχος του ρεκόρ ΗΠΑ με 17,56μ., ετοιμαζόταν για την πρώτη του προσπάθεια, ενώ όλοι οι υπόλοιποι είχαν κάνει άκυρο. Πριν άκουγε στα walkman του για να κινητοποιηθεί ένα τραγούδι, το “Not Just Knee Deep”.
Πριν την προσπάθειά του χτύπησε ως συνήθως 3 φορές τα χέρια του. Στην κερκίδα 5 πιωμένοι φίλαθλοι τον μιμήθηκαν χειροκροτώντας και αυτοί 3 φορές. Σάστισε λίγο, το επανέλαβε -όπως και εκείνοι- και έκανε το άλμα.
Πριν το επόμενο άλμα οι φίλαθλοι αυτοί το ξαναέκαναν. Τους χαιρέτησε και ακολούθησαν και ορισμένοι ακόμα μετά.
Στο τρίτο άλμα χειροκροτούσε όλη η πλευρά του σταδίου και τους ανταπέδωσε με το σφίξιμο της γροθιάς προς αυτούς.
Πριν το 4ο άλμα ζήτησε και έβαλαν σημαιάκια στα ρεκόρ Σουηδίας, Ευρώπης και κόσμου (17,89μ. του Βραζιλιάνου Oliveira), έχοντας παρακινηθεί.
Στο 5ο άλμα προσγειώθηκε στο παγκόσμιο ρεκόρ, γνωρίζοντας ότι είναι άκυρος, αλλά αντέδρασε σαν να κάνει ρεκόρ και ο κόσμος ενθουσιάστηκε.
Ήταν βέβαια αρκετά άκυρος, το έβλεπε κανείς και από τον Άρη όπως σχολίασε ο ίδιος, τους έκανε νεύμα να χαλαρώσουν και γύρισε να ακούσει μουσική.
Βλέποντας κάποιους αθλητές να κάνουν γύρο θριάμβου, παρότι οι άλτες δεν έκαναν τότε, με το αγώνισμα μάλιστα να έχει ακόμα μια προσπάθεια έκανε κι αυτός έναν γύρο και οι θεατές απ’ όπου περνούσε τον χειροκροτούσαν.
Στο τελευταίο του άλμα, όλο το Στάδιο χειροκροτούσε ρυθμικά και αυτός προσγειώθηκε στα 17,55μ., μόλις 1 εκ. λιγότερο από το ρεκόρ ΗΠΑ που είχε κάνει πριν δυόμιση εβδομάδες.
Μια εβδομάδα μετά στη Λωζάννη που πήγε για αγώνα μήκους, σήκωσε τα χέρια του και το κοινό ξεκίνησε να χειροκροτάει ρυθμικά. Πλέον είχε καθιερωθεί!
