Επόμενος αγώνας για την Ελένη Πόλακ το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, στην Πάτρα, όπου θα προσπαθήσει να σταθεροποιηθεί στα ψηλά άλματα
Προ ημερών στο διασυλλογικό πρωτάθλημα, οι μη συστηματικοί φίλοι του στίβου έμαθαν ότι η Ελένη Πόλακ πέρασε το 4,70 μ. στο επί κοντώ, και είναι( έγινε και στον ανοικτό) με τη γλώσσα των αριθμών η 3η καλύτερη Ελληνίδα, πίσω από την Κατερίνα Στεφανίδη και τη Νικόλ Κυριακοπούλου.
Πρόσφατα στο διεθνές μίτινγκ αλμάτων στην Καλλιθέα, περιορίστηκε σε πιο χαμηλή επίδοση, στα 4,55μ. κυρίως λόγω του αέρα που δυσκόλεψε τις προσπάθειες όλων (χάνοντας για λίγο το 4,65μ.)
Σε λίγες μέρες στην Πάτρα (8-9 Αυγούστου) στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, περιμένει τη νέα ευκαιρία για περισσότερα συμπεράσματα που θα επιβεβαιώνουν την ανοδική της πορεία καθώς από τον κλειστό στίβο έχει επίδοση 4,65μ.
Γεννήθηκε στην Αθήνα, τον Σεπτέμβριο του 1996 (κόρη μεταναστών με μητέρα από τη Σρι Λάνκα και πατέρα από την Πολωνία) και μέχρι τα 14 της, έκανε ενόργανη γυμναστική στην Καλλιθέα.
Εκεί την είδε ο Μανώλης Καραγιάννης που τότε είχε συνεργασία με τη Νικόλ Κυριακοπούλου, διαπίστωσε ότι διαθέτει πολλά στοιχεία για να τα πάει πολύ καλά στο επί κοντώ και την προέτρεψε να μπει στο αγώνισμα και στην ομάδα του.
Ευγενική, με ήρεμο τόνο στη φωνή και ξεκάθαρο λόγο η Ελένη Πόλακ, από τα πρόσωπα που ήδη ξεχωρίζουν στην επανέναρξη της αγωνιστικής δράσης δέχτηκε αμέσως – όπως και ο Μανώλης Καραγιάννης – την πρόσκλησή μας για μια σύντομη αλλά πολύ ουσιαστική συζήτηση.
-Ποια ήταν η δυσκολία μετά την καραντίνα μόλις ξαναμπήκες στην καθημερινότητα των προπονήσεων;
«Μετά από 2 μήνες με πολύ λίγη προπόνηση και καμία επαφή με κοντάρι ήταν αρκετά δύσκολο να ξανα συνηθίσω στις εντάσεις.
Εφτανα σπίτι και ένιωθα πτώμα με την μισή προπόνηση από ότι έκανα πριν. Εβαζα κοντάρι και νόμιζα ότι το έκανα πρώτη φορά αλλά τώρα νιώθω ότι βρίσκομαι σε αρκετά καλύτερη κατάσταση ύστερα από τόσο μεγάλη αποχή».
-Ετσι όπως εξελίχθηκε η φετινη χρονιά, ο αγωνιστικός στόχος ποιος είναι ώστε να αισθανθείς ότι θα κλείσει «οκ» η σεζόν συνυπολογίζοντας και τις συνθήκες;
«Αφού πέρασα το 4,70 μ., ε, θέλω σίγουρα να το ξανακάνω κι αν βγει και κάτι παραπάνω δεν θα με πειράξει καθόλου (γελάει). Βασικός στόχος πάντως είναι να είμαι καλά και από κάθε αγώνα να παίρνω κάτι ωφέλιμο. Δεν είμαστε και αχάριστοι. Είναι μια ιδιαίτερη χρονιά φέτος αυτή μετά την καραντίνα. Σίγουρα η σταθερότητα με καλά άλματα και επιδόσεις είναι ένας μεγάλος στόχος».
-Σε ποιόν αγώνα θα σε δουν οι φίλοι του στίβου, στις επόμενες ημέρες;
«Αποφασίσαμε με τον προπονητή μου να κάνουμε ένα διάστημα και πάλι προπόνηση και ο επόμενος αγώνας μου θα είναι στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στην Πάτρα».
-Στην προσπάθεια που κάνεις έως τώρα ποιοι άνθρωποι έχουν βοηθήσει να φτάσεις στις επιτυχίες σου;
«Ο προπονητής μου ο Μανώλης Καραγιάννης, ο σύλλογος μου Α.Ο. Μεγάρων, η εταιρία Αdidas, ο άντρας μου ο Στράτος με όλη του την οικογένεια, η μαμά μου και ο αδερφός μου και φυσικά ο ΣΕΓΑΣ που θεωρώ ότι είναι δίπλα σε όλους τους αθλητές και μας στηρίζει».
-Γιατί διάλεξες το επί κοντώ; Ηταν οι επιτυχίες που σε κράτησαν ή κάτι άλλο;
«Δεν το διάλεξα. Με διάλεξε ο κ. Μανώλης. Μου είπε να κάνω επί κοντώ και ντράπηκα να πω όχi. Ετσι ξεκίνησα, αλλά το αγάπησα πολύ γρήγορα.Με κράτησε φυσικά το ότι είναι δύσκολο αγώνισμα και ότι είναι πολύ κοντά με την ενόργανη».
-Το ξεκίνημά σου πως το θυμάσαι;
«Πολύ διασκεδαστικό και δύσκολο ταυτόχρονα, διότι λόγω της ενόργανης που έκανα δυσκολεύτηκα να συνηθίσω το ταρτάν και μου έβγαιναν πόνοι».
-Τι δεν θα έκανες αν μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω;
«Το μόνο που θα άλλαζα είναι ότι με το που θα με φώναζε ο κ. Μανώλης να πάω στο επί κοντώ θα έτρεχε αμέσως και δεν θα άφηνα να χαθεί πολύτιμος χρόνος».
-Τι στοιχεία σου έχει προσφέρει ο προπονητής σου, ο Μανώλης Καραγιάννης, που δεν θα μπορούσες να τα βρεις;
«Κάτι που δεν είχα και θεωρώ ότι έχω αρχίσει να το αποκτώ είναι η αυτοπεποίθηση. Είμαι και πιο συζητήσιμη πλέον. Με έκανε να νιώθω ότι είμαστε μια ομάδα. Ότι δεν είμαι μόνη μου. Είναι σαν ο πατέρας που δεν είχα…».
-Στην έως τώρα πορεία σου, σίγουρα θα υπήρξαν και στιγμές που πέρασε από το μυαλό σου να …«τα βροντήξεις όλα κάτω και να φύγεις».
Τι είναι αυτό που σου έδωσε κίνητρο να συνεχίσεις;
«Οντως έχει υπάρξει αυτή η στιγμή και είναι η πιο δύσκολη σε όλους τους αθλητές πιστεύω από τον πιο μικρό μέχρι και τον πιο μεγάλο.
Για μένα ήταν πέρσι. Λίγο πριν το παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Ντόχα. Είχα πιέσει πολύ τον εαυτό μου. Είχα βάλει πολύ υψηλούς στόχους μέχρι που… κόλλησα και δεν έβαζα καν κοντάρι! (σ.σ. στο επί κοντώ αυτό είναι ένα δύσκολο πρόβλημα για πολλούς αθλητές).
Τα είχα βάλει με όλους. Με τον προπονητή μου, με τον άντρα μου. Ελεγα τέλος!
Αυτό ήταν! Για εμένα αυτός ο δρόμος σταματάει εδώ.
Εκλαιγα συνέχεια κάθε μέρα. Σκεφτόμουν τόσες ώρες δουλειάς τόσες χαρές, τόσες στεναχώριες και με πονούσε πολύ που έλεγα «τέλος» αλλά και ο κ. Μανώλης και ο άντρας μου και η μαμά του όπως κ η μαμά μου με βοήθησαν πάρα πολύ.
Μου έλεγαν να μην τα παρατήσω και όλα καλά θα πάνε. Μάλιστα μου έλεγαν πως ανεξάρτητα από το τι θα κάνω θα είναι δίπλα μου. Πραγματικά, τώρα τους ευχαριστώ όλους τόσο πολύ που όχι μόνο με ανέχτηκαν αλλά που ουσιαστικά με τράβηξαν από τον βάλτο που είχα πέσει. Εγώ τα είχα παρατήσει… Τελικά κατάλαβα όμως ότι το να τα παρατήσεις είναι η εύκολη λύση.
Είναι πολύ σημαντικό να έχεις ανθρώπους δίπλα σου, να επιμένουν σε σένα κι όσο και αν τους πονάει κατά βάθος να σου δείχνουν ότι όλα θα πάνε καλά και ας μην ξέρουν και οι ίδιοι τι θα γίνει»
Καραγιάννης : «Είναι μαχήτρια…»
Ζητήσαμε και δυο λόγια από τον Μανώλη Καραγιάννη, τον άνθρωπο και προπονητή που ξέρει την Ελένη από 14 ετών που είναι στην ομάδα του και ο ομοσπονδιακός προπονητής αλμάτων τόνισε για την Πόλακ:
«Είναι μαχήτρια, τα δίνει όλα. Αυτό είναι το πολύ δυνατό της σημείο. Δεν φοβάται την προπόνηση, ούτε «κλέβει» στη δουλειά που πρέπει να κάνει καθημερινά.
Μέχρι πριν λίγο καιρό δεν πίστευε ότι είναι καλή και ότι μπορεί πραγματικά να πάει πολύ καλά σε αυτό που κάνει. Αυτό άρχισε να αλλάζει. Το επί κοντώ είναι δύσκολο, τεχνικό, αγώνισμα και θέλει βήμα-βήμα να προχωράει η συνολική προσπάθεια.
Η Ελένη πέρασε ένα αναγκαίο στάδιο ωρίμανσης και τώρα έχει μπει σε μια πορεία για ακόμα καλύτερες παρουσίες. Φυσικά συνεχίζουμε τη δουλειά στην τεχνική της και προχωράμε ώστε να βελτιώνεται ολοένα και περισσότερο».
Stivoz-Κώστας Μπάκος
