Τα συγχαρητήρια για την εμφάνιση των αθλητών μας συνεχίζονται. Και δικαίως. Πήραμε μετάλλια, μπήκαμε τελικούς, διακριθήκαμε ως χώρα παρά τα προβλήματά της.
Δεν θα σταθούμε στις διακρίσεις, αλλά στα κενά που υπάρχουν σε πολλά αγωνίσματα. Γιατί πέρα από τις επιτυχίες υπάρχουν προβληματισμοί για το τι υπάρχει πίσω από τη βιτρίνα. Τι γίνεται π.χ. με τα «χαμηλά» εμπόδια ή τις μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις, το ακόντιο στις γυναίκες κλπ.
Είναι ευκαιρία να υπάρξει ένας σχεδιασμός από την αρμόδια ομοσπονδία ώστε να αρχίσουν να καλλιεργούνται πιο συστηματικά τα αγωνίσματα στα οποία υπάρχει υστέρηση.
Το έχουμε ξαναγράψει ότι το ελληνικό προπονητικό δυναμικό έχει τη δυνατότητα να «απογειώσει» αγωνίσματα που υστερούν. Και -απ’ ό,τι γνωρίζουμε- και το έμψυχο αθλητικό δυναμικό υπάρχει.
Ας βρεθεί λοιπόν εκείνος ο προγραμματισμός που θα συνδυάσει προπονητές και αθλητές για να πανηγυρίσουμε στο μέλλον επιτυχίες σε περισσότερα αγωνίσματα. Τώρα μας δίνεται η ευκαιρία.