Ο τελικός του ύψους ήταν υψηλού επιπέδου και με …δύο νικητές – κατόπιν της εφαρμογής ενός κανονισμού που μπήκε προ δεκαετίας και που δεν τυγχάνει και πλήρους αποδοχής όμως.

-> Αποτελέσματα

Ήταν δύο ξεχωριστοί αθλητές που για διαφορετικούς λόγους ήθελαν ιδιαίτερα τη νίκη και πέρασαν όλα τα ύψη ως και τα 2,37μ. χωρίς χαμένη προσπάθεια.

Ο Mutaz Barshim που ήταν μάλλον το φαβορί είναι ο κορυφαίος τα τελευταία χρόνια, με νίκη στα προηγούμενα δύο παγκόσμια (το τελευταίο “εντός έδρας” στο Κατάρ με 2,37μ.) και ήθελε να εδραιωθεί με χρυσό στους Ολυμπιακούς καθώς το 2012 ήταν 3ο (2ος μετά την ακύρωση του Ukhov) και το 2016 ήταν 2ος.
Ο Gianmarco Tamberi πριν το 2016 ήταν σε εκπληκτική κατάσταση όμως στο Monaco μετά το ατομικό κι εθνικό ρεκόρ με 2,39μ., στην προσπάθειά του στα 2,41μ. υπέστη σοβαρό τραυματισμο και οδηγήθηκε σε χειρουργείο, κάνοντας πολύ καιρό να επανέλθει σωματικά και ψυχολογικά.
Στους πανηγυρισμούς του μετά, έβγαλε και …γύψο που είχε από παλιά.

Στον τελικό ξεκίνησαν 13 αθλητές, με τους 10 εξ αυτών να υπερβαίνουν τα 2,30μ.
Τα 2.37μ. πέρασαν με την πρώτη -και εκεί- Barshim και Tamberi αλλά κι ο Λευκορώσος Nedasekau που είχε χάσει την πρώτη στα 2,35μ. και τα άφησε.
Στα 2,39μ. δεν τα κατάφερε κανείς τους, ούτε και 3 ακόμη αθλητές που επιχείρησαν επίσης αφήνοντας προσπάθειες μετά από χαμένες σε προηγούμενα ύψη,  οι Woo, Starc και ο Harrison – που αύριο έχει και συνέχεια με τον τελικό του μήκους.

Έτσι, υπήρξε ισοπαλία στην πρώτη θέση όμως άμεσα Barshim και Tamberi συμφώνησαν να μην προχωρήσουν καν σε μπαράζ.

Εδώ και 10 χρόνια ο κανονισμός δίνει τη δυνατότητα ισοπαλίας και στην 1η θέση, κάτι που συνέβη τώρα για πρώτη φορά σε κορυφαία διοργάνωση (Ολυμπιακοί / παγκόσμιο ανοικτού).
Είχε γίνει το 2014 σε παγκόσμιο κλειστού με Lasitskene (Kuchina τότε) και Licwinko, ενώ χαρακτηριστικά θυμόμαστε στο παγκόσμιο Κ20 την περίπτωση με τον Αντώνη Μέρλο με τον Μεξικανό Vilches (μάλιστα 3ος ήταν ο Harrison εκεί). Εγχώρια έχει γίνει και σε πανελλήνια κλειστού (2017 με Λεδάκη και Πόλακ).

Πρόκειται βέβαια για έναν κανονισμό που εισήχθη το 2011 και που έχει και πολλούς που είναι ενάντια σε αυτή τη δυνατότητα για δύο χρυσά – ιδιαίτερα με συμφωνία.
Ως τότε δεν προβλεπόταν και δεν ήταν αποδεκτή ισοπαλία στην πρώτη θέση σε κανένα αγώνισμα του στίβου.

-> Ειδικό page για τη διοργάνωση

Προηγούμενο άρθροTokyo: Bάθρο ξανά η Adams, νίκη Gong με διαφορά στη σφαίρα – Στα 7μ. η Spanovic
Επόμενο άρθροTokyo: Μεγάλο παγκόσμιο ρεκόρ η Rojas – πάνω από τα 15μ. η Mamona

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ