Κάποια συμπεράσματα

Κατά τη διάρκεια των προηγουμένων δύο εβδομάδων διεξήχθησαν τρεις διοργανώσεις, διαφορετικών κατηγοριών. Το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα U18, το Παγκόσμιο U20 και το Πανελλήνιο Ανδρών Γυναικών.
Ας μας επιτραπεί να σχολιάσουμε τι μας έδειξαν -κατά την προσωπική μας άποψη πάντα- αυτοί οι αγώνες όσον αφορά τη χώρα μας.
Καταρχάς φανέρωσαν κάτι που επισημαίνουμε συνεχώς απ’ αυτή τη στήλη. Τη φθίνουσα δυναμικότητα από τις μικρότερες κατηγορίες στις μεγαλύτερες. Μπορεί να αναφερόμαστε σε διαφορετικής σημασίας διοργανώσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι και ενδεικτικές της πραγματικότητας που ζούμε στον ελληνικό στίβο.
Διότι, ενώ στις μικρές ηλικιακές ομάδες δείχνουμε μια δυναμικότητα που ανταγωνίζεται ισάξια κράτη με πολλαπλάσιο πληθυσμό και μεγάλη «στιβική» παράδοση, ανεβαίνοντας κατηγορία σταδιακά μένουμε πίσω. Εννοείται ότι υπάρχουν πάντα και οι εξαιρέσεις.
Μπορεί να φαίνεται κάπως βιαστικό αυτό το συμπέρασμα, αλλά νομίζουμε ότι δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Απλώς βάζουμε από τη μεριά μας ένα λιθαράκι προβληματισμού, με καλή προαίρεση, χωρίς να μηδενίζουμε τις προσπάθειες που καταβάλλονται.