Ο Μιχάλης Καλομοίρης μιλάει στο stivoz.gr για τη Ρώμη, το Ρίο, αλλά και για το δρομικό κίνημα

Το όριο για τον Μαραθώνιο για τους άνδρες ήταν αρχικα 2:17., μετά αναθεωρήθηκε στα 2:19, με τον Χριστόφορο Μερούση που είχε κάνει ακριβώς αυτή την επίδοση απο τις 26/4/2015, να παίρνει πρόκριση.
Όμως, ουσιαστικά, αφού δεν βρέθηκαν 3 καλύτεροι, την πρόκριση είχε πάρει και ο Μιχάλης Καλομοίρης με 2:29.30 από τις 22/3/2015. Όχι λόγω επίδοσης φυσικά αλλά λόγω θέσης, καθώς είχε τερματίσει 8ος. Η θέση στη 10αδα σε gold label Μαραθωνίους ήταν στις προυποθέσεις πρόκρισης, ότι είναι ισότιμη με επίτευξη ορίου. Βέβαια δεν είχε προσεχθεί ιδιαίτερα, καθώς αναγραφόταν μετά τα όρια και αναφερόταν σε περίπτωση που μάλλον δεν θα ήταν πιθανή. Κι όμως! Όταν μάλιστα έκανε την κούρσα αυτή, από την Ελληνική Ομοσπονδία δεν είχαν καν δημοσιοποιηθεί τα όρια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ο 30χρονος αθλητής του Ολυμπιακού Μιχάλης Καλομοίρης μιλάει από το Καρπενήσι (όπου κάνει προετοιμασία) στο stivoz.gr για τη διαδρομή Ρώμη-Ρίο, αλλά και για το δρομικό κίνημα.

– Η 8η θέση στον αγώνα στη Ρώμη σε πάει Ρίο! Τι θυμάσαι από εκείνον τον αγώνα, τι στόχο είχες, πως βρέθηκες ψηλά στην κατάταξη?

Σίγουρα η 8η θέση, που κατέλαβα σε έναν διεθνή Μαραθώνιο, όπως είναι αυτός που έγινε στη Ρώμη, αποτελεί μια μεγάλη επιτυχία για μένα, αλλά και για όλους τους Έλληνες Μαραθωνοδρόμους. Κατά γενική ομολογία, είναι πολύ δύσκολο να καταφέρει κάποιος να πλασαριστεί σε τόσο υψηλή θέση, σε τέτοιου επιπέδου Μαραθωνίους. Εκείνος ο αγώνας, ήταν ένας αγώνας, που είχα επιλέξει να τρέξω, ώστε να τεστάρω τις δυνάμεις μου και να πετύχω, βέβαια, ένα νέο ατομικό ρεκόρ, καθώς μόλις 5 μήνες πριν είχα ξεκινήσει τη συνεργασία μου με τον νέο μου προπονητή, τον κ. Νίκο Ψαρομιχαλάκη.

Αποφάσισα να πάω στη Ρώμη, συνδυάζοντας τον αγώνα μου και με ένα ταξίδι αναψυχής. Οι συνθήκες που συνάντησα, κατά τη διάρκεια του αγώνα, ήταν δύσκολες, καθώς είχε αρκετό κρύο και συνεχόμενη δυνατή βροχή. Αυτό το γεγονός έκανε πολλούς δρομείς υψηλού επιπέδου να εγκαταλείψουν, καθώς έβλεπαν ότι θα ήταν δύσκολο να πετύχουν μια καλή επίδοση και έτσι εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία αυτή και κάνοντας μια σωστή, τακτικά, κούρσα πέτυχα έναν πολύ καλό χρόνο, ο οποίος θα μπορούσε να ήταν πολύ καλύτερος, αν οι συνθήκες ευνοούσαν, βελτιώνοντας έτσι το προσωπικό μου ρεκόρ και κατακτώντας παράλληλα την τιμητικότατη, για εμένα, 8η θέση της γενικής κατάταξης. Αξίζει μάλιστα να αναφέρω, ότι στο 10 χλμ ήμουν στην 35η θέση, πράγμα που δείχνει, ότι οι δύσκολες συνθήκες έκαναν πολλούς αθλητές να εγκαταλείψουν.

– Η περίπτωσή σου δίχασε και μάλιστα υπήρξαν και ακραίες συμπεριφορές, ακόμα και άρθρα και επιστολές για την επίτευξη αυτή. Περίμενες να συμβεί αυτό, πως το αντιμετώπισες εσύ και πως τα άτομα που έχεις στενή ή καθημερινή επαφή;

Όσον αφορά στην περίπτωσή μου και στα διάφορα θετικά και αρνητικά σχόλια, που υπήρξαν στον έγγραφο και ηλεκτρονικό τύπο, θα ήθελα να τονίσω ότι απομονώνω τα αρνητικά σε μία άκρη, χωρίς να θέλω να τα σχολιάσω, κρατάω μόνο τα θετικά και συνεχίζω να κάνω αυτό, που τόσα χρόνια μʼ αρέσει να κάνω, δηλαδή να προπονούμαι και να δίνω παντού και πάντα τον καλύτερό μου εαυτό. Σίγουρα, ήταν μια περίεργη και πρωτόγνωρη κατάσταση για μένα, όλα αυτά που λέγονταν και γράφονταν δεξιά και αριστερά, η οποία, όμως, με πείσμωσε περισσότερο και μου δίνει περισσότερες δυνάμεις να προσπαθήσω για το καλύτερο δυνατό στο μέλλον.

Εδώ, θα ήθελα να ευχαριστήσω, μέσα από την καρδιά μου, τους γονείς μου, τους πολύ κοντινούς μου ανθρώπους και τον προπονητή μου, που σε όλη αυτή τη διάρκεια με στήριξαν (και συνεχίζουν να το κάνουν) και μου έδωσαν να καταλάβω, ότι μονό που πρέπει να με απασχολεί είναι η καθημερινή μου προπόνηση και η αγωνιστική μου βελτίωση. Με τη βοήθειά τους κατάφερα να μην ασχολούμαι με τίποτε άλλο πέρα από την καθημερινή μου προπόνηση και τη βελτίωση της αγωνιστικής-δρομικής μου εικόνας.

(Με τον Γ.Μίνο και τη Ζ.Ανδρικοπούλου)

-Τα όρια του Μαραθωνίου όπως και του βάδην ήταν συγκριτικά σαφώς πιο εφικτά από άλλα αγωνίσματα. Τα εκτός Σταδίου αγωνίσματα έχουν βέβαια περισσότερα περιθώρια αλλά φαίνεται πως τα προωθούν κιόλας -και για οικονομικούς λόγους και προσέλκυσης.
Επίσης η κατάταξη σε 3-4 αγώνες έκλεισε σε αρκετά πιο χαμηλή επίδοση. Για κορυφαίο επίπεδο, θεωρείς πως είναι καλό αυτό τελικά για αθλητές και φιλάθλους;

Εδώ θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω μαζί σας. Σε καμία περίπτωση, δεν πιστεύω ότι τα όρια στο Μαραθώνιο Δρόμο και στα αγωνίσματα του Βάδην, είναι πιο εφικτά από άλλα αγωνίσματα, που γίνονται εντός σταδίου, ούτε θα έλεγα πως έχουν περισσότερα περιθώρια. Λόγω αυτής της δυσκολίας, κιόλας, υπάρχουν και διατάξεις της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας, που δίνουν πρόκριση και με διαφορετικούς τρόπους, πλην της επίτευξης των ορίων. Επίσης, αυτή η δυσκολία αναδεικνύεται και από το γεγονός, ότι η προκριματική περίοδος για αυτά τα αγωνίσματα είναι από 01.01.2015 έως 11.07.2016, πράγμα που δεν συμβαίνει με τα αγωνίσματα εντός σταδίου, όπου η περίοδος αυτή είναι βραχύτερη. Όσον αφορά στο θέμα της προώθησης και της προσέλκυσης, αυτό γίνεται σε επίπεδο πιο μαζικό και πιο ερασιτεχνικό και όχι τόσο σε τόσο υψηλού επιπέδου καταστάσεις.

-Τι λείπει κατά τη γνώμη σου από τις μεγάλες αποστάσεις στην Ελλάδα, που πριν 30 χρόνια ωστόσο είχαμε καλό επίπεδο;

Σίγουρα, δεν είμαι ο κατάλληλος και ο αρμόδιος άνθρωπος να μιλήσω γιʼ αυτό, καθώς δεν έχω άμεση εικόνα του τι γινόταν πριν τόσα χρόνια. Το μόνο που μπορώ να πω, είναι ότι ενώ υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι, που ασχολούνται ενεργά και σε υψηλό επίπεδο, λίγοι είναι αυτοί, που καταφέρνουν να διακριθούν στο υψηλότερο επίπεδο και αυτό πρέπει να κάνει πολλούς, σε όλα τα επίπεδα, να αναρωτηθούν γιατί.

-Πως βλέπεις το δρομικό κίνημα και πως μπορεί ο στίβος να ωφεληθεί από αυτό σε επίπεδο αθλητών και επίπεδο νέων φιλάθλων; Τι μπορεί να κερδίσει ο κλασσικός αθλητισμός;

Το δρομικό κίνημα, και κυρίως αυτό που ονομάζουμε Λαϊκός Μαζικός Κλασσικός Αθλητισμός, συνεχώς αυξάνεται σε όλα τα επίπεδα. Όλο και περισσότερος κόσμος ασχολείται με το τρέξιμο, όλο και περισσότεροι γονείς στέλνουν τα παιδιά τους από μικρά σε αθλητικές ακαδημίες, όλο και περισσότεροι σύλλογοι δημιουργούνται, όλο και περισσότεροι αγώνες διοργανώνονται ανά της Ελλάδα.

Όλα αυτά συνηγορούν στο ότι ο ελληνικός κλασσικός αθλητισμός, μόνο οφέλη και κέρδος μπορεί να έχει στο μέλλον. Αρκεί, βέβαια, από όλες τις πλευρές (Πολιτεία, Ομοσπονδίες, Συλλόγους, αθλητές, αθλούμενους, φιλάθλους) να γίνονται οι σωστές και οι απαραίτητες ενέργειες. Μόνο με συντονισμένες προσπάθειες και δράσεις θα καταφέρουμε να έχουμε περισσότερες διακρίσεις στο μέλλον. Μόνο έτσι περισσότερα ταλέντα, δεν θα παραμένουν απλά ταλέντα, αλλά θα διακρίνονται και σε μεγάλες διοργανώσεις. Μόνο έτσι περισσότεροι φίλαθλοι θα πηγαίνουν στα στάδια για να απολαύσουν αγώνες. Μόνο έτσι ο κλασσικός αθλητισμός θα παραμείνει σε υψηλό επίπεδο και θα έχει προοπτική περαιτέρω ανέλιξης.

-Πως βλέπεις να αντιμετωπίζουν τα ΜΜΕ το στίβο;

Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερος κόσμος ασχολείται με τον αθλητισμό, είτε σε ερασιτεχνικό, είτε σε πιο υψηλό επίπεδο. Έτσι και τα ΜΜΕ παντώς τύπου (έγγραφος τύπος, τηλεόραση, ραδιόφωνο, διαδίκτυο) δίνουν μεγαλύτερη σημασία και προβάλουν περισσότερο αγωνίσματα του στίβου αλλά και αγώνες σε δρόμους. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, για όλους, αθλητές-αθλούμενους-φιλάθλους, γιατί έτσι υπάρχει συχνή προβολή, άμεση ενημέρωση και δίνεται η δυνατότητα σε όλο και περισσότερους ανθρώπους να ασχοληθούν στο μέλλον με τον κλασσικό αθλητισμό.

-Σε τι βαθμό παρακολουθείς αγωνίσματα εντός Σταδίου σε ελληνικό ή και διεθνές επίπεδο; Πέρα από την αντοχή ποια αγωνίσματα σε κερδίζουν περισσότερο ως θεατή;

Ως άνθρωπος του κλασσικού αθλητισμού, δεν θα μπορούσα να μην παρακολουθώ και τα αγωνίσματα εντός σταδίου, τόσο σε ελληνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Προσπαθώ, όταν μου δίνεται η δυνατότητα, να πηγαίνω στα στάδια και να παρακολουθώ τα πρωταθλήματα όλων των ηλικιών στην Ελλάδα, αλλά και όταν δεν έχω τη δυνατότητα αυτή, ενημερώνομαι από το διαδίκτυο για τα δρώμενα. Όσον αφορά το διεθνές επίπεδο, όταν υπάρχει κάποιο αθλητικό γεγονός, που προβάλει η τηλεόραση, προσπαθώ να το παρακολουθώ και αν όχι ενημερώνομαι, επίσης, από το διαδίκτυο. Εκτός, βέβαια, από τα αγωνίσματα της αντοχής και των δρόμων, τα οποία με κερδίζουν, με αμείωτο ενδιαφέρον παρακολουθώ αγωνίσματα αλμάτων (άλμα εις μήκος, τριπλούν, άλμα επί κοντώ, άλμα εις ύψος) και φυσικά αγωνίσματα ταχυτήτων (100-200-110 εμπόδια, 400, 400 εμπόδια)

-Είσαι εργαζόμενος πλήρους -και με το παραπάνω απασχόλησης- που μετά κάνει την ευχαρίστησή του. Είσαι μια ενδιάμεση κατάσταση χομπίστα δρομέα και αθλητή με υψηλούς στόχους; Ποια είναι η φιλοσοφία σου; Ποιος σε επιβλέπει προπονητικά και πως, που προπονείσαι και με τι είδους αθλούμενους ή αθλητές κάνεις μαζί ή μιλάς για προπονήσεις κλπ;

Είμαι τελειόφοιτος της Νομικής Σχολής των Αθηνών και εδώ και τέσσερα χρόνια εν ενεργεία μάχιμος δικηγόρος. Είμαι συνεργάτης δικηγορικού γραφείου, που βρίσκεται στο Κολωνάκι και καθημερινά απασχολούμαι από τις 08:00 έως τις 18:00 με τις εργασίες του γραφείου, αλλά και με δικές μου, προσωπικές νομικές υποθέσεις. Παράλληλα, όμως, είμαι και αθλητής μεγάλων αποστάσεων και καθημερινά προπονούμαι 2-4 ώρες. Αυτό το γεγονός με καθιστά αθλητή με υψηλούς στόχους και συνάμα εργαζόμενο-επιστήμονα. Η αγάπη μου για την επιστήμη, την οποία έχω σπουδάσει, καθώς και η μεγάλη μου αγάπη, από μικρό παιδί, για τον αθλητισμό, με οδήγησαν στο να ασχολούμαι ενεργά και με το ένα και με το άλλο.

Η φιλοσοφία μου είναι απλή: όταν ένας άνθρωπος αγαπά αυτό, που κάνει, τότε μπορεί, μέσα από δυσκολίες και αντιξοότητες, να καταφέρει πολλά σημαντικά, τουλάχιστον για τον εαυτό του, πράγματα. Με αυτή τη σκέψη πορεύομαι κάθε μέρα, εδώ και τόσα χρόνια και μάλιστα, ξεπερνώντας αρκετές φορές τον εαυτό μου, κατάφερα να είμαι πιο επιτυχημένος από κάποιους άλλους ʽʼεπαγγελματίεςʼʼ αθλητές.

Σχετικά, τώρα, με το αθλητικό-προπονητικό κομμάτι, νιώθω, πραγματικά, πολύ τυχερός, που συνεργάζομαι με έναν εκ των κορυφαίων Ελλήνων προπονητών, τον κ. Νίκο Ψαρομιχαλάκη, υπό την καθοδήγηση και τις συμβουλές του οποίου, έχω καταφέρει να σημειώσω ατομικά ρεκόρ και αξιόλογες, για εμένα πάντα, επιδόσεις εδώ και 2 χρόνια. Η καθημερινή μου προπόνηση ποικίλει, ανάλογα με τους αγωνιστικούς στόχους, που θέτουμε με τον προπονητή μου και δεν περιορίζεται μόνο στο τρέξιμο, αλλά περιλαμβάνει και άλλες δραστηριότητες (στρέτσινγκ, ασκήσεις ενδυνάμωσης κλπ). Καθημερινά μοιράζομαι τις προπονητικές μου στιγμές και αθλητικές ιστορίες με φίλους αθλητές, καθώς βέβαια και με ερασιτέχνες αθλούμενους δρομείς, αφού παραμένω πρεσβευτής του ερασιτεχνικού λαϊκού μαζικού αθλητισμού στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο.

(Με τον προπονητή του κο Ν.Ψαριμιχαλάκη)

-Τι σε οδήγησε να πάρεις μετεγγραφή στον Ολυμπιακό;;

Καταρχάς, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι από μικρό παιδί είμαι φίλαθλος του Ολυμπιακού και τον υποστηρίζω σε όλα τα ομαδικά και ατομικά αγωνίσματα. Τον Σεπτέμβριο του 2014, ότε και ξεκίνησα τη συνεργασία μου με τον προπονητή μου, τον κ. Νίκο Ψαρομιχαλάκη, λόγω του γεγονότος ότι εκείνος ήταν χρόνια και παραμένει προπονητής στον Ολυμπιακό, αποφάσισα να τον ακολουθήσω και να αγωνίζομαι με τα χρώματα της ομάδας, που από μικρό παιδί αγαπώ και υποστηρίζω.

-Πώς άλλαξε το πρόγραμμά σου και η καθημερινότητά σου αφότου προέκυψε το Ρίο;
Και πως σε προπονητικό επίπεδο και σχεδιασμό;

Σίγουρα, η προοπτική της συμμετοχής μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο αποτελεί ένα παιδικό όνειρο, που κατάφερε να γίνει πραγματικότητα, μέσα από τη σκληρή καθημερινή δουλειά. Αποτελεί τη μεγαλύτερη καταξίωση για ένα αθλητή και πάνω απʼ όλα τη μεγαλύτερη καταξίωση για έναν άνθρωπο, οποίος μάλιστα τυγχάνει να είναι Έλληνας. Αυτό το γεγονός είναι πολύ σημαντικό και πολύ ʽʼμεγάλοʼʼ, όμως για μένα δεν υπάρχει κάποια διαφοροποίηση, καθώς κάθε μέρα, εδώ και τόσα χρόνια, δίνω τον καλύτερο μου εαυτό τόσο σε προπονητικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο ποιότητας ζωής. Αυτό που έκανα τόσο καιρό συνεχίζω να κάνω και τώρα. Συνεχίζω, αφοσιωμένος στο στόχο μου, τη σκληρή δουλειά, υπό την μεθοδευμένη καθημερινή καθοδήγηση του προπονητή μου και πιστεύω, ότι θα είμαι έτοιμος για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στο μεγάλο, αυτό, παγκόσμιο αθλητικό γεγονός του καλοκαιριού.

-Πέρα φυσικά από τη συμμετοχή, με τι θα είσαι ευχαριστημένος από τον εαυτό σου εκεί; Πχ με ένα ατομικό ρεκόρ, δεδομένων και των δύσκολων λογικά κλιματολογικών συνθηκών;

Μόνο και μόνο η συμμετοχή σε ένα τέτοιο γεγονός, όπως είναι αυτό των Ολυμπιακών Αγώνων και μάλιστα στο αγώνισμα του Μαραθωνίου Δρόμου, αποτελεί την υπέρτατη τιμή και καταξίωση, όπως ανέφερα και παραπάνω. Σίγουρα, όμως, δεν θα ήθελα να μείνω μόνο στη συμμετοχή. Με όλες μου τις δυνάμεις, θα προσπαθήσω να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό, ώστε να εκπροσωπήσω επάξια τη χώρα μου και συνάμα να ευχαριστήσω όλους εκείνους τους ανθρώπους για την τιμή, που μου κάνουν, δίνοντάς μου το δικαίωμα συμμετοχής στη σπουδαιότερη αθλητικά διοργάνωση του πλανήτη. Μία καλή επίδοση και ένα ατομικό ρεκόρ θα ήταν κάτι πολύ σπουδαίο και σημαντικό για εμένα, αλλά πιστεύω και για όλους τους Έλληνες, δεδομένων των δύσκολων ημερών, που περνάει η χώρα μας.

– Η προϋπόθεση της 10αδας ίσχυε και για το περσινό παγκόσμιο πρωτάθλημα που όμως δεν επεδίωξες, γιατί; Γενικά το όνομά σου δεν είχε πολυαναφερθεί.
Πότε κατάλαβες εσύ ότι θα είσαι Ριο; Το διαπίστωσες όταν έγινε η αναπροσαρμογή σε κάποια όρια (που πήρε την πρόκριση και ο Μερούσης) και δημοσιοποιήθηκαν εκ νέου τότε οι προϋποθέσεις, ή πώς;

Η αλήθεια είναι ότι η προϋπόθεση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας για την πρόκριση με την κατάληψη θέσης εντός της 10άδας σε GOLD LABEL ΜΑΡΑΤΗΟΝ ίσχυε και για το περσινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, δυστυχώς όμως δεν είχα γνώση της και έτσι δεν επεδίωξα τη συμμετοχή μου σε αυτό. Όσον αφορά στην προϋπόθεση πρόκρισης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έλαβα γνώση του θέματος, μέσω του site σας, διαβάζοντας το όνομά μου στους προκριθέντες αθλητές, βάσει κριτηρίου της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας. Από εκεί και πέρα έκανα όλες τις απαραίτητες ενέργειες, ούτως ώστε να οριστικοποιηθεί το δικαίωμα συμμετοχής μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Για το λόγο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω το site σας, για την έγκυρη και άμεση ενημέρωση που παρέχει στους αναγνώστες του, ένας από τους οποίους είμαι και εγώ.

*

Κλείνοντας, μέσα από την καρδιά μου, θα ήθελα να ευχαριστήσω κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι τόσα χρόνια αλλά και το τελευταίο διάστημα είναι δίπλα μου και με στηρίζουν από την πλευρά του και ανάλογα με τις δυνατότητές του ο καθένας πάρα πολύ. Αυτοί είναι οι γονείς πάνω απʼ όλα, που με δίδαξαν τι σημαίνει να αγωνίζεσαι με τις φυσικές σου δυνάμεις και να δίνεις πάντα τον καλύτερό σου εαυτό σε ό,τι κάνεις. Φυσικά, ο προπονητής μου, ο κ. Νίκος Ψαρομιχαλάκης, ο οποίος πίστεψε σε εμένα και μʼ έκανε να πιστέψω και εγώ ο ίδιος περισσότερο στον εαυτό μου. Επίσης, η κοπέλα μου, η οποία στέκεται πάντα δίπλα μου, ανέχεται και στηρίζει την κάθε μου επιλογή και με βοηθάει στην κάθε μου προσπάθεια. Σίγουρα, όλοι μου οι πολύ κοντινοί φίλοι, οι συντοπίτες μου αθλούμενοι ερασιτέχνες δρομείς, που κάθε μέρα, εδώ και χρόνια, ήταν και παραμένουν δίπλα μου. Ασφαλώς όλοι οι ανώνυμοι ερασιτέχνες αθλούμενοι δρομείς, ανά την Ελλάδα, οι οποίοι στο πρόσωπό μου βλέπουν τις καθημερινές τους προσπάθειες να ανταμοίβονται.
Ένα τεράστιο ευχαριστώ στους συνεργάτες μου στο γραφείο, όπου εργάζομαι, οι οποίοι κατανόησαν την κατάστασή μου (συμμετοχή στο μεγάλο γεγονός των Ολυμπιακών Αγώνων) και με στήριξαν με τον τρόπο τους.
Επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Γιώργο Τζέμο και σε όλη την ομάδα του καταστήματος Box2box, που με στηρίζουν στην καθημερινή μου προπόνηση και με συνδράμουν σε ότι τους ζητήσω.
Ακόμα, να ευχαριστήσω τον άνθρωπο, που τόσα χρόνια, πριν και μετά από κάθε προπόνηση, πριν και μετά από κάθε αγώνα, φροντίζει για την άμεση μυϊκή μου αποκατάσταση, τον κ. Γιώργο Καλομοίρη και το Κέντρο Φυσικοθεραπείας και Αποκατάστασής του.
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω το site σας, το Stivoz.gr, για τη δυνατότητα, που μου δώσατε να μιλήσω και να εκφράσω δημόσια την άποψή μου, σε διάφορα θέματα που απασχολούν όλο το δρομικό κίνημα.

Σας εύχομαι πάντα το καλύτερο

Με εκτίμηση
Μιχάλης Καλομοίρης