Η Τρίτη ήταν μια περίεργη μέρα στο Λονδίνο κυρίως γιατί είχε δύο στιγμές με έντονη συναισθηματική φόρτιση. Η πρώτη έγινε αντιληπτή από ολόκληρο τον αθλητικό πλανήτη και αφορούσε στην αδυναμία του Λιου Σιανγκ να κυνηγήσει για δεύτερη φορά το στόχο του. Να διεκδικήσει έναν ακόμη ολυμπιακό μετάλλιο.
Η προσπάθεια του αθλητή να φτάσει έστω και κουτσαίνοντας στον τερματισμό ανάγκασε 80.000 ανθρώπους να σηκωθούν από τις θέσεις τους και να τον χειροκροτήσουν. Ανάγκασε τους αντιπάλους του να τον περιμένουν για να τον αγκαλιάσουν. Ο Κινέζος, το πλέον διάσημο πρόσωπο στην πατρίδα θα κληθεί και πάλι να εξηγήσει γιατί απέτυχε. Να απολογηθεί γιατί δεν μπόρεσε. Γιατί στην πατρίδα του θέλουν από αυτόν μόνο μετάλλια. Κατά προτίμηση χρυσά. Κι όταν αυτά δεν έρχονται ο αθλητής είναι εκτεθειμένος και υπόλογος σε έναν ολόκληρο λαό. Κάτι που φάνηκε και από τα πρώτα σχόλια του απλού κόσμου στο διαδίκτυο “αν ήταν τραυματίας δεν έπρεπε να πάει” ή “δεν υπήρχε λόγος το Κόμμα να πληρώνει για αυτόν, από την στιγμή που δε θα μπορεί να νικήσει”! Ο Σιανγκ έμαθε να ζει έτσι, γιατί έτσι του είπαν ότι είναι το σωστό. Γιατί όπως μου είπε και μία φίλη Κινέζα, ο Σιανγκ δεν είναι μια υπόθεση που αφορά μονάχα στον αθλητισμό, είναι …μια ιστορία που έχει αρχή και τέλος το Κόμμα.
Με την Σάβα Λίκα ενδεχομένως δεν ασχολήθηκαν πολλοί. Ούτε για μετάλλιο πήγαινε ούτε καν φαβορί για να μπει στον τελικό ήταν.
Κι όμως στα 42 της χρόνια η Σάβα Λίκα είναι η αθλήτρια που δίνει το παράδειγμα σε νεότερους συναθλητές της. Παραμένει σε ικανοποιητικό αγωνιστικό επίπεδο (αν δεν πονούσε ίσως να ήταν σε θέση να διεκδικήσει τη συμμετοχή της στον τελικό) την ίδια στιγμή που δεν το βάζει κάτω ακόμη και σε δύσκολες συνθήκες. Οι πόνοι που είχε στην διάρκεια του προκριματικού ήταν έντονοι, όμως εκείνη έμεινε στον αγωνιστικό χώρο και έκανε τον αγώνα της με αξιοπρέπεια. Η 42χρονη Λίκα που δεν έχει περάσει και λίγα στη ζωή της, τολμά να πει ότι θα συνεχίσει να κάνει πρωταθλητισμό, όχι γιατί αρνείται να δεχθεί πως τα χρόνια πέρασαν και πως η ζωή της πρέπει να αλλάξει κατεύθυνση, αλλά διότι διαθέτει ακόμη ψυχή και πάθος που της επιτρέπουν να βάζει στόχους και σε μεγάλο βαθμό να τους πετυχαίνει.
