Στα τελευταία μέτρα έτρεξε σαν να ήταν ζήτημα… ζωής και θανάτου. Κυνήγησε ως το τέλος αυτό που είχε βάλει στο στόχαστρο αυτές τις δύο ημέρες. Αλλά μόλις κοίταξε το χρονόμετρο, ήξερε πως το όνειρο είχε χαθεί. Ο Ashton Eaton είχε το πιο απογοητευμένο βλέμμα παγκόσμιου πρωταθλητή στο ERGO Arena.
Δεν είχε χάσει. Αλλά ο Αμερικανός δεν ήθελε μόνο τη νίκη. Αυτή ήταν σχεδόν βέβαιη, όσο μπορεί να το πει κανείς αυτό για μία διαδρομή δύο ημερών, που περνά από επτά αγωνίσματα στα οποία πολλά μπορούν να συμβούν. Στο… γλυκό του παγκόσμιου τίτλου όμως, ο Eaton ήθελε και κερασάκι: το παγκόσμιο ρεκόρ. Αυτό που του ξέφυγε μόλις για 13 βαθμούς.
Όταν στάθηκε στην εκκίνηση των 1.000 μ., ο Αμερικανός ήταν εννιά βαθμούς μπροστά από ότι στην αντίστοιχη φάση του αγώνα του στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2012, όταν είχε σημειώσει το ρεκόρ με 6.645 βαθμούς. Με 2.33.54 στα 1.000 μ. θα κατέρριπτε αυτή την επίδοση. Αν και ξεκίνησε καλά, στην πορεία έπεσε ο ρυθμός του και παρότι υπερέβαλλε εαυτόν στα τελευταία μέτρα, το 2.34.72 που σημείωσε τελικά δεν ήταν αρκετό.
Το γεγονός ότι σημείωσε τη δεύτερη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών πιθανότατα δεν θα τον παρηγορήσει ιδιαίτερα. Τουλάχιστον όμως- όπως και στη Μόσχα- η οικογένεια θα επιστρέψει στο σπίτι με δύο ακόμη μετάλλια, αφού πέρα από το δικό του χρυσό, την Παρασκευή η σύζυγός του Brianne Theisen πήρε το αργυρό στο πένταθλο.
Για να συγκεντρώσει τους 6.632 βαθμούς ο Eaton σημείωσε 6.66 στα 60 μ., 7,78 μ. στο μήκος, 14,88 μ. στη σφαιροβολία, 2,06 μ. στο ύψος, 7.64 στα 60 μ. εμπόδια, 5,20 μ. στο επί κοντώ και 2.34.72 στα 1.000 μέτρα.
Δεύτερος, όπως και στη διοργάνωση του 2008, ήταν ο Andrei Krauchanka, ο οποίος συγκέντρωσε 6.303 βαθμούς- ρεκόρ Λευκορωσίας, σημειώνοντας 7.12, 7,46 μ., 15,42 μ., 2,21 μ., 8.10, 5,00 μ. και 2.41.88. Την πρώτη μεγάλη του διάκριση πέτυχε ο Thomas Van Der Plaetsen, κατακτώντας το χάλκινο με 6.259 β., επίδοση που αποτελεί βέβαια ρεκόρ Βελγίου. Για να το πετύχει σημείωσε 7.13, 7,67 μ., 14,32 μ., 2,12 μ., 8.16, 5,20 μ. και 2.40.50.
