Απόγευμα με χιονόνερο στο ΟΑΚΑ και η παρέα είναι χωρισμένη στα δύο. Οι μισοί αθλητές, στο κλειστό προπονητήριο που όσο κι αν δεν έχει τη θερμοκρασία που απαιτείται, εκεί μέσα είναι σίγουρα πιο ζεστά από ό,τι έξω. Οι υπόλοιποι, στο βοηθητικό στάδιο, μέσα στα νερά, λόγω αγωνίσματος.
Όχι πως δείχνουν να πτοούνται ιδιαίτερα. Μία πολύχρωμη ομάδα τρέχει αδιάκοπα, λες και δεν νιώθει το χιονόνερο και το κρύο. Μόλις έχουν τελειώσει την προθέρμανση και κατευθύνονται όλοι προς το ίδιο σημείο. Είναι το γκρουπ του Χρήστου Παπαχρήστου και είναι η ώρα να ακούσει ο καθένας τους το πρόγραμμά του.
Σκουφί, αδιάβροχο κουμπωμένο μέχρι πάνω και το χρονόμετρο κρεμασμένο στο λαιμό του. Είναι η δεύτερη επίσκεψη του Παπαχρήστου στο στάδιο για την ημέρα, αφού εκεί περνά πάνω από έξι ώρες καθημερινά. Τον τελευταίο καιρό, το γκρουπ του τον κάνει διαρκώς ευτυχισμένο. Πανελλήνια ρεκόρ από τον Κώστα Νακόπουλου και την Αναστασία Μαρινάκου, ατομικά ρεκόρ από τον Ανδρέα Δημητράκη και όχι μόνο και… ένα κιλό μετάλλια στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Πώς ήρθαν όλα αυτά; Με απογεύματα σαν το συγκεκριμένο, με σκληρή δουλειά σε οποιεσδήποτε συνθήκες.
«Μην με ρωτάς για πανελλήνια ρεκόρ, δεν τα θυμάμαι!», με προλαβαίνει γελώντας. Σύμφωνα με τον πρόχειρο υπολογισμό του, οι αθλητές που έχουν περάσει από τα χέρια του πέτυχαν 28-30 ως τώρα σε διάφορες κατηγορίες. Σταματάει κι αρχίζει τις οδηγίες. «Ανδρέα, 29, 29, 58 αλλαγούλα…». Αν δεν ξέρεις, δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Οι δρομείς έχουν τον δικό τους κώδικα επικοινωνίας.
Μέσα σε λίγα λεπτά όλοι οι αθλητές του γκρουπ έχουν ακούσει οδηγίες για διαφορετικές αποστάσεις και ρυθμούς. Στην απορία για το πώς αυτά τα θυμάται, ο Παπαχρήστος γελάει. Λογικό, όλη του τη ζωή έχει περάσει με αυτό τον τρόπο. Δεν είναι όμως μόνο η εντός του σταδίου προπόνηση. «Μερικές φορές η γυναίκα μου λέει ότι περισσότερο έχω μιλήσει με τους αθλητές μου παρά με τις κόρες μου. Δεν έχει άδικο», παραδέχεται. «Πιάσε σφυγμό, πώς το ένιωσες», ρωτάει την ίδια ώρα τους αθλητές του. Μπορεί να μιλάει, αλλά ο νους του είναι εκεί για να τους γκρινιάξει, να τους διορθώσει, να τους εμψυχώσει και αυτή η ιστορία δεν έχει τέλος. Γιατί όσες αλλαγές κι αν γίνονται στην ομάδα του, πάντα όταν δίνει οδηγίες έχει μπροστά του πολλούς αθλητές κι από αυτούς, ολοένα και αναδεικνύονται νέοι πρωταγωνιστές.
[CENTER]Χρήστος Παπαχρήστος [/CENTER]
Ηλικία: 55 ετών
Προπονητική ηλικία: 23 χρόνια σωματειακός, 19 χρόνια ομοσπονδιακός
Πρώτος αθλητής: Αχιλλέας Θεοχάρης, κέρδισε το πρώτο Πανελλήνιο μετάλλιο το 1991 στη διοργάνωση των Εφήβων/Νεανίδων στα 5.000 μ. με ατομικό ρεκόρ.
Καλύτερη στιγμή: «Το Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Αθήνας με τον Παναγιώτη Στρουμπάκο. Δεύτερος στον προκριματικό, δεύτερος στον προημιτελικό, έκτος στον ημιτελικό. Ήξερα ότι είναι καλά, αλλά τρεις συνεχόμενες ημέρες κούρσες δεν περίμενα ότι θα αποδώσει έτσι. Ήταν απίστευτος ο ενθουσιασμός, ο κόσμος στο στάδιο, όλα»
Χειρότερη στιγμή: «Ο τραυματισμός της Αθηνάς Κοΐνη πέρυσι πάνω στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Νέων. Γιατί ήταν για μετάλλιο, γιατί ήταν σε άλλο σημείο από εκείνο που είχε πρόβλημα… Με πέθανε αυτός ο τραυματισμός, σε βαθμό να σκέφτομαι να τα παρατήσω»
Καλός προπονητής είναι εκείνος που…: «Δουλεύει. Και πέρα από τις γνώσεις, έχει όλη την ημέρα στο μυαλό του τον αθλητή και βλέπει τι χρειάζεται. Γιατί δεν είναι η κάθε περίπτωση ίδια. Περισσότερο με κουράζει η εκτός σταδίου προπονητική. Εδώ είναι χαρά. Αλλά έξω από το στάδιο ο προπονητής σκέφτεται συνέχεια γιατί ο αθλητής δεν πήγε καλά, τι φταίει ή γιατί είναι πιο καλά από ότι πρέπει».
Αθλητές: Κώστας Νακόπουλος, Ανδρέας Δημητράκης, Αναστασία Μαρινάκου, Φωτεινή Δαγκλή, Έλενα Φιλάνδρα, Αθηνά Κοΐνη, Δήμος Μαγγίνας, Σοφία Πιτούλη, Ξανθίππη Ραυτοπούλου, Έντι Μούτσο, Φάνος Μιχαήλας, Θανάσης Παγουνάνης και οι πιτσιρικάδες Τζίβας, Διώνη και Αρβανίτης.
Ρεκόρ… γκρουπ: Έλενα Φιλάνδρα, 10 χρόνια
