Μια από τις μεγαλύτερες μορφές που έβγαλε ο παγκόσμιος αθλητισμός, η Νορβηγίδα Grete Waitz – Andersen, άφησε την Τρίτη 19/4/2011, την τελευταία της πνοή μετά από έξι χρόνια καθημερινής μάχης με τον καρκίνο (απο το 2005). Στα χρόνια αυτά ξυπνούσε καθημερινά στις 5 και περπατούσε 5-10χλμ σε διάδρομο με κλιση 8%.
Η Βάιτς, στην πολύχρονη παρουσία της στους παγκόσμιους στίβους, κατάφερε να διακριθεί τόσο στα 1.500 μ. και στα 3.000 μ., όσο και στον μαραθώνιο.
Τελευταία της κούρσα στο στίβο ήταν σε αγώνα 5χλμ στο Όσλο με 15’08″80.
Το 1983 συμμετείχε στο πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Ελσίνκι και έγινε η πρώτη νικήτρια στο μαραθώνιο δρόμο. Νωρίτερα στην καριέρα της είχε αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 στο Μόναχο και του 1976 στο Μόντρεαλ στα 1500 μ., ενώ ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου στους Ολυμπιακούς του Λος Αντζελες το 1984 (στον 1ο μαραθώνιο Ο.Α. για γυναίκες). Αναδείχθηκε ακόμη εννέα φορές νικήτρια στον μαραθώνιο της Νέας Υόρκης, άλλες δύο φορές στο Λονδίνο και μία στη Στοκχόλμη.
Η Βάιτς «έσπασε» δύο φορές το παγκόσμιο ρεκόρ στα 3.000μ., σε κούρσες το 1975 και το 1976.
Η Waitz έτρεξε τον τελευταίο της Μαραθώνιο την 1.11.1992 με τον καλό της φίλο Fred Lebow που του είχε διαγνωστεί καρκινος στον εγκέφαλο, και τερμάτισαν μαζί στο μαραθώνιο της Ν.Υ σε 5:32’35”.
«Η αφοσίωση και η επιμονή που έδειξε στην παρουσία της στον αθλητικό χώρο, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε το πρόβλημα υγείας της, αποτελούν παράδειγμα για όλους μας. Εκ μέρους της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας στίβου, εκφράζω τη λύπη μου για το χαμό της και τα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια της», δήλωσε ο πρόεδρος της IAAF Λαμίν Ντιακ.
«Μια φανταστική αθλήτρια, ένας φανταστικός άνθρωπος», έγραψε στο twitter η Πόλα Ράντκλιφ για την Βάιτς.
