Μία ημέρα στη ζωή ενός πρωταθλητή στην Ελλάδα. Αυτό αρκεί για να καταλάβει κανείς πως έχει ταλέντο… αλχημιστή ή σύγχρονου Μίδα. Γιατί κάθε ημέρα πιάνει το… κάρβουνο της καμένης γης που έχει αφήσει πίσω της η πολιτική για τον αθλητισμό στη χώρα. Και μαζί με τον προπονητή του, προσπαθεί να το μετατρέψει σε χρυσάφι.
Φέτος, το κατάφερε στην κυριολεξία ο Κώστας Φιλιππίδης με τον Δημήτρη Κυττέα. Εκείνοι γύρισαν με το χρυσό μετάλλιο από το Παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου. Αλλά το παρατεταμένο χειροκρότημα το αξίζει κάθε ένας από τους πέντε αθλητές που κατάφεραν να μπουν σε αυτή την ομάδα για το Σόποτ και οι άνθρωποι που τους οδήγησαν σε αυτή την επιτυχία. Γιατί η δουλειά τους γίνεται σε συνθήκες… τρίτου κόσμου για τον «πλανήτη» του πρωταθλητισμού.
Τα προβλήματα έχουν γίνει χρόνια, σε βαθμό που μπορεί πλέον κανείς να μην τα παρατηρεί. Να μην δει ο Λούης Τσάτουμας μπαίνοντας στο ΟΑΚΑ τα νερά που τρέχουν από το ταβάνι. Να μην νιώσει το ρίγος από τη χαμηλή θερμοκρασία ο Φιλιππίδης και όλοι όσοι δίπλα τους παλεύουν καθημερινά και ήταν χθες ή θα είναι αύριο οι πρωταγωνιστές μίας άλλης μεγάλης διοργάνωσης. Το μάτι μπορεί να τα έχει συνηθίσει. Το κορμί όμως, που δουλεύει κάθε ημέρα στο «κόκκινο» σε αυτό το περιβάλλον τα νιώθει. Και το πληρώνει.
Ο Φιλιππίδης ήταν λίγο πιο τυχερός αυτό το χειμώνα. Κατάφερε, έστω και για δέκα ημέρες, να πάει στη Γερμανία για προετοιμασία και να ξεφύγει από αυτή την τριτοκοσμική κατάσταση στην οποία ρίσκαρε κάθε ημέρα τη σωματική του ακεραιότητα και τα όνειρά του για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου.
Ο Τσάτουμας όμως το πλήρωσε. Έγινε άθελά του το πρόσωπο αυτής της τραγικής κατάστασης. Δύο φορές αυτό το χειμώνα είδε τις ελπίδες του να καταρρέουν, τα πλάνα να ακυρώνονται, τις προπονήσεις να σταματούν. Δύο φορές άκουσε το γιατρό της ομοσπονδίας να του λέει πως έχει πάθει θλάση στο δικέφαλο. Όλοι στο ΣΕΓΑΣ γνώριζαν πως κινδύνευαν να χάσουν ένα από τα πιο «δυνατά» χαρτιά τους για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα εξαιτίας της κατάστασης στην οποία προπονούνται οι αθλητές στο ΟΑΚΑ. Και το μόνο που μπορούσε να κάνουν ήταν… προσευχές.
Ο πρωταθλητής του μήκους στάθηκε τυχερός και επιβραβεύθηκε για την επιμονή του. Από την προπόνηση στο ψυγείο βρέθηκε να διεκδικεί μία θέση στο βάθρο στο ERGO Arena. Κι αν από ένα γύρισμα της τύχης έχασε το μετάλλιο στο τελευταίο άλμα, και μόνο ο αγώνας που τον ανάγκασε η Πολιτεία με την αδιαφορία της να ζήσει για να φτάσει ως την τέταρτη θέση στον κόσμο, αξίζει διπλό χειροκρότημα.
Ο Φιλιππίδης και ο Τσάτουμας δεν είναι οι μόνοι. Ο Κώστας Δουβαλίδης αναγκάζεται να ξεσπιτωθεί από τη Δράμα στη Θεσσαλονίκη για να γυμναστεί υποτυπωδώς. Κι αν το χειμώνα η κατάσταση στο Καυτανζόγλειο είναι καλύτερη από ότι στο ΟΑΚΑ, τώρα που καλοκαιριάζει θα αναγκαστεί να κάνει προπόνηση στο ανοιχτό στάδιο. Εκεί όπου οι αθλητές τρέχουν και κάτω από τα πόδια τους φεύγουν κομμάτια ελαστικού τάπητα, κάνοντας… τάματα για να τελειώσουν το πρόγραμμα υγιείς. Ίδια η κατάσταση και για την Νικόλ Κυριακοπούλου και την Μαρία Γάτου στον Αγιο Κοσμά. Θεωρούνται από τις… τυχερές για τους χειμώνες, αφού εκεί το κλειστό έχει τα λιγότερα προβλήματα. Το ανοιχτό προπονητήριο όμως κάνει μόνο για… πικ νικ.
Ακόμη κι αυτό βέβαια δεν θα είναι διαθέσιμο για πολύ. Με τα σχέδια για την αξιοποίηση του Ελληνικού να προχωρά, η Πολιτεία δεν έχει κάνει ακόμη γνωστά τα δικά της πλάνα για το τι θα απογίνουν όλοι αυτοί οι αθλητές που θα μείνουν άστεγοι όταν κλείσουν οι εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά. Αν υπολογίσει κανείς στην ανύπαρκτη ελληνική προνοητικότητα και την αδυναμία για στοιχειώδες προγραμματισμό, εύκολα μπορεί να γίνει η πρόβλεψη: θα βρεθούν στο δρόμο.
Την ίδια στιγμή υπάρχει ένα κλειστό στάδιο που ρημάζει στην Παιανία, έρμαιο των επιτήδειων που το «γδύνουν» κάθε χρόνο ολοένα και περισσότερο. Και ο ΣΕΓΑΣ πηγαίνει από τον…Αννα στον Καϊάφα όποτε ζητά από το κράτος να δώσει μία λύση και επιτέλους να σταματήσουν οι αθλητές να είναι οι άστεγοι που έχουν ένα «σπίτι» το οποίο δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν.
Το ίδιο κράτος που έχει διαλύσει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό από τις συνεχείς περικοπές στις επιχορηγήσεις και επιπλέον ζητά από τις ομοσπονδίες όπως ο ΣΕΓΑΣ να πληρώνουν για τη χρήση των διαλυμένων εγκαταστάσεων από τους αθλητές των εθνικών ομάδων.
Για αυτό ο Δημήτρης Ευαγγελόπουλος βγάζει το… καπέλο σε αθλητές και προπονητές. Όχι μόνο σε εκείνους που ήταν στην αποστολή στο Σόποτ, αλλά σε όσους παλεύουν καθημερινά μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες. Και ο αρχιπροπονητής έκανε έκκληση, έστω και τώρα, να ευαισθητοποιηθεί η Πολιτεία και δοθεί η λύση για το πιο απλό πράγμα: να μπορούν να γυμνάζονται υποτυπωδώς οι πρωταθλητές.
Γιατί στη χώρα στην οποία οι προπονητές τσακώνονται κάθε ημέρα με τους υπαλλήλους στο ΟΑΚΑ για να τους ανοίξουν τη θέρμανση, ώστε να μην τραυματιστεί κανένας αθλητής και ο Τσάτουμας αναγκάζεται να ακυρώσει την προπόνησή του δύο 24ωρα πριν από την αναχώρηση για το Σόποτ- επειδή ακόμη και οι πιγκουίνοι θα πάθαιναν θλάση τρέχοντας εκεί μέσα- δεν θα βγαίνουν κάθε ημέρα παγκόσμιοι πρωταθλητές από καθαρή τύχη.