Όλοι μας θαυμάσαμε τον έφηβο αυτόν Γάλλο αθλητή φέτος. Ο Christophe Lemaitre εφτασε κοντά στο να γινει ο 1ος λευκος κατω απο 10″ στα 100μ, εκανε 10″04 κι ευρωπαικο ρεκόρ εφήβων στο Νοβισαντ, ενω στο Βερολίνο έμεινε εξω με ακυρη εκκινηση, και θεωρεί πως εκεί του στοίχισε το οτι ασχολήθηκε με τους αντιπάλους του.
Η γνωστή μας αθλητρια ημιαντοχής Φωτεινή Δαγκλή, είναι κατα το ήμισυ Γαλλίδα κι έχει την τύχη και την τιμή να είναι στο ίδιο προπονητικό team όποτε βρίσκεται στη Γαλλία και να έχει ιδιαίτερα καλή σχέση με τον ίδιο και με τον προπονητή του. Έτσι στην τελευταία της επίσκεψη απέσπασε και μια συνέντευξη -που εμπλούτισε με σχόλια και στοιχεία- που μοιράστηκε μαζί μας και την ευχαριστούμε ιδιαίτερα.
Συνήθως θαυμάζουμε κάποιον ή κάποια που θέλουμε ή θα θέλαμε να του μοιάσουμε , και για κάποιους λόγους , δεν μπορέσαμε , δεν μπορούμε ή δεν θα μπορέσουμε ποτέ. Ο λόγος , στο πρόσφατα τιμώμενο πρόσωπο από την Ευρωπαική ομοσπονδία, Christophe Lemaitre .
Μόλις 19 χρονών, γεννημένος στις 11 Ιουνίου του 1990 στο Annecy και με μια αθλητική σταδιοδρομία στα κουλουάρ του στίβου μόνο 4 χρόνων καταφέρνει να εντυπωσιάζει, να ξεσηκώνει και να συγκινεί παράλληλα πλήθος κόσμου σε παγκόσμιο επίπεδο.
Όπως αρμόζει σε κάθε παρεμφερή ιστορία που θέλει να βγάζει ήρωες, έτσι και στην δικιά μας, ο πρωταγωνιστής μας, ζει σ ένα μικρό χωριό -της νοτιοδυτικής Γαλλίας στο Couloz-, μοναχογιός και με γονείς επαρχιώτες. Σε ηλικία 15 χρονών, συμμετέχει με το σχολείο του σε μία γιορτή των Σπόρ στο Belly και το ταλέντο του δεν αργεί να φανεί.
Σήμερα , αθλητής της L ʽ AS Aix les Bains και με προπονητή τον Pierre Carraz , έχει ήδη καταφέρει να διαγράψει μια απαστράπτουσα πορεία.
Αναφορικά το 2007 στο παγκόσμιο πρωτάθλημα παίδων στην Οστράβα τερματίζει τέταρτος στα 100μ και πέμπτος στα 200μ. Την επόμενη χρονιά κερδίζει τον τελικό των 200μ στο παγκόσμιο πρωτάθλημα παίδων στο Bydgoszs της Πολωνίας με επίσημο χρόνο 20ʼʼ.83. Το 2009, στις 24 Ιουλίου, διεξάγεται ο τελικός των 100 μέτρων του πανευρωπαικού πρωταθλήματος εφήβων στο Novi Sad της Σερβίας. Ο λευκός αθλητής που θα λάβει θέση στον βατήρα με κορμοστασιά 1.92 μέτρα , θα προσελκύσει δικαιολογημένα τα βλέμματα των θεατών. Τερματίζει πρώτος σημειώνοντας την ανατριχιαστική κ ιστορική επίδοση των 10ʼʼ04 (+0,2 m/s) . Καταρρίπτει το ρεκόρ του Dwain Chambers και γράφεται με χρυσά γράμματα το δικό του πλέον όνομα στον τίτλο του ευρωπαίου ʽʼρέκοντμανʼʼ εφήβων .H επίδοσή του είναι πέντε εκατοστά μακριά από το εθνικό ρεκόρ Γαλλίας του Pognon (9ʼʼ.99) και μόλις τρία εκατοστά του δευτερολέπτου από το ρεκόρ κόσμου στους εφήβους (Darrel Brown , 10ʼʼ01) .
Πίσω όμως από τις αστρονομικές επιδόσεις , και την γραμμή εκκίνησης ο πρωταγωνιστής μας λόγο της αμερόληπτης απλότητας που τον διακατέχει καταφέρνει να επισφραγίσει την λαμπρότητα του . Συζητώντας μαζί του προσπάθησα να κλέψω μερικά από τα μυστικά αυτής της μαγικής συνταγής . Έτσι λοιπόν ξεκίνησα τις ερωτήσεις μου με σκοπό την εσωτερική ανασκόπηση αυτής της προσωπικότητας …
Τι σκέφτεσαι πριν από κάθε κούρσα σου?
Τίποτα..απολύτως τίποτα ! Απλά νοιώθω απίστευτο ενθουσιασμό , ένταση , πάθος κ εξιτάρισμα . Θέλω να τρέξω , αυτό(!) σκέφτομαι μόνο .
Έχεις άγχος πριν τον αγώνα , κάποια γούρια για καλή τύχη ?
Όχι , όχι δεν έχω γούρια..δεν πιστεύω καθόλου σε αυτά . Δεν πιστεύω γιατί δεν νοιώθω την ανάγκη να πιστέψω σε κάποιον τέτοιο εξωγενή παράγοντα αφού στους αγώνες δεν αγχώνομαι ποτέ .
Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Βερολίνου φέτος το καλοκαίρι , πέρασες με επιτυχία στον δεύτερο γύρω των σειρών των 100 μέτρων αντρών όμως αποκλείστηκες γιατί έκανες δύο άκυρες εκκινήσεις . Τι συνέβη και πως ένοιωσες ?
Α!!..ωραία..σ ευχαριστώ που μου το ξανά θυμίζεις.. Ένοιωσα απαίσια , απογοήτευση και τρομερή θλίψη… ήθελα να κλάψω.. δεν ξέρω τι συνέβη ακριβώς, ίσως να φταίει το ότι για πρώτη φορά ένοιωσα να φοβάμαι μήπως δεν φύγω αρκετά γρήγορα από τον βατήρα.. μήπως δεν είμαι αρκετά εκρηκτικός όσο οι άλλοι αθλητές που έτρεχαν μαζί μου στην σειρά. Πρώτη φορά πάντως ασχολήθηκα με τους άλλους αθλητές που έτρεχαν μαζί μου και αυτό μου στοίχισε τον αποκλεισμό μου. Ήταν απαίσιο το όλο συναίσθημα πάντως , ήθελα να εξαφανιστώ , να μη με βλέπει κανείς .
Πάει όμως πέρασε αυτή η δυσάρεστη εμπειρία , πες μου ξεκίνησες τις προπονήσεις σου, ποιος είναι ο φετινός στόχος ? Ο πρώτος αγώνας ?
Ναι έχουμε ξεκινήσει προπονήσεις , ξεκουράστηκα μόνο έναν μήνα μετά το Βερολίνο . Την Κυριακή 04/10 θα κάνω και τον πρώτο μου αγώνα !! Είναι η πρώτη φάση του διασυλλογικού πρωταθλήματος και θα τρέξω 100 και 200 μέτρα εδώ στο Aix les bain.
Πόσες ώρες προπόνησης κάνεις ? και τι θα ήθελες να κάνεις πολύ αλλά στερείσαι λόγω του πρωταθλητισμού ?
Κάνω πέντε οι τέσσερεις φορές (ανάλογα αν έχω αγώνα ) την εβδομάδα προπόνηση από 2 – 2.30 ώρες. Αυτό που μου λείπει πολύ είναι να βγω έξω σε club το βράδυ και να πιώ πολύ αλκοόλ (γέλια!!!!) .
Γενικά είσαι αθλητής των αγώνων μόνο ή σ αρέσει και η προπόνηση ?
Κοίτα , επειδή ήδη κάθε μέρα σηκώνομαι πολύ νωρίς για να πάω στο τεχνικό λύκειο (σημ. τελευταία τάξη) , μένω και 30ʼ (με το αυτοκίνητο) μακριά από το στάδιο , βαριέμαι πάρα πολύ να πάω για προπόνηση . Δεν είμαι αθλητής της προπόνησης και των διατάσεων !! Μ αρέσουν μόνο οι αγώνες, εκεί πραγματικά διασκεδάζω και το ζω.
Όνειρο σου ποίο είναι?
Να ανέβω βάθρο σε μία Ολυμπιάδα !!
Τι πιστεύεις ότι πρέπει να βελτιώσεις σ εσένα ?
Την εκκίνηση μου οπωσδήποτε , να είμαι δηλαδή πιο εκρηκτικός.
Μειονέκτημά σου ως προς τους άλλους συναθλητές ?
Έχω πολύ μεγάλο διασκελισμό και αυτό μερικές φορές μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά .
Φοβάσαι να χάσεις κάτι ?
Μμμ .. την κοπέλα μου (γέλια!!) ήμαστε 3 μήνες μαζί .
Είσαι ερωτευμένος δηλαδή ?
Ναι !!! (γέλια πάλι !!!! ) .
Πιο πολύ , όμως , τι σε φοβίζει στην ζωή σου ?
Να γίνει κάτι , ένας τραυματισμός , και να μην μπορέσω να τρέξω ποτέ ξανά στην ζωή μου .
Αν δεν έκανες πρωταθλητισμό , πως αλλιώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου ?
Δεν τον φαντάζομαι αλλιώς .. δεν ξέρω .. μάλλον δεν θα έκανα τίποτα , θα γινόμουν ένας απλός ηλεκτρολόγος .
Αγαπημένο φαγητό ?
Το junk food ( mcdonalds , pizza , kebab !!!) , όλα όσα δεν επιτρέπονται δηλαδή !! Μ αρέσουν πολύ και οι σοκολάτες . Επειδή όμως κατά κανόνα δεν επιτρέπεται να τα τρώω αυτά , τρώω πολλά μα πάρα πολλά μακαρόνια !! Τα λαχανικά και τα φρούτα τα απεχθάνομαι!!
Αγαπημένο δώρο που σου έχουν κάνει ?
Ο υπολογιστής μου , μου τον αγόρασαν οι γονείς μου στα γενέθλιά μου .
Αγαπημένο σου χρώμα ?
Το μπλε !
Ακούς μουσική στο ζέσταμά σου πριν τον αγώνα ?
Γενικά μ αρέσει πολύ να ακούω electro , rap αμερικάνικο και r nʼ b . Δεν ακούω όμως ποτέ πριν από τον αγώνα .
Πού θα ήθελες να ταξιδέψεις ?
Αυστραλία , να δω καγκουρό !! ( γέλια!!) .
Κάτι που θα ήθελες πολύ να αγοράσεις ?
Ένα γρήγορο αυτοκίνητο .
Πέντε λέξεις που θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου ?
Ντροπαλός , ευχάριστος , μαχητικός , καλός έως πολύ καλός , ευκολόπιστος .
Θαυμάζεις κάποιον ?
Όχι..κανέναν…
Κάτι που σ ενοχλεί ?
Το doping στον αθλητισμό .
Οικονομική στήριξη ?
Με στηρίζουν πολύ οι γονείς μου , ο σύλλογος , ο οποίος μου έχει δώσει και ένα διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης για να είμαι κοντά στην προπόνηση μου και τέλος η ASICS που είναι σπόνσοράς μου .
Και τέλος , τι στόχο έχεις για την φετινή αγωνιστική σεζόν ?
Θέλω να τρέξω γρήγορα στον κλειστό στίβο. Θα κάνω 60μέτρα και φιλοδοξώ να πιάσω το όριο για το παγκόσμιο κλειστού που θα γίνει στην Doha του Qatar .
Η συζήτησή μας είχε φτάσει στο τέλος της .. λίγα μέτρα πιο μακριά, η μητέρα του Christophe περίμενε υπομονετικά να τον συνοδεύσει σπίτι. Τον παρατηρούσα καθώς κατευθυνόταν προς την έξοδο του σταδίου. Το περπάτημα του, η ανέμελη εφηβική αφηρημάδα του δεν θύμιζαν σε τίποτα τον ηρωικό πρωταγωνιστή που θαυμάζουμε. Συνέχισα να τον κοιτάζω, δεν υπήρχε τίποτα υπερφυσικό πάνω του .. ήταν απλός, αυθόρμητος, ευθύς και ανεπιτήδευτος. Καμία μαγική συνταγή… ίσως όμως μια μαγική φράση, ότι κάποιος, πετυχαίνει την αποδοχή της σημαντικότητάς του μέσα από την απλότητα και την ειλικρίνεια των πράξεών του, και όχι μέσα από την προσπάθεια υποδυόμενος αυτής.
